Επικίνδυνος Έρωτας // In love with the Mafia

Κεφάλαιο 14

Έχω ξυπνήσει εδώ και ώρα αλλά αρνούμαι να ανοίξω τα μάτια μου. Δεν θέλω να αντικρίσω για ακόμα μια φορά αυτό το δωμάτιο που έχει γίνει η φυλακή μου. 

Ο Νταμιάν έχει φύγει εδώ και ώρα. Προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου ότι τίποτα από όσα έγιναν εχθές δεν ήταν αλήθεια. Ήταν απλά ένα κακό όνειρο. Δεν έγινε ποτέ. Είμαι ακόμα παρθένα και η πρώτη μου φορά θα είναι με τον άντρα που θα αγαπάω, θα με κάνει να νιώθω ευτυχισμένη και θα είναι μοναδική. 

Φυσικά μπορεί και να μην φύγω ποτέ από εδώ και έτσι η υπόλοιπη ζωή μου να περάσει με εμένα φυλακισμένη του Νταμιάν.Πρέπει να το πάρω απόφαση και να σηκωθώ επιτέλους, αλλά ειλικρινά δεν βρίσκω κανένα λόγο για να το κάνω αυτό. Θέλω να μιλήσω με τον μπαμπά μου, πρέπει να κάνει κάτι, δεν γίνεται να με αφήσει εδώ! 

Κάνω μια προσπάθεια να σηκωθώ. Νιώθω μια μικρή ενόχληση στην περιοχή μου αλλά προσπαθώ να μην δίνω σημασία και να μην θυμάμαι το τι έγινε. Μπαίνω κάτω από το καυτό νερό και απολαμβάνω το μπάνιο μου. 

Μόλις 19 ετών και νιώθω ότι έχω μεγαλώσει τουλάχιστον 10 χρόνια τον τελευταίο 1,5 μήνα. Ήθελα να σπουδάσω, να διασκεδάσω, να κάνω ταξίδια, να πετύχω επαγγελματικά, να κάνω οικογένεια και να βρίσκομαι με τους ανθρώπους που αγαπάω. 

Πόσο μου έλειψε η μαμά μου!

 Την τελευταία φορά που την είδα ήταν εκείνο το βράδυ που μου έλεγε να προσέχω. Μου λείπει πολύ, θέλω τόσο πολύ να την αγκαλιάσω και να την φιλήσω. Και ο μπαμπάς μου μου λείπει, οι φίλοι μου. Θα στεναχωριέται πολύ η μαμά μου.. Ελπίζω να είναι καλά. Θέλω έστω να την ακούσω για λίγο. 

 Σκουπίζω τα δάκρυα μου και βγαίνω από το μπάνιο. Ντύνομαι και κάθομαι για ακόμα μια φορά στο καναπέ κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο μέχρι που ο ήλιος δύει.Ακούω την πόρτα να ξεκλειδώνει. 

Μπαίνει μέσα ο Νταμιάν και ξανά κλειδώνει. Βγάζει τα ρούχα του και μπαίνει στο μπάνιο.Μετά από λίγη ώρα βγαίνει και έχει μια πετσέτα τυλιγμένη γύρω από την μέση του ενώ σταγόνες νερού κυλούν στο σώμα του. 

Λ.:" Θέλω να σου ζητήσω κάτι." 

Ντ.:" Τι είναι?"

Λ.:" Θέλω να μιλήσω στους γονείς μου." 

Ντ.:" Όχι." 

Λ.:" Σε παρακαλώ. Θέλω να ξέρουν ότι είμαι καλά και θέλω να ξέρω και εγώ πως είναι. Μόνο για λίγο." 

Βγάζει ένα κινητό καλεί έναν αριθμό και μου το δίνει. 

Ντ.:" Πρόσεχε τι θα πεις!" μου λέει απειλητικά. 

Ακούω από το τηλέφωνο τη φωνή του μπαμπά μου. 

Λ.:" Μπαμπά?" 

Μπ.Λ.:"Λίζα μου, κοριτσάκι μου πως είσαι?" μου λέει και ακούγεται έτοιμος να κλάψει. 

Λ.:" Μπαμπά πότε θα με πάρεις από εδώ? " λέω και η φωνή μου σπάει στο τέλος. 

Μπ.Λ.:" Κόρη μου έχω κάνει ότι μου είπαν. Όμως μου είπαν ότι δεν θα σε επιστρέψουν. Δεν ξέρω τι γίνεται κόρη μου. Όμως μην φοβάσαι ότι και να λένε εγώ θα σε πάρω από εκεί. Θα ξανάρθεις σπίτι μας. Θα βρω τρόπο." 

Λ.:" Μπαμπά θέλω να μιλήσω στη μαμά." 

Μπ.Λ" Ναι στη δίνω." 

Μ.Λ.:"Λίζα μου?" 

Λ.:" Μαμά." λέω και προσπαθώ να μην κλάψω. 

Μ.Λ.:" Αγάπη μου πως είσαι? Σε έχουν κάνει κακό? Σε πείραξαν? Τρως? " 

Λ.:" Είμαι καλά μαμά, μην ανησυχείς. Όλα καλά. Τρώω. Μαμά μου σε αγαπάω πάρα πολύ. Μου έλειψες πολύ." λέω και πλέον δεν μπορώ να συγκρατήσω άλλο τα δάκρυα μου. 

Μ.Λ:" Και εγώ σε αγαπάω Λίζα μου. Σύντομα θα είμαστε ξανά μαζί. Μην κλαίς. Όλα θα πάνε καλά. Θα σε πάρουμε από εκεί! Να είσαι δυνατή κόρη μου. Σε αγαπάω πολύ." μου λέει και την ακούω που κλαίει 

Ντ.:" Τελειωνε!" 

Λ.:"Μαμά πρέπει να σε αφήσω. Αντίο." λέω και το κλείνω. 

Δίνω το τηλέφωνο στον Νταμιάν και ξαπλώνω στον καναπέ προσπαθώντας να ηρεμήσω..

Τι κάνετε? Πως είστε? ❤️🥰

Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο! Αν σας άρεσε αφήστε το αστεράκι σας και πείτε μου την γνώμη σας στα σχόλια!❤️🌟

Αύριο θα ανέβει και το επόμενο! 😊