Επικίνδυνος Έρωτας // In love with the Mafia

Κεφάλαιο 55

Ο Νταμιάν κάθεται στην καρέκλα του και η Σίλβια ακουμπάει στο γραφείο του και σκύβει προς αυτόν έτοιμη να τον φιλήσει.
Γυρνάνε και με κοιτάνε.
Βλέπω την Σίλβια να χαμογελάει.

Λ.:" Συ..συγνώμη... Δεν..." Δεν μπορώ να ολοκληρώσω την φράση και φεύγω γρήγορα κλαίγοντας.

Ντ.:"ΛΙΖΑ!!"

Πηγαίνω προς το μπάνιο. Μπαίνω μέσα και δεν με κρατάνε άλλο τα πόδια μου. Λυγίζουν και κάθομαι κάτω ενώ πλέον κλαίω ακόμα περισσότερο.

Αν.:" Λίζα τι έγινε? Γιατί κλαίς?"

Έρχεται κοντά μου. Κάθεται κάτω δίπλα μου και μου πιάνει το χέρι.

Αν.:" Ηρέμησε. Τι συνέβη? Σε απέλυσε? Δεν έπρεπε να μπεις έτσι μέσα στο γραφείο του βρε κορίτσι μου."

Συνεχίζω να κλαίω. Γυρνάει και με αγκαλιάζει.

Ξαφνικά ακούγεται δυνατά να ανοίγει η πόρτα και μπαίνει ο Νταμιάν μέσα θυμωμένος. Σηκώνεται η Άννα και μου κάνει νόημα να σηκωθώ όμως δεν δίνω σημασία.

Ντ.:" ΓΑΜΟΤΟ ΛΙΖΑ! Σήκω πάνω τώρα!"

Δεν  το κάνω γυρνάω από την άλλη για να μην τον κοιτάω. Με πλησιάζει και με αρπάζει δυνατά από τα χέρια και με σηκώνει.

Ντ.:"Όταν σου μιλάω θα με κοιτάς κατάλαβες?" Συνεχίζω να κλαίω.

Ντ.:" Κατάλαβες?!" Λεει πιο έντονα.

Λ.:" Ν..ναι"

Με αρπάζει και χωρίς να το καταλάβω με φιλάει. Μόλις συνέρχομαι τον σπρώχνω και διακόπτω το φιλί μας.

Ντ.:" Γιατί δεν με φιλάς?"

Λ.:" Με ρωτάς αλήθεια? Είναι δυνατόν? Μπαίνω μέσα στο γραφείο σου και βλέπω την άλλη να έχει απλωθεί στο γραφείο σου και να ειναι ετοιμη να σου ορμήξει και με ρωτάς?" Λεω φωνάζοντας έξαλλη.

Ντ.:" Ναι Λίζα σε ρωτάω, γιατί θα έπρεπε να έρθεις και να με ρωτήσεις τι γίνεται, να μου μιλήσεις και όχι να φύγεις μακριά μου κλαίγοντας."

Λ.:" Δεν χρειάζεται ήταν ξεκάθαρο."

Ντ.:" Λίζα σύνελθε! Τίποτα δεν έγινε."λέει και με ταρακουναει.

Λ.:" Αν είχα έρθει λίγο πιο μετά θα είχε γίνει όμως."

Ντ.:" Μη λες ότι να ναι. Τίποτα δεν θα είχε γίνει."

Λ.:" Πώς είναι δυνατόν να την αφήνεις να κάθεται στο γραφείο σου? Να σου την πέφτει? Να ειναι ετοιμη να σε φιλήσει? "

Ντ.:" Δεν την αφήνω μόνη της το έκανε. Ξαφνικά εκεί που μιλούσαμε για δουλειά χωρίς να το περιμένω ήρθε στο γραφείο και πήγε να με φιλήσει. Μπήκες εκείνη την ώρα. Δεν θα είχε γίνει τίποτα θα την είχα σταματήσει."

Λ.:" Της έδωσες θάρρος αλλιώς δεν θα το έκανε."

Ντ.:" Δεν της έδωσα."

Λ.:" Νταμιάν δεν γίνεται. Δεν γίνεται. Δηλαδή έτσι στην πέφτουν κάθε μέρα στη δουλειά σου?!" Λέω κι αρχίζω να νιώθω ξανά τα δάκρυα να κυλάνε.

Ντ.:" ΛΙΖΑ! Σταμάτα να παραλογιζεσαι! Και να μου την πέφτουν εσένα πρέπει να σε απασχολεί μόνο το τι κάνω εγώ όχι οι άλλες. Εγώ θέλω εσένα."

Κλαίω ακόμα πιο πολύ. Με αγκαλιάζει ενώ χαϊδεύει την πλάτη μου.

Ντ.:" Ηρέμησε μικρή. Τι θέλεις να κάνω για να ηρεμήσεις?"

Λ.:" Δεν την θέλω εδώ. Δεν τη θέλω κοντά σου. Δεν τη θέλω, δεν τη θέλω." Λέω ενώ κλαίω.

Ντ.:" Εντάξει." Απομακρύνομαι ελάχιστα για να τον βλέπω.

Λ.:" Τι εντάξει?"

Ντ.:" Θα την διώξω και δεν θα είναι κοντά μου."

Λ.:" Αλήθεια?"

Ντ.:" Ναι." Ξανά χώνω το κεφάλι μου στο στήθος του.

Ντ.:" Κοίταξε με." Τον κοιτάω.

Ντ.:" Δεν θα ξαναφύγεις μακριά μου! Ότι και να γίνει θα έρχεσαι και θα το συζητάμε. Μη τολμήσεις να φύγεις ξανά! Κατάλαβες?"

Κουνάω το κεφάλι μου καταφατικά.

Ντ.:" Να σε ακούσω να το λες."

Λ.:" Εντάξει, δεν θα φύγω ξανά μακριά σου."

Με φιλάει απαλά.
Με τραβάει να βγούμε από το μπάνιο. Ανοίγει την πόρτα και τρομάζω, καθώς έξω από την πόρτα είχαν μαζευτεί ένα σωρό άτομα και προφανώς κρυφακουγανε, τα οποία μόλις άνοιξε ο Νταμιάν την πόρτα προσπάθησαν να φύγουν και να φαίνεται ότι έκαναν κάτι άλλο.
Κοιτάει νευριασμένος ο Νταμιάν.

Ντ.:" Γυρίστε στην δουλειά σας και να μην ξανά συμβεί αυτό αν θέλετε να συνεχίσετε να έχετε δουλειά!"

Με τραβάει και προχωράμε, αλλά προσπερνάει τα γραφεία και πάμε προς το ασανσέρ.

Λ.:" Που πάμε?"

Ντ.:" Τέλος η δουλειά για σήμερα."

...

Γειά σας!😊😊❤️ Τι κάνετε?

Όλα καλά!☺️ Λάθος συναγερμός!😌😝 Λίγο ζηλεύει η Λίζα μας.😂 Δεν θα την πλήγωνε ο Ντάμιαν με τέτοιο τρόπο.😍😍🥰🥰❤️❤️ Είναι ερωτευμένος μωρέ! 😍😍❤️❤️

Ελπίζω να σας άρεσε!😊❤️ Αν σας άρεσε αφήστε το αστεράκι και πείτε μου στα σχόλια την γνώμη σας!❤️❤️❤️🌟🌟🌟