Επικίνδυνος Έρωτας // In love with the Mafia

Κεφάλαιο 63🔞

Ξ.:" Λίζα?!"

Λ.:" Ξένια!"

Ξ.:" Δεν το πιστεύω! Λιζακι είσαι στα αλήθεια εσύ?!"

Λ.:" Ναι Ξένια εγώ είμαι." Ακούω μια φωνή και μετά κλάματα.

Λ.:" Ηρέμησε Ξένια σε παρακαλώ.." λέω και αρχίζω και εγώ να κλαίω.

Ξ.:" Αχ Λίζα δεν ξέρεις πόσο πολύ φοβήθηκα ότι δεν θα σε ξανακουσω, δεν θα σε ξαναδώ. Μου έλειψες τόσο πολύ. Ευτυχώς είσαι καλά. Μάθαινα νέα σου από τους γονείς σου, όμως μετά από ένα σημείο σταμάτησαν να μου το σηκώνουν. Ανησυχισα τόσο πολύ. Χαίρομαι τόσο πολύ που είσαι καλά. Τι έγινε? Είσαι στη Θεσσαλονίκη? Μπορείς να βρεθούμε να σε δω?"

Λ.:" Όχι Ξένια. Δεν είμαι εκεί. Είμαι στην Ιταλία."

Ξ.:" Τι? Πώς με παίρνεις? Ξεφυγες?"

Λ.:" Ξένια ίσως σου ακούστω τρελή αλλά σε παρακαλώ θέλω να με ακούσεις. Το έχω τόσο ανάγκη να σου μιλήσω.." λέω και αρχίζω να της μιλάω.

Της λέω τα πάντα με όλες τις λεπτομέρειες από την αρχή, εκείνο το βράδυ που ήμασταν μαζί και με απήγαγαν, μέχρι σήμερα. Μιλάμε για ώρες σχεδόν έχει ξημερώσει. Της λέω τα πάντα και ελπίζω ότι θα με καταλάβει. Είμαστε κολλητές από πάρα πολύ μικρές, από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου είμαστε αχοριστες, σαν αδερφές. Έχει μείνει άναυδη με όλα όσα έχει ακούσει. Την ακούω να κλαίει ξανά.

Ξ.:" Λιζακι μου λυπάμαι τόσο πολύ για όλα όσα έγιναν.."

Λ.:" Το ξέρω... Είναι πολλά.. Ξένια οι γονείς μου πιστεύουν ότι είμαι τρελή και ότι τα έχω χάσει.. πιστεύεις ότι δεν πάω καλά που τον ερωτεύτηκα? Που κάθομαι εδώ ενώ θα μπορούσα να γυρίσω πίσω?"

Ξ.:" Όχι Λίζα. Σίγουρα είναι πολύ ιδιαίτερη η ιστορία σας και όλα όσα έγιναν όμως όχι δεν είσαι τρελή απλά ερωτευμένη. "

Λ.:" Μακάρι να ήσουν εδώ... Να σε έβλεπα.. μου έχεις λείψει πολύ."

Ξ.:" Ναι θέλω και εγώ πολύ να σε δω. Αλλά δεν γίνεται."

Λ.:" Ξένια και γιατί να μην το κάνουμε να γίνει? Έλα εδώ σε παρακαλώ! Θα κάνεις και ένα ταξίδι στην Ιταλία που λέγαμε ότι θέλαμε να πάμε. Θα βρεθούμε θα τα πούμε σε παρακαλώ έλα."

Ξ.:" Τι λες ? Δεν μπορώ να έρθω! Πώς θα έρθω? Καταρχάς δεν έχω τόσα χρήματα για το ξενοδοχείο και τα αεροπορικά δεν μπορώ.. έλα εσύ εδώ.."

Λ.:" Δεν γίνεται σου εξήγησα την κατάσταση και με τους γονείς μου και ο Νταμιάν δεν υπάρχει περίπτωση να το δεχθεί. Έλα και θα μείνεις εδώ φυσικά μαζί μου! Το σπίτι είναι τεράστιο! Δεν θα έχει πρόβλημα ο Νταμιάν θα του μιλήσω εγώ. Σε παρακαλώ!"

