Επικίνδυνος Έρωτας // In love with the Mafia

Κεφάλαιο 77

Είναι κάποιες στιγμές στην ζωή σου, οι οποίες είναι τόσο επώδυνες, που απλά σταματάς να τις ζεις, βγαίνεις από το σώμα σου και παρατηρείς τι γίνεται από ψηλά σε αργή κίνηση. Μια τέτοια στιγμή είναι αυτή για εμένα.

Δεν είμαι πια η Λίζα, δεν ξέρω τι είμαι, αλλά την Λίζα την βλέπω μπροστά μου. Δεν είμαι πια στο σώμα μου δεν νιώθω τίποτα, κανέναν πόνο. Τα βλέπω όλα από ψηλά σε αργή κίνηση.

Βλέπω τον Νταμιάν να γεμίζει αίματα όλο και πιο πολύ και να γονατίζει μπροστά μου χωρίς έχει άλλη δύναμη. Βλέπω εμένα να ουρλιάζω από πάνω του και να πέφτω δίπλα του.

Με πιάνει απαλά το χέρι και τον βάζω στην αγκαλιά μου ενώ βλέπω ξεκάθαρα τα δάκρυα μου να δραπετεύουν από τα μάτια μου ασταμάτητα.

Λ.:" Νταμιάαααν... Νταμιάαααν σε παρακαλώωω... σε παρακαλώ μη μου το κάνεις αυτόοοο..."

Προσπαθεί να μου χαϊδέψει το χέρι. Με τα χέρια μου πιέζω το τραύμα του για να μην χάνει άλλο αίμα.

Βλέπω όλους τους άντρες του αναστατωμένους να περιμένουν το ασθενοφόρο.
Βλέπω τους άντρες του Σέρτζιο να είναι όλοι νεκροί.
Το ίδιο και ο Σέρτζιο. Απο αμέτρητες σφαίρες που τον πέτυχαν μετά που πυροβόλησε τον Νταμιάν.

Λ.:"Δεν θα με αφήσεις Νταμιάαααν... δεν θα με αφήσεις μόνη μου ξανά... σε παρακαλώω Νταμιαν σε παρακαλώ δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα..."

Με παρατηρώ ξεκάθαρα να κλαίω με λυγμούς, όμως ακόμα δεν νιώθω τίποτα, δεν είμαι στο σώμα μου.

Αρχίζουν να ακούγονται οι σειρήνες του ασθενοφόρου από μακριά. Σιγά σιγά όλο και πιο δυνατά όσο πλησιάζει.

Λ.:" Νταμιάν έρχεται το ασθενοφόρο μείνε μαζί μουυ... σε παρακαλώ μην με αφήνεις..."

Δυσκολεύεται παρά πολύ να αναπνεύσει, δεν μπορεί να κουνηθεί καθόλου και το χρώμα του τον εγκαταλείπει αφήνοντας τον χλωμό.

Με δυσκολία κρατά ανοιχτά τα μάτια του και με τις τελευταίες δυνάμεις που του έχουν απομείνει προσπαθεί να μου μιλήσει.

Ντ.:"Μι...μικρή μου... σ... σε αγαπάω..."λέει με δυσκολία και χάνεται.

Τα μάτια του κλείνουν και η αναπνοή του σταματά.

Λ.:" Νταμιάαααν... Νταμιάαααν..." Τον κουνάω ελαφρά αλλά δεν ανταποκρίνεται.

Λ.:" Όχι Νταμιάαααν... σε παρακαλώωω.. και εγώ σε αγαπάωωω... σε παρακαλώ..."

Το ασθενοφόρο έχει φτάσει.

Τον παίρνουν από την αγκαλιά μου και μένω άδεια, κρύα και μέσα στα αίματα του Νταμιάν.