Recovery

36. Another Love

Song: Another Love

Artist: Tom Oddel

I wanna cry and I wanna love,

Harry's POV

«Καλά είμαι. Εσύ;»

«Αρκετά καλά, έχω πήξει στην δουλειά αυτή την περίοδο.» είπε «Γιατί θέλεις να μιλήσουμε;»

Υπήρχαν πολλά θέματα τα οποία ήθελα να θίξω μα ένα ήταν το κυριότερο. «Που ήσουν τόσα χρόνια;»

Ανακάθισε στην καρέκλα του και πήρε μια ανάσα. Καθόμασταν ήδη αρκετά λεπτά στο τραπέζι. Αναρωτήθηκα πως άραγε μας έβλεπαν οι άνθρωποι τριγύρω. Σίγουρα πέρασαν τον άντρα απέναντί μου για τον γιατρό μου. Η λευκή ρόμπα που φορούσε ακόμη και το ταμπελάκι στα αριστερά δεν τους άφηναν να κάνουν περισσότερα σενάρια.

«Αυτό είναι μια αρκετά μεγάλη κουβέντα που δεν...»

«Κάποια στιγμή πρέπει να την κάνουμε.» επέμεινα. «Γιατί το αποφεύγεις;»

«Δεν το αποφεύγω. Απλά δεν ξέρω τι να πω. Δεν ξέρω τι περιμένεις να ακούσεις.»

«Την αλήθεια περιμένω. Τόσο απλό.»

«Ταξίδια.» είπε ανασηκώνοντας τους ώμους. «Ήμουν σε ταξίδια.»

Γέλασα. «Σοβαρολογείς; Άφησες την οικογένειά σου για να κάνεις ταξίδια;»

«Δεν έγιναν έτσι τα πράγματα...»

«Εξήγησέ μου τότε!» ο τόνος της φωνής μου ανέβηκε ανεπιτήδευτα.

«Όταν γεννήθηκε η αδερφή σου, δεν μπορούσα να δεχτώ αυτό που της συνέβαινε...»

«Και την εγκατέλειψες.» ένιωθα την οργή να βράζει μέσα μου.

«Όχι! Όχι δεν ήταν αυτός ο σκοπός μου! Ναι, έφυγα από το σπίτι μα εσύ ήσουν μικρός για να θυμάσαι ακριβώς πως έγιναν τα πράγματα...»

«Σου δίνω την ευκαιρία να με διαφωτίσεις...» είπα ειρωνικά.

Πήρε μια ανάσα και ξεκίνησε. «Όταν γεννήθηκε η αδερφή σου όπως σου είπα δεν μπορούσα να δεχτώ την κατάστασή της. Δεν άντεχα να ξέρω πως κάποια στιγμή θα την έχανα. Το ίδιο μου το παιδί. Προσπαθούσα να πείσω την μητέρα σου να την δώσουμε για υιοθεσία... Αισχρό, το ξέρω.» με πρόλαβε προτού τον διακόψω. «Μα μέχρι εκεί είχα φτάσει για να μην δεθώ μαζί της. Ήξερα πως θα με κέρδιζε. Ήταν τόσο όμορφη...»

«Δεν έχεις το δικαίωμα να μιλάς για εκείνη!» ξέσπασα.

«Το ξέρω. Έχεις όλα τα δίκια του κόσμου. Μα δεν σας εγκατέλειψα... Δεν είχα αυτό στο μυαλό μου.»