Επικίνδυνος Έρωτας // In love with the Mafia

Κεφάλαιο 44🔞

❗🔞Το κεφάλαιο περιέχει σκηνές σεξουαλικού περιεχομένου!🔞❗

Ντ.:" Πέρνα."

Ανοίγω αργά την πόρτα.
Προχωράω προς τα μέσα και την κλείνω πίσω μου.

Βλέπω τον Νταμιάν να κάθεται στο γραφείο του. Δεν κάνω άλλα βήματα. Θέλω πρώτα να δω σε τι κατάσταση είναι. Σηκώνεται από την καρέκλα και προσπερνά το γραφείο.
Αρχίζει να με πλησιάζει, όμως τελικά σταματάει στην μέση του δωματίου, μερικά μέτρα μακριά μου. Βάζει τα χέρια του χαλαρά στις τσέπες του παντελονιού του και με κοιτάει.
Είναι πολύ σέξι.
Διώχνω για την ώρα αυτή τη σκέψη.

Φαίνεται κάπως ήρεμος. Αυτο με τρομάζει για κάποιο λόγο. Μένουμε για λίγο να κοιταζομαστε. Περιμένει να του μιλήσω.
Τι να του πω?
Κάνω ένα βήμα προς αυτόν και μετά άλλο ένα μειώνοντας την απόσταση μας.

Λ.:" Νταμιάν..."  Σταματάω όμως γιατί δεν βρίσκω λόγια.

Εξακολουθεί να φαίνεται ήρεμος και περιμένει να του μιλήσω.

Λ.:" Συγνώμη Νταμιάν." Λέω τελικά όμως δεν μου απαντάει τίποτα.

Λ.:" Νταμιάν αλήθεια λυπάμαι. Συγνώμη." Πάλι σιωπή.

Λ.:" Δεν θα μου πεις τίποτα?"

Ντ.:" Γιατί γύρισες?"

Δεν χαίρεται που γύρισα?
Θέλει να φύγω?

Αρχίζω να έχω αμφιβολίες για το αν πρέπει τελικά να του πω πως νιώθω για αυτον. Παίρνω μια ανάσα.

Λ.:" Γι..γιατί είμαι ερωτευμένη μαζί σου Νταμιάν. Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα. Έφυγα γιατί ήθελα να πάω σπίτι μου και τελικά πήγα. Είχες δίκιο, εσύ είσαι το σπίτι μου πλέον Νταμιάν. Θέλω να είμαι όπου είσαι και εσύ. Δεν με νοιάζει αν θα με κλειδώσεις ξανά κάπου μαζί σου, δεν με νοιάζει τίποτα, αρκεί να μπορώ να σε έχω. Θέλω να είμαι δική σου Νταμιάν." Του λέω τελικά και περιμένω την απάντηση του.

Με πλησιάζει εξαλείφοντας την απόσταση μας. Βγάζει τα χέρια του από τις τσέπες του και τα τοποθετεί στη μέση μου.

Ντ.:"Μικρή, δεν ξέρεις τι πέρασα σήμερα... επιτέλους μπορώ να πάρω ξανά ανάσα." Μου λέει και με αγκαλιάζει.

Τον αγκαλιάζω και εγώ. Μένουμε έτσι για λίγο και έπειτα απομακρύνεται ελάχιστα ώστε να με κοιτάει.

Ντ.:" Το ήξερα ότι θα επιστρέψεις κοντά μου... Ήμουν σίγουρος ότι θα γυρίσεις. Απλά δεν ήξερα το πότε.. ήλπιζα ότι δεν θα έφευγες... όταν τελικά το έκανες έχασα τον κόσμο.. τρελάθηκα.. όμως όταν έμεινες έξω από το αστυνομικό τμήμα και δεν έμπαινες μέσα.. άρχισα να έχω ξανά τον κόσμο μου πίσω.. καθόσουν και σκεφτόσουν για ώρες μπροστά στη θάλασσα..έστω και αργά άρχισες να βλέπεις.. τελικά σιγά σιγά κατάφερες και βρήκες το μαγαζί για να έρθεις ξανά σε εμένα."