Κεφάλαιο 50

1.1K 61 11
                                    

Βγάζει ένα όπλο το οπλίζει και είναι έτοιμος να τον πυροβολήσει. Σαστιζω, μένω στην θέση μου. Δεν μπορεί να το κάνει.

Ντ.:" Αν την ακουμπήσεις ξανά η σφαίρα θα είναι πάνω σου πρώτου το καταλάβεις! Μην την πλησιάσεις ξανά, ξέχνα ότι υπάρχει! Κατάλαβες?!" Λέει με ένταση.

Συνέρχομαι από την έκπληξη και τον πλησιάζω.

Λ.:" Σε παρακαλώ Νταμιάν. Τι κάνεις ? " Βγαίνουν μπερδεμένα τα λόγια.

Με κοιτάει άγρια για μια στιγμή.

Ντ.:"ΛΙΖΑ!" Με προειδοποιεί έξαλλος και τρανταζομαι.

Απομακρύνομαι από κοντά του

Ντ.:" Εξαφανίσου! Μην σε ξαναδώ γιατί δεν θα είναι για καλό!"

Ο Ορέστης αμέσως γυρνάει και φεύγει τρέχοντας.

Κοιτάω τους γονείς μου που είναι παγωμένοι στις θέσεις τους.

Ο Νταμιάν βάζει το όπλο στη θήκη που είναι στο παντελόνι του και γυρνάει προς το μέρος μου κάνοντας μου νόημα να φύγουμε. Κοιτάω τους γονείς μου που δείχνουν να συνέρχονται κάπως.

Μπ.Λ.:"Αυτός είναι! Αυτός που λες ότι είσαι ερωτευμένη, που θες να μείνεις μαζί του. Ένας δολοφόνος. Ικανός για τα πάντα. Πώς γίνεται να μην το βλέπεις?"

Δεν λέω τίποτα.

Ντ.:" Λίζα πάμε!" Λέει ο Νταμιάν και με πιάνει από το χέρι τραβώντας με απαλά.

Τον ακολουθώ αμίλητη.

Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο και φεύγουμε. Δεν λέω τίποτα. Μόνο προσπαθώ να σκεφτώ. Δεν μπορώ, όλα είναι θολά.
Φτάνουμε στο ξενοδοχείο ανεβαίνουμε στο δωμάτιο και παραγγέλνει φαγητό στο δωμάτιο. Σύντομα έρχεται και καθόμαστε να φάμε.

Επικρατεί σιωπή.

Δεν είναι αυτός ο Νταμιάν μου, που με κάνει ευτυχισμένη.
Πώς είναι δυνατόν να θέλει να σκοτώσει κάποιον επειδή με αγκάλιασε?
Πόσο μάλλον κάποιον που ξέρω. Μου είπε ότι σκοτώνει μόνο όσους του κάνουν κακό.

Λ.:" Δεν τα εννοούσες αυτά που είπες στον Ορέστη έτσι?"

Με κοιτάει σοβαρός.

Ντ.:" Τα εννοούσα. Πότε δεν αστειεύομαι σε ότι λέω Λίζα. Αν σε ακουμπήσει ξανά θα τον σκοτώσω."

Λ.:" Τι λες? Εσύ μου είπες ότι δεν σκοτώνεις αν δεν σε πειράξουν..."

Ντ.:" Ακριβώς."

Λ.:" Ο Ορέστης δεν σε έχει πειράξει."

Ντ.:" Το έκανε τη στιγμή που σε ακούμπησε. Είσαι δικιά μου. Δεν παίζω μικρή! Δεν πρόκειται να αφήνω να σε αγκαλιάζει οποίος να 'ναι! Είσαι μαζί μου και δεν ανέχομαι να σε ακουμπάει κάνεις, ούτε ερωτικά, ούτε βίαια, ούτε πονοντας σε!"

Λ.:"Με τρομάζεις.." λέω ψυθιριστα χωρίς να ξέρω αν το λέω σε αυτόν ή σε εμένα.

Ντ.:"Εσένα δηλαδή θα σου άρεσε? "

Λ.:" Όχι. Φυσικά και δεν θα μου άρεσε να σε ακουμπάει κάνεις. Όμως δεν θα σκότωνα όποιον το έκανε. Θα θύμωνα, θα φώναζα, ίσως να τσακωνόμουν. Όχι όμως να σκοτώσω."

