Επικίνδυνος Έρωτας // In love with the Mafia

Κεφάλαιο 61

Μπαίνουμε στο σπίτι και βλέπω το μήνυμα της Άννας για το αν θα βρεθούμε τελικά και πού. Κοιτάω τον Νταμιάν για λίγο και αρχίζω να της γράφω ότι δεν θα μπορέσω τελικά.

Ντ.:" Πες της να βρεθείτε πιο αργά και ελάτε στο μαγαζί μου." Μου λέει σοβαρός.

Τον κοιτάω και χαμογελάω. Του δίνω ένα φιλί και μετά με αφήνει και φεύγει προς τα επάνω.

Μήνυμα προς Άννα ' Σε πειράζει να βγούμε πιο αργά για ποτό? Κάτι μου έτυχε και δεν μπορώ για απόγευμα. '

Μ. από Άννα ' Ναι πάμε για ποτό. Θέλεις να πάμε κάπου συγκεκριμένα?'

Μ. προς Άννα ' Ναι στο DarkNight το ξέρεις?'

Μ. απο Άννα ' Ναι! Δεν υπάρχει περίπτωση να μπορέσουμε να μπούμε. Θέλει να κάνεις κράτηση για τραπέζι μέρες πρίν!'

Μ. προς Άννα ' Μην ανησυχείς για αυτό. Το έχω κανονίσει.'

Μ. από Άννα ' Πλάκα κάνεις?! Είσαι τέλεια! Να πουμε για τις 10?'

Μ. προς Άννα ' Ναι τα λέμε στις 10.'

Αρχίζω να ετοιμάζομαι και όσο περνάει η ώρα ο ενθουσιασμός μου μεγαλώνει. Μετα από τόσους μήνες αρχίζω σιγά σιγά να έχω μια κάπως πιο κανονική ζωή. Βγαίνω από το μπανιο στεγνώνω τα μαλλιά μου και τα κάνω ίσια. Βαφομαι και πηγαίνω προς το δωμάτιο ντουλάπα για να βρω τι θα βάλω. Μετά από αρκετή ώρα κατέληξα σε ένα άσπρο φόρεμα που είναι μέχρι λίγο πιο πάνω από τα γόνατα, έχει μακριά μανίκια και είναι όλη η πλάτη εκτεθειμένη. Τέλος φοράω τα άσπρα μου πέδιλα και βάζω άρωμα. Παίρνω ένα μικρό άσπρο τσαντάκι και κατεβαίνω προς τα κάτω. Ο Νταμιάν έχει ήδη φύγει από το σπίτι. Από ότι κατάλαβα θα είναι και αυτός εκεί και θα δουλεύει. Δεν μου αρέσει και πολύ η ιδέα του ότι δεν θέλει να βγω τελείως μόνη και πρέπει να πάω στο μαγαζί του οπωσδήποτε, αλλά από το καθόλου είναι μια αρχή. Κατεβαίνω κάτω και βλέπω τον Πέδρο να με περιμένει να φύγουμε. Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο και του λέω τη διεύθυνση που μου είπε η Άννα ότι θα με περιμένει για να περάσουμε να την πάρουμε. Σύντομα φτάνουμε και την βλέπω να με περιμένει. Της κάνω νόημα για να με δει και την βλέπω να έρχεται προς το αυτοκίνητο. Μπαίνει μέσα και ξεκινάει ξανά το αυτοκίνητο αυτή τη φορά για το μαγαζί του Νταμιάν.

Αν.:" Πωπω κούκλα είσαι! Τι κάνεις?"

Λ.: " Σε ευχαριστώ και εσύ το ίδιο. Όλα καλά. Εσύ?"

Μιλάμε λίγο μέχρι να φτάσουμε και μετά κατεβαίνουμε. Κατευθύνομαι πρώτη εγώ προς το μαγαζί και βλέπω τη γυναίκα που είχα δει και με έδιωξε, όταν γύρισα στον Νταμιάν μετά που το έσκασα. Την κοιτάω κάπως νευριασμένα.