Recovery

35. Give You What You Like

Song: Give you what you like

Artist: Avril Lavigne

I’ve got a brand new cure for lonely,

Liberty’s POV
Το πορτοκαλί κουτί βρισκόταν εδώ και ώρα στο κέντρο του τραπεζιού. Τα πιρούνια στο πιάτο μας έκαναν θόρυβο, έτσι όπως κόβαμε και καρφώναμε με το πιρούνι το κοτόπουλο. Ο μόνος ήχος που έσπαγε την αμήχανη σιωπή. Έριχνα κλεφτές ματιές στον Chace απέναντί μου, ο οποίος από την στιγμή που βγήκα από το μπάνιο με τα χάπια στα χέρια δεν είχε πει κουβέντα. Μου είχε γυρίσει την πλάτη σαν απάντηση στην ερώτησή μου και είχε ξεκινήσει να κόβει λαχανικά. Κάθε μου προσπάθεια να τον κάνω να μου εξηγήσει κατέληγε στο κενό.

«Βοήθησέ με να κόψουμε τα λαχανικά.» ήταν το τελευταίο πράγμα που είπε πριν μας τυλίξει αυτή η εκνευριστική σιωπή.

Το κεφάλι μου ωστόσο κάθε άλλο από σιωπηλό ήταν. Σενάρια του γιατί υπήρχαν τα χάπια στο μπάνιο του, έδιναν και έπαιρναν στο μυαλό μου. Το άγχος που μου προκαλούσαν με έκανε νευρική. Τον φαντάστηκα σαν και εμένα, να τρέχει από τον ένα ψυχίατρο στον άλλο. Τον φαντάστηκα σε συνεδρίες με ψυχολόγους. Σε κρεβάτια νοσοκομείου με κομμένες φλέβες και το γεγονός πως δεν έκανε καμία προσπάθεια να διώξει αυτά τα σενάρια με μερικές εξηγήσεις, με έκανε ακόμη πιο νευρική. Τι του συνέβαινε τέλος πάντων;

«Σου άρεσε;» ρώτησε τόσο ξαφνικά που σχεδόν πέρασα την φωνή του για κάποιο παράγωγο του μυαλού μου.

«Ναι, ήταν καλοψημένο.» απάντησα αδιάφορα.

Η στάση του δεν είχε αλλάξει. Συνέχιζε να μην δίνει σημασία στο σημαντικότερο θέμα και να μιλάει για οτιδήποτε άσχετο. Από μια πλευρά τον καταλάβαινα. Και εγώ αν ήμουν στην θέση του ίσως αντιδρούσα το ίδιο. Μάλλον χειρότερα. Προσπάθησα να φανταστώ την κατάσταση με αντεστραμμένους ρόλους και οι τρίχες στα χέρια μου στάθηκαν προσοχή. Ήμουν σίγουρη πως θα ξέσπαγε καυγάς αν κάποιος μου έκανε παρόμοια ερώτηση.

Έτσι προτίμησα να μην το συνεχίσω. Σηκώθηκα όρθια και έπιασα το πιάτο μου. Πέταξα τα λαχανικά που δεν ήθελα να φάω και έβαλα το άπλυτο πιάτο στον νεροχύτη.

«Να πηγαίνω.» είπα με ένα δειλό χαμόγελο.

«Σου οφείλω μερικές εξηγήσεις.» είπε και σηκώθηκε και εκείνος.

«Δεν μου οφείλεις τίποτα…»

«Liberty…» η φωνή του με σταμάτησε στην πόρτα.