Επικίνδυνος Έρωτας // In love with the Mafia

Κεφάλαιο 58

Επιτέλους τελείωσα για σήμερα.

Αν.:" Λίζα θέλεις να πάμε για καφέ σήμερα το απόγευμα?"

Λ.:"Ναι φυσικά. Στις 6 είναι καλά?"

Αν :"Ναι μια χαρά. Θα σε πάρω να μου πεις που θα βρεθούμε."

Λ.:" Ναι τα λέμε."

Πάω προς το γραφείο του Νταμιάν. Πριν χτυπήσω για να μπω τον ακούω να μιλάει έντονα στο τηλέφωνο.

Ντ.:" Θέλω περισσότερους άντρες! Και στο σπίτι και προσωπική ασφάλεια. Ειδικά για τη Λίζα. Τους θέλω άμεσα!"

Τι έχει γίνει?
Σίγουρα έχει να κάνει με το πώς ήταν πριν. Άντε τώρα να του πω ότι θέλω να βγω μόνη μου. Χτυπάω την πόρτα και μπαίνω μέσα.

Λ.:" Τελείωσα για σήμερα. Θα φύγουμε μαζί?"

Ντ.:" Ναι."

Δεν φαίνεται καλά.
Δεν λέω κάτι. Δεν νομίζω ότι είναι κατάλληλη στιγμή.

Πάμε σπίτι και είναι σιωπηλός, με αφήνει και κλείνεται στο γραφείο του. Κλείνομαι στο δωμάτιο και κάθομαι στον καναπέ που τόσους μήνες με παρηγορούσε και άκουγε τις σκέψεις μου και χάνομαι στις σκέψεις μου.

...

Αποφασίζω τελικά να πάω να του μιλήσω. Πηγαίνω έξω από το γραφείο του και χτυπάω την πόρτα. Όταν μου λέει να περάσω την ανοίγω και μπαίνω.
Ακόμα φαίνεται αναστατωμένος.

Ντ.:"Τι είναι μικρή?"

Λ.:" Θέλω να βγω σήμερα. Με την Άννα την κοπέλα από τη δουλειά."

Ντ.:" Όχι." Λέει και τον βλέπω να αναστατώνεται ακόμα περισσότερο.

Τι στο καλό έχει γίνει?

Λ.:"Γιατί? Δεν καταλαβαίνω, γιατί να μην βγω μαζί της. Για ένα καφέ θα πάμε. Σε παρακαλώ."

Ντ.:" Είπα όχι."

Λ.:"Γιατί?"

Ντ.:"Λίζα, ξέρεις ποιος είμαι. Ξέρεις ότι ακόμα και μια απλή βόλτα μπορεί να καταλήξει με πυροβολισμούς."

Λ.:" Το ξέρω. Όμως μπορείς να βάλεις τους άντρες σου να είναι εκεί κοντά και έτσι θα είμαι ασφαλής. Δεν χρειάζεται να ανησυχείς."

Ντ.:" Όχι Λίζα. Είναι περίεργη η κατάσταση αυτή τη στιγμή και δεν θέλω να ρισκάρω με την ασφάλεια σου."

Κατσουφιαζω και πάω να φύγω όμως με σταματάει.

Ντ.:" Σε παρακαλώ μικρή, μη το κάνεις πιο δύσκολο από ότι είναι. Προσπάθησε να με καταλάβεις."

Λ.:" ΠΩΣ?! Πώς να σε καταλάβω Νταμιάν αν δεν μου μιλάς?!" Λέω νευριασμένα. 

Δεν μου απαντάει.

Λ.:" Εγώ σήμερα θα βγω! Εκτός και αν με κλειδώσεις πάλι. Αν και νόμιζα ότι δεν είμαι φυλακισμένη σου πια!" Λέω και φεύγω κλείνοντας την πόρτα πίσω μου.

Θέλω να πάρω αέρα. Δεν αντέχω άλλο αυτή την κατάσταση. Κατεβαίνω γρήγορα τις σκάλες και βγαίνω στην αυλή.

Προχωράω όσο πιο μακριά από το σπίτι γίνεται. Έχει παντου φύλακες. Προσπαθώ να βρω ένα μέρος που να μην έχει.

Τελικά πίσω από κάτι δέντρα και θάμνους καταφέρνω να μείνω επιτέλους μόνη.
Γιατί πρέπει να είναι τόσο δύσκολο το να είμαι μαζί του?
Αυτός είναι τόσο δύσκολος!
Το χειρότερο είναι ότι δεν θέλει να μου μιλήσει. Να είμαστε μαζί σε ότι τον απασχολεί. Απλά με απομακρύνει και μου απαγορεύει να βγω. Παίρνω ανάσες και προσπαθώ να ηρεμήσω. Σηκώνομαι από το γρασίδι και προχωράω αργά αγκιζοντας τα φύλλα από τα δέντρα και τους θάμνους.
Έχει πολύ ωραίο κήπο το σπίτι! Είναι τεράστιος! Μπορείς άνετα να χαθείς εδώ πέρα. Είναι γεμάτο δέντρα και θάμνους.

Μου εξάπτουν την περιέργεια κάτι μεγάλοι θάμνοι στο βάθος πίσω από κάποια πυκνά δέντρα. Πηγαίνω προς τα εκεί. Περνάω σχεδόν μεσα από τα δέντρα και βλέπω τους θάμνους. Είναι επίτηδες  τοποθετημένοι σε σειρά ο ένας δίπλα στον άλλον. Πηγαίνω ακόμα πιο κοντά και τους παρατηρώ για λίγο.

Φαίνεται σαν να θέλουν να κρύψουν κάτι. Προσπαθώ να χωθώ λίγο πιο μέσα ώστε να δω τι έχει από πίσω. Μετά από αρκετές γρατσουνιές και φύλλα καταφέρνω να δω τι είναι. Ακριβώς πίσω από τους θάμνους υπάρχει ένας φράχτης αλλά δεν μπορείς να δεις τι υπάρχει πίσω του.
Τι έχει πίσω του?

Φοβάμαι να μάθω αλλά ταυτόχρονα η περιέργεια μου δεν με αφήνει να φύγω. Έτσι αποφασίσω να προσπαθήσω να σκαρφαλώσω τον φράχτη. Μετά από πολύ προσπαθεια και μερικά χτυπήματα από αποτυχημένες προσπάθειες τελικά φτάνω στην κορυφή.  Προσεκτικά περνάω από την άλλη μεριά και προσπαθώ να κατέβω προσεκτικά χωρίς να πέσω. Τοποθετώ το πόδι μου όσο πιο σταθερά μπορώ όμως ξαφνικά χωρίς να το καταλάβω βρίσκομαι πεσμένη κάτω. Αου.. Κλείνω τα μάτια μου και μένω έτσι για λίγο μέχρι να μου περάσει ο πόνος.

Όταν νιώθω κάπως καλύτερα τα ανοίγω και σηκώνομαι. Γυρνάω για να δω τι υπάρχει πίσω μου και μένω άφωνη με αυτό που βλέπω...

Γειά σας!😊😊 Τι κάνετε?

Τι πιστεύετε ότι υπάρχει πίσω από τον φράχτη?🤔🤔🧐
Γιατί ο Νταμιάν αντιδρά έτσι?🤔🤨

Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο!😊😊😊❤️❤️❤️ Αν σας άρεσε αφήστε το αστεράκι και πείτε μου στα σχόλια την γνώμη σας!❤️❤️❤️
🌟🌟🌟