Recovery

4. Iris

Song: Iris

Artist: Goo Goo Dolls

And I'd give up forever to touch you, 'cause I know that you feel me somehow

Liberty's POV

Μου ήταν ευκολότερο να κάνω πως δεν άκουγα την Maddie να φωνάζει το όνομά μου. Με γοργά βήματα έφυγα απ' τον διάδρομο, μπλέχτηκα με τους υπόλοιπους ανθρώπους και τελικά βγήκα απ' το νοσοκομείο. Ο ήχος που έκανε η πόρτα του δωματίου κλείνοντας, στοίχειωνε ακόμη την ακοή μου. Με σκυφτό το κεφάλι προχώρησα στο αυτοκίνητό μου. Δεν ήθελα να μιλήσω σε κανέναν. Δεν είχα να πω τίποτα για να αιτιολογήσω τα τεκταινόμενα και φοβόμουν πως θα με παρεξηγούσαν. Ξαφνικά αισθανόμουν εξαντλημένη. Μπήκα στο αμάξι και τα δάκρυα κύλησαν.

Απρόσκλητα για μια ακόμη φορά, άρχισαν να σχηματίζουν ρυάκια στα μάγουλά μου. Ακούμπησα τα χέρια στο τιμόνι και άφησα το κεφάλι μου να στηριχτεί πάνω τους. Τα αναφιλητά μου γέμισαν την καμπίνα, η καρδιά μου να βουλιάζει κάτω από τόνους απελπισίας. Σχεδόν μπορούσα να την αναπνεύσω. Τι θα κάνω τώρα; Σκεφτόμουν και όσο δεν είχα απάντηση να δώσω, η απελπισία μου δυνάμωνε. Ο Harry έμοιαζε να μου λείπει, ενώ ουσιαστικά δεν είχα προλάβει να τον αφήσω. Αν αισθάνομαι έτσι από τώρα, πως θα επιζήσω; Πέρασε αρκετή ώρα για να συνέλθω. Έτριψα τα μάγουλά μου, ρούφηξα την μύτη μου και πήρα μερικές ανάσες. Κάθε άλλο από ήρεμη ήμουν. Έβαλα ωστόσο μπροστά και βγήκα απ' το πάρκινγκ.

Η καρδιά μου χτυπούσε όλο και πιο βαριά κάθε χιλιόμετρο που έφευγα μακριά του. Τα δέντρα που έβλεπα απ' το παράθυρο, κουνιόντουσαν με τον αέρα αργά, πέρα δώθε, σαν αντίο. Ακόμη και ο καιρός συμμεριζόταν την θλίψη μου. Μουντός και καλυμμένος από σύννεφα ο ουρανός, με συντρόφευε στο ταξίδι της επιστροφής. Απομακρυνόμουν από μια πόλη στην οποία άφηνα μισό απ' τον εαυτό μου. Σίγουρα ήταν αλήθεια ο πόλεμος ανάμεσα στην καρδιά και στο μυαλό. Αυτά τα δύο δεν έκαναν μαζί, μα ούτε και χώρια μπορούσαν. Το έβλεπα επιτέλους, έτσι όπως κατάντησα. Με την καρδιά ξεριζωμένη απ' το στήθος μου, μα με το μυαλό μου ακόμη μαζί μου, να με βασανίζει για τις επιλογές μου. Η τρελή μορφή του εαυτού μου στις σκέψεις μου καθόταν στο κρεβάτι της και έβαφε τα νύχια της.

«Εσύ τον έδιωξες, σκύλα!»

Έχασα για λίγο τον έλεγχο του αμαξιού, τρομαγμένη απ' την φιγούρα που μου ανταπέδωσε το βλέμμα μέσα απ' τον καθρέφτη. Ένας οδηγός με προσπέρασε, κορνάροντάς μου εκνευρισμένος μα δεν έδωσα σημασία. Κοίταξα στον καθρέφτη μα στο πίσω κάθισμα δεν καθόταν κανείς. Γύρισα το κεφάλι και έλεγξα ξανά για να βεβαιωθώ. Όταν συνειδητοποίησα πως ήμουν μόνη ανέπνευσα. Κούνησα το κεφάλι μου ελπίζοντας πως κάπως έτσι θα καθάριζα και το μυαλό μου. Ήμουν σίγουρη πως είδα την μορφή μου να κάθεται στο πίσω κάθισμα και να γελάει με το χάλι μου. Ήμουν σίγουρη πως την άκουσα να μου λέει αυτό που δεν άντεχα να παραδεχτώ στον εαυτό μου.