Επικίνδυνος Έρωτας // In love with the Mafia

Κεφάλαιο 34

Λ.:"ΝΤΑΜΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΝΝ!" ουρλιάζω και πέφτω κάτω δίπλα του.

Λ.:" Νταμιάν μίλησε μου. Είσαι καλά? Νταμιάν μίλα μου, σε παρακαλώ!" Λέω κλαίγοντας.

Τον βλέπω να ανοίγει τα μάτια του και να με κοιτάει.

Ντ.:" Ηρέμησε Λίζα μου. Μη φοβάσαι."

Λ.:" Νταμιάν κρατήσου. Θα γίνεις καλά." Του λέω και βλέπω το πουκάμισο του, που έχει γεμίσει αίματα.

Γυρνάω στους άντρες του.

Λ.:" Βοηθήστε με να τον βάλουμε στο αυτοκίνητο γρήγορα!" Λέω και αμέσως έρχεται ένας, σηκώνουμε τον Νταμιάν και τον βάζουμε στο αυτοκίνητο.

Μπαίνω και κάθομαι πίσω μαζί του ενώ λέω στον φύλακα του Νταμιάν να μπει και να οδηγήσει για να μας πάει στο νοσοκομείο.
Αμέσως ξεκινάει.

Κρατάω αγκαλιά τον Νταμιάν στο πίσω κάθισμα. Του χαϊδεύω απαλά τα μαλλιά και με το άλλο χέρι πιέζω το τραύμα για να μην χάσει άλλο αίμα.

Λ.:" Θα γίνεις καλά. Όλα θα πάνε καλά."

Ντ.:" Μην ανησυχείς μικρή." Λέει αδύναμα.

Λ.:" Σσς μη μιλάς. Όλα θα πάνε καλά. Δεν μπορείς να πάθεις κάτι. Πρέπει να είσαι καλά για να μου κάνεις δύσκολη τη ζωή. Να με κλειδώνεις και εγώ να προσπαθώ να ξεφύγω και εσύ να με πιάνεις πάλι. Δεν θα πάθεις τίποτα." Λέω και τον φιλάω απαλα στο κεφάλι.

Η καρδιά μου πάει να σπάσει. Μόνο στη σκέψη τρελαίνομαι. Δεν θα με αφήσει μόνη μου. Θα γίνει καλά.
Δάκρυα δραπετεύουν από τα μάτια μου.

Λ.:" Κάνε πιο γρήγορα! " Φωνάζω στον άντρα που οδηγάει.

Μετά από μερικά λεπτά είμαστε έξω από το νοσοκομείο. Ανοίγω την πόρτα και μαζί με τον άντρα βγάζουμε τον Νταμιάν έξω. Γρήγορα έρχονται νοσοκόμοι με φορείο και τον παίρνουν. Τον βάζουν στα επείγοντα. Κάθομαι έξω από το δωμάτιο και περιμένω. Ο φύλακας φεύγει για λίγο για να παρκάρει καλύτερα το αυτοκίνητο.
Περνάνε δύο ώρες.
Τι κανουν τόση ώρα?
Βγαίνει μια νοσοκόμα έξω όμως μιλάει στα ιταλικά. Της λέω ότι δεν καταλαβαίνω και τελικά μιλάμε στα αγγλικά.

Λ.:" Πώς είναι ο Νταμιάν?"

Νοσοκομα:" Δεν διατρέχει κανέναν κίνδυνο. Το τραύμα είναι επιφανειακό. Του κάναμε ράμματα μόνο. Είναι μια χαρά τώρα. Μπορείτε αν θέλετε να τον δείτε."

Λ.:" Σας ευχαριστω πολύ."

Προχωράω και ανοίγω την πόρτα του δωματίου. Βλέπω τον Νταμιάν μέσα ξαπλωμένο. Έχει κλειστά τα μάτια του. Τον πλησιάζω. Φαίνεται ήρεμος. Του Χαϊδεύω απαλά τα μαλλιά. Ανοίγει τα μάτια του και με κοιτάει.