Ξ.:" Λίζα δεν γίνεται. Καταρχάς φοβάμαι να έρθω στο σπίτι του μαφιόζου."

Λ.:" Είναι καλός ο Νταμιάν, δεν πρόκειται να σου κάνει κακο. Θα είσαι ασφαλής εδώ. Το σπίτι είναι σαν φρούριο. Έλα Ξενουλα μου σε παρακαλώ. "

Ξ.:" Δεν ξέρω Λίζα. "

Λ.:" Ελαα σε παρακαλώ. Μου έχεις λείψει τόσο πολύ! Θέλω να σε δω. Έχουμε τόσο καιρό να βρεθούμε σε παρακαλώ, μου λείπεις πολύ. Ξέρεις πόσο σε αγαπάω! "

Εκείνη την ώρα μπαίνει μέσα στο δωμάτιο ο Νταμιάν και με κοιτάει θυμωμένος.

Ντ.:"Με ποιόν μιλάς?" Λέει και πριν προλάβω να απαντήσω μου παίρνει το κινητό.

Ντ.:" Ποιος είναι?!"λέει απότομα έξαλλος.

Λ.:" Νταμιάν τι κάνεις?!" Λέω θυμωμένη.

Ξ.:" Λίζα? Όλα καλά? Ποιος είναι?" Την ακούει ο Νταμιάν και μου δίνει το τηλέφωνο.

Λ.:" Έλα Ξένια θα σε αφήσω τώρα και θα σε ξαναπάρω αύριο. Σκέψου το σε παρακαλώ αυτό που σου είπα. Καλό βράδυ." Το κλείνω και κοιτάω θυμωμένη τον Νταμιάν.

Λ.:" Γιατί μου πήρες το κινητό και μου έκανες έλεγχο? Με ποιον φαντάστηκες ότι θα μιλάω δηλαδή?"

Ντ.:" Σχεδόν 5 τα ξημερώματα μέσα στα σκοτάδια και σε ακούω να λες, μου λείπεις πολύ και σε αγαπάω! Εσύ αν ήσουν στη θέση μου τι θα έκανες?!"λέει φωνάζοντας και περνάει το χέρι του μέσα από τα μαλλιά του.

Δεν απαντάω τον κοιτάω θυμωμένη και απλά φεύγω από τη βιβλιοθήκη και πηγαίνω στο δωμάτιο. Ξαπλώνω στο κρεβάτι και έρχεται και ο Νταμιάν με αγκαλιάζει αλλά τραβιεμαι.

Ντ.:" Μη μου φεύγεις." Λέει και βρωμάει αλκοόλ.

Είναι μεθυσμένος.

Λ.:" Γιατί ήπιες τόσο?"

Ντ.:" Σσσς μη μιλάς μικρή μου.." λέει και μου φιλάει απαλά τα μαλλιά ενώ με σφίγγει στην αγκαλιά του.

Σηκώνει ελαφρά το νυχτικακι που φοράω και τον νιώθω να μπαίνει μέσα μου αργά χωρίς να με αφήσει από την αγκαλιά του. Δεν μπορώ να του πω όχι, ότι και να γίνει μεταξύ μας αυτός είναι ο τρόπος μας. Μου κάνει έρωτα παθιασμένα μέχρι να ξημερώσει.. βλέποντας τον ήλιο να ανατέλλει κοιμόμαστε αγκαλιασμενοι και τρέλα ερωτευμένοι.

Καλησπέρα!😊😊❤️ Τι κάνετε?

Σαν να ζήλεψε λίγο ο Νταμιάν.😏😆😍🥰❤️Κάτι σοβαρό φαίνεται να τον απασχολεί τι λέτε να είναι?🤔🧐

Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο!😊😊❤️ Αν σας άρεσε αφήστε το αστεράκι και πείτε μου στα σχόλια την γνώμη σας!❤️❤️❤️
🌟🌟🌟