MAFYA...?

12. Bölüm-Duygular

Her vote ve yorum daha çabuk yb getirir.!

100 Bin okuyucu...!  Okuyan ve arkadaşlarına önererek Mafya ailesini büyüten tatlı okuyucularım.  Kitabımız  ,sayenizde daha çok büyüyecek bu nedenle hepinize teşekkür ederim.  Yaptığınız yorumla ve attığınız votelarla beni inanın çok mutlu ediyorsunuz.

Umarım kitap yazmak isteyen okuyucularımda en az benim kadar okuyucu edinir. Yazdıklarımın beğenilmesi güzel bir duygu... Son olarak kimse profesyonel yazar değildir inanın yazdıkça ilerliyorsunuz bu yolda yani size tavsiyem pes etmeyin.
Hepinize tekrar teşekkür ederim Mafya ailesi olarak umarım daha çok büyürüz ve beğeniliriz. 

"Ta.. tamam"  Gözlerinde  adeta alevler fışkırıyordu, bu benim daha çok korkmama neden olurken boğazında beliren damarları ve kastığı çenesi sinir küpü olduğunu gösteriyordu. Ağlamaya başladığımda çenemi bıraktı.

"Sen...! Sen dolaptaki uyuşturucuları nasıl kullanırsın lan.!"

......

Eren hızlı bir şekilde duvara yumruk attı ardından masanın üzerinde bulunan parfüm şişeleri, kremler ,bana almış olduğu makyaj malzemeleri.... hepsini yere fırlatmıştı. Korkuyla onu izliyordum.

"Ben bir şey kullanmadım."  derken kendimden emindim. Ben uyuşturucuyu canlı olarak bile görmemiştim,  her zaman televizyonda, filmlerde yada dizilerde gördüğüm kadarıyla biliyordum o illeti. O maddeyi kullanmam söz konusu bile olamazdı.

Eren dolaptaki ağrı kesici paketlerini üzerime fırlatırken dona kaldım, ne yapıyordu bu? Paketlere bakarken Eren'in aldığı soluklar her an üzerime atlayacakmış gibi bir hali olduğunu gösteriyordu, sanki beni parçalamak istiyormuş gibi...

"Bunları kullandın mı!?!" öfkeyle sorduğu soruya usulca kafamı sallayarak cevap verdim. Anlamak istemiyor gibiydim, önümdeki ağrı kesici sandığım ilaçlar uyuşturucu muydu? Ve ben hiç bir  şeyin farkında olmadan bu maddeyi kullanmıştım!

"A... ama bunlar ağrı kesici." derken gözlerim yeniden dolmuş. Bu evde uyuşturucunun ne işi vardı? Eren uyuşturucu mu kullanıyordu?

"Sen her gördüğün ilacı içiyor musun?!" yeniden bağırmaya başlamıştı, ben her gördüğü ilacı ağrı kesici sanan salakta değildim. Uyuşturucuyu ilaç paketine koyup üzerine  ağrı kesici diye yazılan şeyi içmek aptallık değildi.

"Lütfen bağırma..." fısıltıyla çıkan sessim oldukça yorgundu. Eren sakinleşmek için gözlerini kapatıp derin bir soluk aldı ardından parmaklarını saçlarına sokarak saçlarını çekiştirdi.

"Suçum yok, bak ilaç kutusu ve üzerinde ağrı kesici diyor. Nereden bilebilirim uyuşturucu olduğunu?" derken  kutuyu yere fırlatmıştım aralarda hıçkırarak korkumu belli ediyordum. Şimdi ben uyuşturucu bağımlısı mı olmuştum?  Ya bırakamazsam.

"Ağrın varsa doktora gidersin bilmediğin isimdeki ilaçları kullanmakta nedir?  Sen bu isimde ağrı kesici gördün mü hayatında?!" Kutulardan birine baktığımda markasının 'Sinkol' olduğunu gördüm. Haklıydı hayatımda hiç görmediğim bir markanın ilacıydı, ne diyebilirdim ki?  Yüzümü ellerimle kapatım ağlamaya başaldım.

"Şimdi uyuşturucu bağımlısı mı olacağım?"  Ellerimi yüzümden çekerken gözlerime baktı. Tedirgin olduğu her halinden belliydi fakat öfkesi yok olmuştu, beni kollarının arasına alarak sarıldı.

"Başına kötü bir şey gelmesini istemiyorum. Bağımlı falan olmazsın zaten ufak bir tedavi göreceksin." Sözleri beni rahatlatırken ona sarıldım,  şuanda düşmanım olsa yanımda ona bile sarılırdım. Eren'in saçlarıma kondurduğu ufak öpücükler bana olan öfkesinin geçtiğini belli ediyordu.