MAFYA...?

33.Bölüm- Yılbaşı part 1

Her vote ve yorum daha çabuk yb getirir.!
D
1 ay sonra...

Eren'i zar zor ikna edip evliliğimizi erteledim, bu fazla zor oldu ama sonunda kabul etti ve Haziran'da nikah tarihini aldı. Okuluma başlamam günümü dolu dolu geçirmemi sağlıyor, artık sıkılmıyorum ve sürekli evde oturmak zorunda kalmıyorum.

"Esila hazır mısın?" Merdivenleri hızlı hızlı inip Eren'e sarıldım ve yanağına kocaman bir öpücük kondurdum. Şu bir aydır o kadar huzurluyduk ki , hiç bir problem yaşamıyorduk. Kolunu belime dolayıp beni kendine çekti ve anlıma kocaman bir öpücük bıraktı.

"Ne bu neşe?" Yüzüme aşkla bakarken gülümsedim ve boynuna sarıldım.

"Bilmem, sevesim geldi." Deyip kıkırdadım.

"Hmm.. Demek öyle" diyerek bedenimi tek hamlede havaya kaldırdı. Tiz bir çığlık atıp Eren'in gür kahkahalarını bastırdım.

"Eren geç kalacağız bırak." Kahkahalarınızı arasında zar zor konuşmuştum. Beni yavaşça yere bırakırken yukarı sıyrılan kazağımı çekiştirerek göbeğimi kapattı.

"Gidelim de atkın ve şapkan nerede?!" Dedi kızarak. Yaramazlık yapan çocuklar gibi gülümseyip omuz silktim.

"Evden okula gidiyorum gezdiğim falan mı var? O arada da arabadayız yani 2 dakika dışarıda kalıyorum ve bu zaman zarfında hasta olmam."  Sabır dilercesine havaya baktı.

"Esila bazen çok konuşuyorsun."  Yüz tipini taklit ederek  onunla dalga geçtim.

"Hiçte bile çok konuşmuyorum." Köşedeki vestiyerden atlımı alıp boynuma doladı ardından şapkayı kaşlarıma kadar çekip saçlarımı içine soktu.

"Ya o kadar çekme çirkin oluyo.." Tek kaşını kaldırıp yüzüme baktı ardından montun femuarını çeneme kadar çekti ve dudaklarımın kapanmasına neden oldu.

"Güzel olman gerekmiyor zaten." Sert sesi konuşmamı engellerden gülümsemiştim.  Evin kapısını açıp elimi tuttu ve önümüzdeki arabaya doğru ilerlememi sağlamak için çekiştirdi.

"Eren.. Yılbaşı akşamı ne yapacağız."  Meraklı gözlerle onu izlerken omuz silkti.

"Evde maç izleriz."  Arabanın kapısını açıp ön koltuğa oturmam için yer verdi, popom koltukla buluşur buluşmaz kapıyı kapattı ve kendi yerine geçti.

"Maç mı izleriz?" Dedim burun kıvırarak. Arabayı çalıştırıp gaza yüklenirken duygusuz bakışlarını her zaman ki gibi yola kitledi.

"Bir fikrin mi var?" Kafamı aheste aheste salladım ve kıkırdadım.

"Normalde yani ben yokken nasıl kutluyordun?" Sorduğum soruya karşı kaşlarını çattı.

"Barlarda."  Gülümsemem yüzümde genişledi ve kahkahaya dönüştü.

"O zaman her zaman kutladığın gibi kutlayalım.." Ani frenle vücudum öne doğru savruldu.

"En son neler yaptığını hatırlıyor musun!?" Barda yaptığım rezillik aklıma gelirken yüzüm kızardı, tamamen unutmuştum.

"İçmem?" Tek gözümü kapatıp diğerini açık bıraktım ve dudaklarımı hafifçe büzdüm.  "Yılbaşını hiç bir zaman kutlayamadım, her zaman teyzemlerin eve geliş saatini bekledim." Alt dudağımı hafifçe sarkıtıp  başımı yere eğdim. Eren'in aldığı derin soluk içimde bir umut canlandırmıştı, arabanın hızlı bir şekilde hareket etmesi sırtımı deri koltuğa yapıştırmıştı.

"Tamam!" Parlayan gözlerimi yüzüne çevirdim ve alt dudağımı ısırdım.

"Gerçekten mi?" Bana kısa bir bakış atıp önüne döndü.