Lie To Me/ Anıl Erdem Cevizci

Bölüm 10: Uyku

Anıl'ın kucağında apartmandan içeri girerken oldukça huzurluydum, kavgalaşmaktan yorulmuş ve Anıl'ın tanıdık kokusuyla iyice mayışmış gözlerim kapanmak için  benimle savaşıyor bende yeniliyordum. Kısa bir süre sonra bir kapı çekilme sesi duydum herhalde daireme gelmiştik. Anıl beni yavaşça yatağa oturtup konuştu.

'' Üstünü değiştirmeliyiz güzelim aç gözlerini  çok fena hasta olursun bak sırılsıklamsın.'' isteksizce gözlerimi açtım ve dudaklarımı büzerek konuştum.

''Hiiç halim yok.'' saçlarımı okşadı

''Ben sana yardım ederim.'' muzip bir tavırla gözlerine baktım

''Hiç bir fırsatı kaçırmıyorsun Cevizci.'' o da bana muhteşem kahkahasını  sundu.

''Ne alakası var bebeğim tamamen iyilik yapıyorum, hangi çekmecede pijamaların.'' ona elimle işaret ettikten sonra bir pijama takımı çıkarmış ve üstümü değişmeme yardımcı olmuştu gözleri arsızca bedenimde gezsede ne o ne de ben bir şey söylüyorduk.

''Saçların da ıslak of Özge ne diye çıktın evden kızım.''

''Çıkmasam öpemezdin yalnız.''

''Öyle bir öperdim ki hem senin bir uykun açıldı sanki.'' kendimi yatağa bıraktım.

''Hiiç halim yok tartışamayacağım Cevizci.''

''Haklısın savaşmayalım sevişelim.'' aklıma Aslı'nın gelmesiyle bir kahkaha attım.

''Of Aslı'nın laflarıyla konuşma Anıl ya.''

''Sahi ne yapıyor o deli.'' yavaşça koluna vurdum.

''Düzgün konuş arkadaşlarım hakkında.'' hala gülüyordum ki o da kendini yatakta yanıma bıraktı  sonra da başını göğsüme yasladı ben onun saçlarını okşarken konuştu.

''O kadar özlemişim ki gülüşünü.'' parmaklarım saçlarında gezerken yavaşça elimi tutup tek tek öptü parmak uçlarımı.

''Bende çok özledim Anıl beni güldürmeni, bana bakmanı, sesini, ellerini her şeyini.'' Başını göğsümden kaldırıp burnuma bir öpücük kondurdu ve konuştu.

''Bir daha hiç ayrılmayacağız.''

''Söz mü.'' gözlerimi gözlerine diktim. elleri yanağımı bulmuş okşarken bende hafifçe çıkmış sakallarını okşadım.

''Söz.'' dedi ve beni göğüsüne yatırdı parmaklarını saçlarımda gezinirken gitmesinden korkarak, gözlerimi kapatıp konuştum.

''Gitme Anıl yanımda kal.''

''Hiç bir yere gitmeyeceğim güzelim.''

'' Sabah ne durumda olacağız nasıl ilerleyecek bu iş bilmiyorum ama sana ihtiyacım var bu gecede ve sonrasında yanımda olmana ihtiyacım var.'' 

''Her zaman yanında olacağım bebeğim benim her zaman tamam mı.''yüzünü yüzüme eğip konuştuğunda aramızda neredeyse hiç mesafe yoktu dayanamadım ve dudağına küçük bir öpücük bıraktım. Öpücükten sonra gözleri parlamış ve kocaman bir gülümsemeyle bana bakıyordu ben de ona gülümsedim ama utanmıştım oysa ki bir saat önce bundan çok daha tutkulu bir biçimde öpüşmüştük. Yanaklarım benden habersiz kızarmış olacak ki muzip kahkahasını işittim.

''Utandın mı sen.'' Çenemden tuttu ve yüzümü tekrar yüzüne yaklaştırdı

''Susar mısın Anıl.'' Yüzümü parmakları arasından çekmeye çalışırken yanağıma bir öpücük bıraktı.

''Şaşırdım sadece geçmişte neler yaptık hatırla.'' bu kez de boynuma uzun bir öpücük bıraktı bilerek yapıyordu utancımdan ölmemi istiyordu herhalde, başarılıda oluyordu.