Recovery

59. The Loneliest

Song: THE LONELIEST

Artist: Måneskin

You'll be the saddest part of me, a part of me that will never be mine.

Liberty

Το μυαλό μου βρισκόταν μίλια μακριά από τα καθήκοντά μου από την στιγμή που μπήκα στην βιβλιοθήκη. Χαιρέτησα τυπικά την Anne και τον Jack, οι οποίοι βρίσκονταν ήδη πίσω από τους υπολογιστές τους και από μια μεγάλη στοίβα φακέλων αρχειοθέτησης ο καθένας. Κάθισα στην καρέκλα μου και προσπάθησα να συντονίσω τις κινήσεις μου, ενώ σχεδόν είχα ξεχάσει τι έπρεπε να κάνω στην συνέχεια. Ο Harry είναι στο νοσοκομείο. Η Jolene απέβαλε χθες. Όταν μου πρότειναν να παραγγείλουμε καφέ, αρνήθηκα. Αισθανόμουν το κορμί μου να πάλλεται από κύματα αδρεναλίνης.

Παρότι η πρώτη μου σκέψη μετά το τηλεφώνημα ήταν να τα παρατήσω όλα και να τρέξω στο νοσοκομείο μαζί με τον Liam, ανάγκασα τον εαυτό μου να κλείσει τα μάτια και να πάρει μια μεγάλη ανάσα.

Σκέψου. Σκέψου ψύχραιμα.

Ως τι θα πήγαινα εκεί; Με ποια δικαιολογία; Έλεγξα το κινητό μου, έβγαλα την συνηθισμένη ρύθμιση του αθόρυβου και το άφησα ακριβώς απέναντι στο τραπέζι μου, ώστε να είναι το πρώτο πράγμα που αντίκριζα όταν σήκωνα το βλέμμα. Δεν είχε χτυπήσει ξανά. Ο Liam βρισκόταν στον δρόμο για το νοσοκομείο και θα με ενημέρωνε όταν είχε νεότερα. Εγώ, ωστόσο, καρτερούσα ένα τηλέφωνο από τον Harry, απλά για να έχω την δικαιολογία να πάω κοντά του.

Ίσως δεν με θέλει εκεί.

Σίγουρα δεν με θέλει εκεί.

Από αυτή τη δυστυχία δεν μπορούσα εγώ να τον λυτρώσω.

Απανωτές προφάσεις γεννούσαν οι σκέψεις μου, για να δικαιολογήσουν την απόφασή μου να μείνω στην δουλειά και να μην τρέξω σε εκείνον, λες και δεν ήξερα από πρώτο χέρι πως οι άνθρωποι που μας αγαπάνε πραγματικά έχουν το χάρισμα να μας απαλύνουν από κάθε πόνο. Δεν θα έβλαπτε να πήγαινα αργότερα, κατέληξα. Ίσως για να μάθω η ίδια από τον γιατρό κάποιες λεπτομέρειες. Δεν θα ήταν ανάγκη να του μιλήσω και να τον φέρω σε δύσκολη θέση.

Ψεύτρα. Λες και θα άντεχες να μην τον δεις.

Η πραγματικότητα έγινε ξανά αφόρητα αγχωτική για να την διαχειριστώ. Μπροστά σε έναν υπολογιστή με έξι διαφορετικές διεργασίες ανοιχτές και με προτάσεις που δεν έβγαζαν νόημα, όσο κι αν προσπαθούσα να συγκεντρωθώ, ξεκίνησα να υπεραναλύω την κατάσταση και να πλάθω σενάρια. Η αγαπημένη μου εργασία. Όσα έμαθα χθες από τον Louis έδιναν τώρα μια άλλη διάσταση στα τεκταινόμενα. Άραγε ο Harry έμαθε την αλήθεια; Θα του την έλεγε ποτέ η Jolene;