Επικίνδυνος Έρωτας // In love with the Mafia

Κεφάλαιο 80

Μπαίνει μέσα η νοσοκόμα και μένει έκπληκτη μόλις μας βλέπει. Μόλις συνέρχεται πλησιάζει.

Νοσοκόμα:"Κύριε Ρόσι ξυπνήσατε." Λέει μην πιστεύοντας ακόμα στα μάτια της.

Ν.:" Δεσποινίς τι κάνετε? Σηκωθείτε αμέσως από το κρεβάτι μπορεί να του κάνετε κάποια ζημιά άθελά σας. Θα φωνάξω τον γιατρό να σας εξετάσει." φαίνεται ακόμα έκπληκτη και μπερδεμένη.

Φεύγει και μένουμε ξανά μόνοι.

Πάω να σηκωθώ από το κρεβάτι, όμως ο Νταμιάν με σταματάει και δεν αντιστέκομαι.

Ντ.:" Εσύ είσαι το φάρμακο μου και θέλεις να μου φύγεις?" λέει κάπως εύθυμα αλλά και σοβαρά μαζί.

Λ.:" Κύριε Ρόσι είστε πολύ πεισματάρης!"λέω χαμογελώντας.

Ντ.:" Το ίδιο και εσείς κυρία Ρόσι!"λέει και μου χαμογελάει πονηρά.

Τον κοιτάω για μια στιγμή λίγο σαστισμένη με το πείραγμα του.

Λ.:"Δεν με λένε Ρόσι." λέω προσποιούμενη την θυγμένη και του χαμογελάω.

Ντ.:"Όχι ακόμα." μου λέει με πονηρό βλέμμα και σηκωμένο το αριστερό του φρύδι.

Λ.:"Κύριε Ρόσι έχετε πολύ όρεξη για άντρας που μέχρι πριν λίγο πάλευε για την ζωή του."

Ντ.:" Το μυστικό της τόσης ευθυμίας μου είστε εσείς Δεσποινίς." μου λέει και μου κλείνει το μάτι.

Λ.:"Α ναι? Χαίρομαι που είμαι τόσο χρήσιμη για εσάς."

Ντ.:" Μμ ναι πολύ χρήσιμη.. όμως μπορείς περισσότερο... Αν με φιλήσεις θα είμαι ακόμα καλύτερα."

Χαμογελάω και πλησιάζω πιο κοντά του προσεκτικά. Ενώνω τα χείλη μας σε ένα γλυκό φιλί, όμως ο Νταμιάν αμέσως γίνεται πιο έντονος. Η γλώσσα του διεκδικεί την δική μου. Αφήνομαι στο φιλί του, που το έχω τόσο πολύ ανάγκη όσο ποτέ. Μετά από τόσες μέρες παίρνω ανάσα ξανά. Η αγάπη μου είναι καλά. Είμαστε καλά και θα τα καταφέρουμε όλα, μαζί. Και ο κόσμος μου αρχίζει να κινείται ξανά και η Γη να γυρίζει και πάλι. Όλα θα πάνε καλά. Έχω τον  Ντάμιαν τώρα ξανά. Συνεχίζει την διεκδίκηση του καθώς του παραδινομαι όλο και πιο πολύ.

Ξαφνικά ακούγεται ένας ήχος και ταραζόμαστε και οι δύο. Ο Ντάμιαν αφήνει έναν ήχο πόνου, θα άδεια α ενώ κοιτάμε και οι δύο τον γιατρό που μπήκε στο δωμάτιο και μας κοιτάει έκπληκτος. Απομακρύνομαι απρόθυμα από τον Ντάμιαν και κάθομαι στην καρέκλα.

Γιατρός:"Κύριε Ρόσι, βλέπω ότι ξυπνήσατε και μάλιστα φαίνεται να νιώθετε πολύ καλά." Τον πειράζει λίγο.