Μένω απλά και τον κοιτάω. Δεν ξέρω τι να απαντήσω.
Λ.:" Δεν θα μπορούσα να σε αφήσω έτσι. Χωρίς να σε βοηθήσω."
Ντ.:" Γιατί?"
Λ.:" Γιατί δεν είμαι έτσι εγώ. Αν σε άφηνα απλά τραυματισμένο και κοιτούσα να ξεφύγω θα ήταν εγωιστικό και απλά θα κοιτούσα το συμφέρον μου χωρίς να με νοιάζει αν εσύ θα πεθάνεις, για να πάω εγώ πίσω στο σπίτι μου."
Ντ.:" Εντάξει. Με βοήθησες. Με πήγατε στο νοσοκομείο. Μετά γιατί δεν έφυγες? Σου δώθηκε η ευκαιρία."
Λ.:" Ήθελα να δω αν είσαι καλά. Αν θα χρειαζοσουν κάτι άλλο."
Ντ.:" Γιατί Λίζα?! Αρχικά δεν ήθελες να με αφήσεις τραυματισμένο αυτό το καταλαβαίνω. Μετά όμως? "
Λ.:" Απλά ήθελα να ξέρω ότι είσαι καλά. Δεν το σκέφτηκα μέσα σε όλο αυτό το άγχος και τον πανικό."
Ντ.:" Δηλαδή τόσους μήνες που το μόνο που σκέφτεσαι είναι ότι θες να πας σπίτι σου, έχεις προσπαθήσει δύο φορές να το σκασεις. Όμως εκείνη την στιγμή που μπορούσες να το κάνεις απλά δεν το σκέφτηκες! "
Λ.:" Ναι. Ήμουν σοκαρισμένη με όλα όσα έγιναν."
Ντ.:" Λίζα..." Δεν ολοκληρώνει όμως την πρόταση του.
Λ.:" Τι ήθελες να πεις?"
Ντ.:" Τίποτα! Εντάξει πήρα την απάντηση μου. Απλά δεν το σκέφτηκες γιατί ήσουν σοκαρισμένη και αναστατωμένη." Λέει ενοχλημένος.
Σηκώνεται και πάει να βγει από το δωμάτιο.
Λ.:" Που πάς?"
Ντ.:" Να μην σε νοιάζει Λίζα!" Λέει νευριασμένος και κλείνει με δύναμη την πόρτα πίσω του.
Γιατί φέρεται έτσι?
Τι περίμενε να του πω?
Δεν καταλαβαίνω.Νιώθω τόσο μπερδεμένη. Μέχρι πριν από λίγο δεν μου είχε περάσει καν από το μυαλό ότι εχθές θα μπορούσα να το σκάσω και απλά δεν το έκανα. Έχει δίκιο που απορεί. Θα μπορούσα να είχα φύγει. Και στο νοσοκομείο όταν ήμασταν είχα την ευκαιρία αλλά δεν το σκέφτηκα. Το μόνο που σκεφτόμουν ήταν αν είναι καλά ο Νταμιάν.
Πώς είναι δυνατόν να μην το σκέφτηκα!?
Δεν καταλαβαίνω.
Τι στο καλό έχω πάθει?Ξαπλώνω στο κρεβάτι.
Που έχει πάει ο Νταμιάν τέτοια ώρα?
Λες να πήγε σε κάποια άλλη γυναίκα?
Ίσως σε κάποια που είχε και πάλια?Δεν μπορώ να καθίσω εδώ. Νιώθω ότι πνίγομαι στις σκέψεις μου. Σηκώνομαι και αποφασίζω να πάω στη βιβλιοθήκη. Χωρίς να ανοίξω κανένα φως, ανοίγω την πόρτα και πηγαίνω προς τα εκεί. Ένας ήχος με σταματάει. Κάνω ησυχία και βλέπω ότι η πόρτα από το κλειδωμένο δωμάτιο είναι ελάχιστα ανοιχτή.
Πλησιάζω αθόρυβα. Βλέπω από τη χαραμάδα τον Νταμιάν να κάθεται σε ένα γραφείο και να πίνει απο έναν ποτήρι που έχει ουίσκι.
Τελικά μου έλεγε αλήθεια ότι είναι το γραφείο του. Δεν φαίνεται καλά. Μένω να τον κοιτάζω κρυμμένη. Είναι στο τρίτο ποτήρι. Μπορεί να έχει πιει και παραπάνω. Αυτό είναι το τρίτο από όταν ξεκίνησα να τον βλέπω.
