Recovery

45. Losing My Religion

Song: Losing my religion

Artist: R.E.M.

That's me in the corner, that's me in the spotlight. I'm losing my religion.

Harry's POV

Δεν μπήκα στον κόπο να χτυπήσω την πόρτα γιατί ήξερα πως με περίμενε. Μπορεί να έφτασα λίγο νωρίτερα από την ώρα που είχαμε κανονίσει, μα πως περίμενε να μείνω σπίτι όταν επρόκειτο να μιλήσουμε και για την Liberty μετά τις ασυναρτησίες του μυαλού μου, που –υποχρεωτικά- θα έπρεπε να του εμπιστευτώ;

Με το ζόρι είχα πιει καφέ και το ίδιο απρόθυμα έβγαλα την Lola για μια μικρή βόλτα. Όσο και αν ήθελα να εξαφανίσω την αδρεναλίνη από το αίμα μου και το συναίσθημα του άγχους που έλυνε και έδενε κόμπους στο στομάχι μου, άλλο τόσο τα θαλάσσωνα και κατέληγα να αγχώνομαι περισσότερο. Ίσως να έφταιγε και ο καφές εν μέρει. Οδήγησα νευρικά και ανυπόμονα. Κάθε φορά που έπρεπε να σταματήσω σε φανάρι τα νεύρα μου τεντώνονταν σαν χορδές κιθάρας, έτοιμες να τις ακουμπήσεις και να βγάλεις τους πιο τσιριχτούς ήχους. Όταν έφτασα στο γνώριμο πάρκινγκ κάπως χαλάρωσα. Βρισκόμουν τόσο κοντά της μα και τόσο μακριά ταυτόχρονα. Άραγε είχε συνειδητοποιήσει ποιος ήταν ο ψυχολόγος της; Και αν ναι γιατί είχε συμφωνήσει να έρθει εδώ; Της είχα λείψει καθόλου;

Εγωκεντρικός και πλεονέκτης πέρασα την ασφάλεια και ανέβηκα στο γραφείο του, χαιρετώντας την κοπέλα στην υποδοχή από μακριά. Τίποτα δεν με προειδοποίησε για αυτό που επρόκειτο να αντικρίσω. Ούτε η φαντασία μου μα ούτε και η λογική μου.

Είχα απλά ανοίξει την πόρτα του γραφείου του. Τα μάτια μου έπεσαν σε μια γυναίκα που περίεργη σήκωσε το βλέμμα της στο δικό μου. Το μυαλό μου ένωσε τα χαρακτηριστικά της, ένα προς ένα, σαν ένα μηχάνημα αναγνώρισης από αυτά που χρησιμοποιεί η αστυνομία. Τα μάτια μου κατέβηκαν από το βλέμμα στα χείλη της και από εκεί ανέβηκαν στα μαλλιά και στο τέλος στάθηκαν πεισματικά στα μάτια της. Μου έλειψες. Φάνηκε και εκείνη να κάνει το ίδιο. Με παρατηρούσε σιωπηλά δίχως ντροπή ή δισταγμό. Τι σκέφτεσαι μωρό μου; Δεν πέρασαν δύο δευτερόλεπτα σιωπής, όταν το ουρλιαχτό της μου έκοψε το αίμα.

Γιατί ουρλιάζει; Τι της έκανες; Υπήρχαν πολλές ερωτήσεις στην άκρη της γλώσσας μου τις οποίες δεν είχα χρόνο να ρωτήσω. Όλα έγιναν μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτων. Ήμουν έτοιμος να την πλησιάσω. Ήθελα απελπισμένα να υποκύψω στον εγωκεντρισμό μου να την πιάσω στην αγκαλιά μου και να μην την αφήσω ποτέ ξανά. Μα ήξερα πως εξαιτίας μου ούρλιαζε.