Ντ.:" Ναι, γιατί δεν ήταν μαφιόζοι οι γονείς σου. Αν ήταν μπορεί να έκανες και χειρότερα από το να τους σκοτώσεις.."

Λ.:" Πες μου κάτι Νταμιάν. Τι θα γίνει αν δεν κάνω ότι μου λες? Αν σε παρακούσω? Αν σε πληγώσω? Αν σε κάνω έξαλλο? Τι θα κάνεις τότε? Τι είσαι ικανός να μου κάνεις? Πες μου.. θα με χτυπήσεις? Θα με βιάσεις? Θα με βάλεις να κάνω πράγματα που ξέρεις ότι δεν θέλω? Θα με κλειδώσεις? Θα με βασανίσεις? Θα με σκοτώσεις? Τι?!"

Ντ.:"Λίζα δεν είναι το ίδιο με εσένα.."

Λ.:" Δεν είναι? Είσαι σίγουρος? Γιατί εγώ δεν είμαι. Γιατί τα έχω ζήσει όλα αυτά.... Κάθε φορά που κάτι γινόταν, κάτι δεν σου άρεσε, κάθε φορά που θύμωνες... Κάθε φορά και ένας νέος τρόπος για να με τιμωρήσεις, να με πληγώσεις, να με λυγίσεις, να με κάνεις να μετανιώσω, να υποταχθώ.. "

Ντ.:" Δεν ήθελα να παραδεχτώ ότι σε έχω ερωτευτεί Λίζα. Όταν το παραδέχθηκα στον εαυτό μου σταμάτησα.. προσπάθησα να σε κάνω ευτυχισμένη και όταν είδα ότι το μόνο που ήθελες ήταν να φύγεις σε άφησα να το κάνεις. Γύρισες κοντά μου και θέλω κάθε μέρα να σε κάνω να χαμογελάς, να είσαι χαρούμενη. Ότι θέλεις για να είσαι ευτυχισμένη. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι θα γίνω μαλακας Λίζα! Ότι θα ανέχομαι τα πάντα. Υπάρχουν και όρια μικρή.. Υπάρχουν γραμμές που δεν σου επιτρέπω να ξεπεράσεις. Και ναι, αν το κάνεις θα θυμώσω, θα γίνω έξαλλος, θα μαλώσουμε άσχημα και δεν ξέρω τι μπορεί να κάνω. Το ίδιο και εσύ. Δεν σημαίνει ότι θα σε σκοτώσω όμως. Σου είπα από την αρχή ποιός είμαι, σου έδειξα τα όρια μου, σου έδειξα τι σημαίνει να είσαι μαζί μου και το δέχθηκες. Τι σε κάνει τώρα να αμφιβάλλεις? Το ότι απείλησα με όπλο? Θα σου πω εγώ, ΟΧΙ. Ξέρεις και ποιος είμαι και τι είμαι ικανός να κάνω, όμως με θέλεις παρόλα αυτά. Σε πείραξε το ότι αυτός που απείλησα είναι ο Ορέστης. Αν ήταν κάποιος άλλος δεν θα σε είχε πειράξει. Γιατί απλά δεν θα τον ήξερες, δεν θα νοιαζοσουν για αυτόν. Όμως εγώ δεν λογαριάζω τίποτα Λίζα για εσένα. Οποίος σου κάνει κακό, οποίος σε πειράξει θα το μετανιώσει, θα παρακαλάει να τον σκοτώσω! Αγνωστος, γνωστός, οποίος και να είναι ακόμα και ο μπαμπάς σου, η μάνα σου, η δική μου μάνα... Οποιοσδήποτε! Αυτός είμαι! Αυτός είναι ο έρωτας μου για εσένα!"

Γειά σας!😊❤️ Τι κάνετε?

Αχχ αυτός είναι ο έρωτας του!😍😍❤️❤️
Πρέπει να βρουν λίγο τις ισορροπίες τους, γιατί αλλιώς δεν τους βλέπω καλά...😟🤔

Ελπίζω να σας άρεσε!😊🥰❤️ Αν σας άρεσε αφήστε το αστεράκι και πείτε μου στα σχόλια την γνώμη σας!❤️❤️❤️🌟🌟🌟

Επικίνδυνος Έρωτας // In love with the MafiaNơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