Λες να έγινε κάτι?Με αργά βήματα αποφασίζω επιτέλους να σταματήσει να τον παρακολουθώ και να πάω στη βιβλιοθήκη όπου είχα σκοπό να πάω εξαρχής. Προσπαθώ να κάνω όσο πιο ήσυχα γίνεται. Ανοίγω την πόρτα και έπειτα την κλείνω ξανά πίσω μου. Ανοίγω ένα μικρό φωτιστικό και κάθομαι στη μικρή πολυθρόνα στο βάθος του δωματίου. Πιάνω ένα βιβλίο από δίπλα μου και αρχίζω να διαβάζω για να ξεφύγω από την πραγματικότητα.
.....Ντ.:" Λίζα ξύπνα." Ανοίγω τα μάτια μου.
Πότε με πήρε ο ύπνος?
Είμαι ακόμα στο δωμάτιο βιβλιοθήκη. Αποκοιμήθηκα διαβάζοντας.Λ.:" Νταμιαν?"
Ντ.:" Γιατί δεν είσαι στη κρεβατοκάμαρα?" Λέει και μυρίζει αλκοόλ από μακριά.
Λ.:" Είσαι μεθυσμένος?"
Ντ.:" Πάμε μέσα. " Λέει και με πιάνει από το χέρι τραβοντας με.
Όσο προχωράμε προς το δωμάτιο παραπατάει δύο φορές. Μπαίνουμε μέσα και κλείνει την πόρτα.
Λ.:" Γιατί ήπιες τόσο? Έγινε κάτι?"
Ντ.:" Κοιμήσου." Μου λέει και ξαπλώνει στο κρεβάτι κλείνοντας τα μάτια του.
Με τραβάει ρίχνοντας με επάνω του. Ξαφνιάζομαι αλλά δεν αντιδρώ. Έχει ακόμα κλειστά τα μάτια του. Τα ανοίγει για μία στιγμή μόνο για να με κοιτάξει και τα κλείνει πάλι. Είναι πολύ μεθυσμένος. Νιώθω πολύ κουρασμένη για να κάνω οτιδήποτε άλλο ή να του αντισταθώ. Απλά βολεύομαι καλύτερα πάνω του και βάζω το κεφάλι μου στο γυμνό του στέρνο. Με αγκαλιάζει πιο σφιχτά και μυρίζει τα μαλλιά μου.
Η ανάσα του γρήγορα γίνεται πιο βαριά, κοιμήθηκε. Κλείνω τα μάτια μου και εγώ.Γεια σας!😊❤️ Τι κάνετε?
Αχχ Νταμιάν...😍❤️ Στο ποτό έπνιξε τον καημό του...😟
Ελπίζω να σας άρεσε!😊❤️ Αν σας άρεσε αφήστε το αστεράκι και πείτε μου στα σχόλια την γνώμη σας!🌟🌟❤️❤️
Υ.Γ.: Αυτές τις μέρες υπάρχει πολύ πίεση και άγχος, γιατί την άλλη εβδομάδα ξεκινάει η εξεταστική! Μόνο που το έγραψα αγχώθηκα πάλι.. 😯
Λόγω της εξεταστικής έχω πάρα πολύ διάβασμα οπότε δεν θα μπορώ να ανεβάζω πολύ συχνά.
Όμως θα ανεβάζω σίγουρα τουλάχιστον ένα κεφάλαιο την εβδομάδα κάθε Πέμπτη!😊❤️
Λίγο υπομονή και κατανόηση για αυτό το διάστημα μετά ξανά θα ανεβαίνουν πιο συχνά.🥰❤️
Οπότε κάθε Πέμπτη νέο κεφάλαιο!🌟❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Επικίνδυνος Έρωτας // In love with the Mafia
Hayran KurguΣύνδρομο της Στοκχόλμης είναι το φαινόμενο στο οποίο το θύμα αναπτύσσει αισθήματα προς τον απαγωγέα του. Τι γίνεται όμως όταν ο απαγωγέας και το θύμα ερωτεύονται? Νταμιάν... ποτέ δεν ήθελε να ερωτευτεί... Λίζα... ποτέ δεν ήθελε να ερωτευτεί έναν μ...