Επικίνδυνος Έρωτας // In love with the Mafia

Κεφάλαιο 3

2 μερες μετά.

Ξυπνάω τρομαγμένη. Ακόμα είμαι εδώ. Κάθε φορά ελπίζω να ξυπνήσω και να είμαι σπίτι μου αλλά κάθε φορά καταλαβαίνω ότι δεν είναι όνειρο και μετά κλαίω, μέχρι που με παίρνει ο ύπνος από την κούραση. 

Πρέπει να ηρεμήσω και να σκεφτώ λογικά. Πρέπει να σκεφτώ κάτι αλλιώς δεν θα φύγω ποτέ από εδώ. Με το κλάμα δεν θα καταφέρω τίποτα. Κάπως πρέπει να ξεφύγω. Αν καταφερω να λυθώ, ίσως μπορέσω να φύγω. Προσπαθώ να κοιτάξω πίσω μου τα χέρια μου, που είναι δεμένα αλλά δεν μπορώ.
Τα κουνάω προσπαθώντας να τα βγάλω από τα σχοινιά, αλλά δεν μπορώ. Πονάω πολύ παντού, είμαι δεμένη 2 μέρες. Δεν τρώω τίποτα, μόνο λίγο νερό μου φέρνουν μέσα στη μέρα 2 φορές, ίσα για να επιβιώσω. Αν καταφέρω να λυθώ..

Τραβάω ξανά τα χέρια μου με δύναμη και τα νιώθω να με πονάνε. Συνεχίζω να τα τραβάω και πονάω ακόμα περισσότερο. Μπορώ να το κάνω. Πρέπει να το κάνω, γιατί αλλιώς δεν θέλω ούτε να σκεφτώ τι μπορεί να γίνει. Τραβάω ακόμα πιο πολύ σιγά σιγά τα νιώθω να κουνιούνται. Θα τα καταφέρω, απλά δεν πρέπει να σκέφτομαι τον πόνο. Τραβάω πιο πολύ και τα νιώθω να φεύγουν σιγά σιγά από τα σχοινιά. Ναι τα κατάφερα.

Τα φέρνω μπροστά και βλέπω ότι είναι κατακόκκινα και πολύ γδαρμένα. Με πονάνε πάρα πολύ. Όσο τα κουνάω πονάνε περισσότερο.
Μην το σκέφτεσαι Λίζα . Θα φύγεις από εδώ και όλα θα πάνε καλά. Λύνω και τα πόδια μου. Προσπαθώ να σηκωθώ.

Σηκώνομαι σιγά σιγά και νιώθω τα πάντα να γυρίζουν. Κρατιέμαι από τον τοίχο και περιμένω να ηρεμήσω λιγάκι. Περπατάω πολύ ήσυχα μέσα στο δωμάτιο για να βρω κάτι βαρύ. Αν βρω κάτι βαρύ μόλις μπει στο δωμάτιο θα είμαι κρυμμένη πίσω από την πόρτα και θα τον χτυπήσω στο κεφάλι και μετά θα φύγω. Αυτό είναι το σχέδιο. Ελπίζω να τα καταφέρω .

Βλέπω σε μια γωνιά κάτι σαν πέτρα. Πηγαίνω προς τα εκεί και τη σηκώνω είναι βαριά. Ήλπιζα να βρω κάτι σε ξύλο, για να είναι πιο εύκολο να τον χτυπήσω χωρίς να τον πλησιάσω, αλλά δεν έχει τίποτα άλλο. Οπότε παίρνω την πέτρα , πάω πίσω από την πόρτα και περιμένω. Μετά από αρκετές ώρες ακούω βήματα. Το άγχος μου έχει χτυπήσει κόκκινο το ίδιο και η αδρεναλίνη μου.
Βάζει το κλειδί στην πόρτα και ξεκλειδώνει. Παιρνω μια βαθιά ανάσα. Πρέπει να τα καταφέρω. Είναι η μοναδική ευκαιρία μου. Τον ακούω να ανοίγει την πόρτα.
Γρήγορα την ώρα που μπαίνει μέσα τον χτυπάω με την πέτρα στο κεφάλι, με όλη μου την δύναμη. Πέφτει κάτω. Δεν κουνιέται.
Τον σκότωσα?
Μην σκέφτεσαι, φύγε, δεν έχεις χρόνο Λίζα.

Περπατάω όσο πιο αθόρυβα μπορώ προς τα έξω. Είναι ένας διάδρομος και στο τέλος έχει σκάλες που ανεβαίνουν προς τα πάνω. Αρχίζω να περπατάω πιο γρήγορα. Ανεβαίνω τις σκάλες. Στο τέλος έχουν μια πόρτα που είναι ανοιχτή. Βγαίνω και είμαι έξω.
Με χτυπάει δροσερός αέρας. Είναι βράδυ. Ακόμα φοράω το μαύρο φόρεμα από την μέρα που βγήκαμε έξω και με απήγαγαν. Προχωράω σιγά σιγά λίγο πιο έξω και καταλαβαίνω ότι δεν έχω ξεφύγει και ότι είμαι σε ένα μέρος σαν αυλή. Τεράστια αυλή. Κοιτάω πίσω μου και στο βάθος βλέπω ένα μεγάλο σπίτι. Από την άλλη μεριά έχει φράχτη.
Τέλεια! Τώρα τι θα κάνω? Ακούω βήματα και κρύβομαι γρήγορα πίσω από ένα θάμνο. Είναι ένας άντρας. Πηγαίνει προς το υπόγειο που με είχαν. Θα δει ότι λείπω και θα καταλάβουν ότι το σκάω. Πρέπει να κάνω γρήγορα, πριν με πιάσουν.
Με πιάνει πανικός γιατί δεν βλέπω να μπορώ να φύγω από κάπου. Μόνο αν δοκιμάσω να σκαρφαλώσω τον φράχτη. Άκουω φωνές στα ιταλικά.
Τον βρήκε! Κατάλαβε ότι το έσκασα. Είναι η μόνη επιλογή.

Πηγαίνω προς το φράχτη και προσπαθώ να σκαρφαλώσω. Τα καταφέρνω, νομίζω. Γλιστράω και πέφτω κάτω. Βιάστηκα να χαρώ. Ξαναδοκιμάζω και αυτή τη φορά τα καταφέρνω, περνάω από την άλλη μεριά του φράχτη και εκείνη την ώρα βλέπω άντρες από μέσα να τρέχουν προς το μέρος μου. Καποιοι κρατάνε όπλα!

Πηδάω γρήγορα και βρίσκομαι στο δρόμο.
Αρχίζω να τρέχω. Τρέχω όσο πιο γρήγορα μπορώ. Γυρνάω να κοιτάξω πίσω να δω αν με ακολουθούν.
Όταν ξαφνικά πέφτω πάνω σε κάτι ή μάλλον πάνω σε κάποιον.....

Έπρεπε να είσαι λίγο πιο προσεκτική Λίζα.. Τι κάνετε? Ελπίζω να σας άρεσε! Αφήστε το αστεράκι σας και γράψτε μου στα σχόλια τι γνώμη σας και ποιος μπορεί να είναι αυτός που έπεσε η Λίζα?❤️