Recovery

34. Give Me Love

34. Give Me Love

Song: Give me love

Artist: Ed Sheeran

Give me love like never before, 'cause lately I've been craving more.

Το πρωί με βρήκε στον καναπέ. Μισάνοιξα τα μάτια και το πρώτο πράγμα που αισθάνθηκα ήταν πονοκέφαλος. Ήξερα πως σε αυτό ευθυνόταν το κρασί που είχα πιει το προηγούμενο βράδυ, μα κάτι μου έλεγε πως το άβολο κεφαλάρι του καναπέ μου, στον οποίο και είχα κοιμηθεί, είχε συμβάλει και εκείνο.

Χασμουρήθηκα και τεντώθηκα. Ήχοι ξεκίνησαν να καταφτάνουν στ' αυτιά μου και τότε συνειδητοποίησα πως η τηλεόρασή μου ήταν ακόμη ανοιχτή. Την είχα ανοίξει κάποια στιγμή στην διάρκεια της νύχτας, τότε που προσπαθούσα ακόμη να καταλάβω τι είχε συμβεί ανάμεσα σε μένα και τον Chace.

Ο Chace.

Μονάχα η αναφορά του ονόματός του με έκανε να ανοίξω πλήρως τα μάτια και να ανασηκωθώ από το αυτοσχέδιο κρεβάτι μου. Έτριψα το πρόσωπό μου και κάθισα λίγο καθιστή, περιμένοντας να περάσει η ζαλάδα που προκάλεσε η απότομη κίνηση. Αναστέναξα και σηκώθηκα. Δεν εκπλάγηκα όταν είδα και τα φώτα του σαλονιού ακόμη αναμμένα. Το πότε με πήρε τελικά ο ύπνος το χθεσινό βράδυ ούτε που το είχα καταλάβει.

Προτού πάω στην κουζίνα τα έσβησα. Έβαλα πάνω την καφετιέρα και έφτιαξα λίγο καφέ. Η ώρα ήταν δώδεκα μα το μάτι μου δεν έλεγε να ανοίξει. Πως ήταν δυνατόν να γίνομαι έτσι μοναχά με μερικά ποτήρια κρασί; Γέλασα ειρωνικά στην σκέψη μου. Ούτε που ήθελα να θυμάμαι πως ξυπνούσα τις προηγούμενες βδομάδες μετά τις επεισοδιακές νύχτες μου. Έχεις υπάρξει και χειρότερα... η εριστική παρέμβαση της συνείδησής μου.

Άναψα τσιγάρο και έχυσα τον καφέ μου σε μια κούπα όταν ετοιμάστηκε. Η μέρα ήταν υπέροχη, ζεστή όπως και οι προηγούμενες, με τον ήλιο να λάμπει από νωρίς, για αυτό άνοιξα την μπαλκονόπορτα και βγήκα στο μπαλκόνι μου. Κάθισα σε μία από τις καρέκλες που είχα έξω και ακούμπησα τα πόδια μου στα κάγκελα.

Μπορεί ο καιρός να είχε ανοίξει, μπορεί η θερμοκρασία να είχε ανέβει αισθητά και να μην έλεγε να πέσει, μα εγώ δεν μπορούσα να κόψω την συνήθεια του ζεστού καφέ το πρωί. Έβρισκα ανούσια την κρύα εκδοχή του, έχοντας την εντύπωση πως κάποια από τις θαυματουργές του ιδιότητες χανόταν κάπου ανάμεσα στον πάγο. Ίσως και να έφταιγε που τον είχα συνδεδεμένο με τα κρύα πρωινά του χειμώνα και την ανακούφιση που μου χάριζε μια μονάχα γουλιά.