MAFYA...?

4.Bölüm-Kaçış!

30 vote olana kadar yb yok!

Medyada Eren vardır.

"Evet. Ben seni sevemem, ben bir LEZBİYENİM!"

Bu söylediğim söz karşısında çokta şaşırmamıştı. Beni bırakması için söylediğim yalan eminim benden soğumasına neden olacaktı ve bu benim için büyük bir avantajdı. Tek kaşını kaldırıp yüzümü inceledi, bakışları beni uyandırıyordu. Şuan bir erkeğe lezbiyen olduğumu söylemiştim, bu bulunduğum durumu daha da berbat hale getiriyordu.

Utançtan kızaran yanaklarım eminim bir elmaya dönmüştü, gözlerini gözlerime dikmesi daha çok utanmama neden oluyordu. Hadi ama... her gün lezbiyen olduğunu söyleyen kızlar mı vardı çevresinde. Neden verdiği tepki bu kadar küçüktü. Odayı aydınlatan ay ışığı onu net bir şekilde görmeme neden oluyordu. Gözleri dudaklarıma kaydığında rahatsızlıkla kıpırdandım, yavaş yavaş üzerime doğru eğilmeye başladığında hızlanan kalbim buna dayanamayarak geriye attı bedenimi.

Benim üzerime doğru gelmeye devam ederken kaçacak yerimin olmadığına lanet ettim. Dudaklarıma odaklanmış dudaklarını yalıyordu ve ben neredeyse titriyordum, bu titreme korkudan mı? Heyecandan mı? Bilmiyorum ,fakat içimde ki duygu tüm vücudumu ateşe vermişti. Eğilerek dudaklarımızın arasında ki farkı bir kaç santime düşürdü, sıcak nefesi önce dudaklarıma sonra boynumdan göğüslerime doğru yol alıyordu. Daha çok hızlanan kalbimin ritmine anlam veremiyordum.

"Lezbiyen mi?" deyip içini çekti ve tekrardan konuşarak dudaklarının dudaklarımı sıyırmasına neden oldu. Bu temas tüm vücuduma elektrik dalgası yollarken sersemlemiştim.

"Peki bu hızda atan kalbin..? Benim için heyecanlanan sen değil misin yoksa? " onu itip aramız açmaya çalıştım fakat yerinden oynamadı bile. Bileklerimden tutup duvara sabitledi ve kulağıma doğru eğildi.

"Bu komik yalanına inanacağımı mı sandın? Bu ilk ve son uyarım olsun. Beni asla kandıramazsın!" burnunu boynuma sürterek derin bir nefes aldı.

"Uslu bir kız ol ve dedikler mi yap ,canını yakmak istemem." kulağıma değen sıcak nefesi, tüylerimi diken diken yapmıştı. Geri çekildiğinde yine o sert yüz hatları ve duygusuz gözlerini gördüm.

"Benim canımı yakamazsın! Eren Toksoy, sen beni korkutamazsın." bana delici bakışlarını yollarken gülümsüyordu, ama gülümsemesindeki tehlikeyi görebiliyordum. Yatağa yattığında bir an ne yapacağımı şaşırdım ve bir müddet ayakta bekledim.

"Gel yanıma." dedi tok sesiyle.

"Öyle bir şey olmayacak." deyip arkamı döndüğümde beni kolumdan tutup kendine çekti.

"Sana dediğimi ikiletmeyeceğini söyledim!!" derken çenemi sıkıyordu.

"Canım acıyor..." dedim inleyerek.

"Beni uğraştırma!" diye kükrediğinde sesi tüm evi inletmişti, akan göz yaşlarımı durduramıyordum.

"Ta-tamam." dedim titreyen sesimle. Çenemi bırakıp yatağa yattığında korkuyla yanına uzandım. Arkam dönük ve olabildiği kadar ondan uzakta , yatağın ucuna kıvrılmıştım.

"Önünü dön!" ona doğru döndüğümde resmen hıçkırıyordum, belimden tutup beni kendine çekti ve aramızdaki mesafeyi sıfıra indirdi.

Göz yaşlarım kaslarına değiyordu, çıplaktı. Ne zaman üzerindeki tişörtü çıkarmıştı? Ağlamam daha da şiddetlenmeye başladığında başımı öpmeye başladı. Bu adam tam bir manyaktı, pislik herif! Ondan kesinlikle nefret ediyordum!

-----------

Sabah uyandığımda o yoktu, yavaşça yerimden kalktım ve tuvalete ilerledim, yüzümü yıkayıp aynadan kendime baktığımda gözlerim doldu. Çene kısmım morarmıştı, zaten hissettiğim hafif ağrı orada bir izin olduğunu ispatlamıştı bana. Rutin işlerimi bitirip çıktığımda aşağıdan gelen seslerle titredim. Eren deli gibi birine bağırıyordu.