MAFYA...?

13.bölüm-Tedavi haftası.

Her vote ve yorum daha çabuk yb getirir.

Şuan tek hissettiğim şey güvendi... Fatih'e hissettiğim duygular çok karışıktı , ona minnet duyduğum için mi bu duyguyu hissediyorum yoksa ben Fatih'i seviyor muydum?.

-----------------------------
1-hafta sonra.

1 hafta boyunca uyuşturucuyu sadece 1 kere istedim, çok problemli bir kriz değildi. Fatih bu süreçte beni hiç yalnız bırakmamış hep yanımda bana destek olmuştu fakat bu gün Eren gelip beni geri götürecekti.

Oturduğum koltuktan kalkıp pencereye yaklaştım, dışarısının cıvıl cıvıl olması beni gülümsetmişti. Şu 1 hafta bana çok iyi gelmişti, Fatih ile beraber olmak beni mutlu ediyordu, sürekli güldürüyordu, pozitif enerji doluydu adeta.

"Ne düşünüyorsun?" belime sardığı kollarıyla beni korkutmuştu.

"Bu gün Eren gelecek"diyerek gözlerimi devirdim, yanağımda hissettiğim parmakları yüzümü okşuyordu.

"Üzülme ben seni görmek için her gün geleceğim..." gülümseyip gözlerine baktım, farklıydı. Sevgi yoktu ,mutluluk yoktu. Yüzünü hangi ifadeyle inceledim bilmiyorum fakat dudaklarındaki gülümseme uçup gitmişti, sanki acı çekiyor gibiydi. Zorla gülümseyip ona sarıldım.

"Sen benim en iyi arkadaşımsın." kollarımdan tutup beni kendinden uzaklaştırdığında afalladım. Yüzündeki öfke beni korkutmuştu, kaşlarımı çatarak ona aynı ifadeyle baktım, neden böyle yapmıştı ki?

"Arkadaş mı?!" gür sesi beni yerimden sıçratmıştı. Kaşlarımı havaya kaldırıp ona şaşkınca bakıyordum, tamam Fatih'i sevdiğimi düşünüyordum hala düşünmekteyim fakat o ve ben biz olamazdık asla. "Esila! Ben senin arkadaşın değilim. Bana arkadaş gözüyle bakmanı istemiyorum." ondan bir kaç adım geriye çekilip yüzüne baktım ,çok ciddiydi.

"Ne demek istiyorsun?" Fatih'in gözü dönmüş gibiydi.

"Beni seviyorsun, biliyorum!" diyerek belimden tuttu ve beni kendine çekti. Korkuyla ne yapacağımı şaşırmış Fatih'e bakıyordum, ensemden tutup beni kendine yaklaştırarak dudaklarımı öpmeye çalıştığında hırsla ona tokat attım. Afallayarak geri çekilmişti.

"Abinin bana aşık olduğunu bile bile bunu nasıl yapmaya çalışırsın? Sana neler yapabileceğini düşündün mü?" diye bağırdım, yüz ifadesi durgunlaşıp ciddileşti ve gözlerimin içine baktı.

"Bana Eren'e aşık olduğunu söyleme! Seni farklı sanmıştım." dedi yüzüme tükürürcesine

"Ney! Hey..! Hayır Eren'e aşık falan değilim fakat yani bu olanları duyarsa eminim ki Eren bizi öldürür... Fatih mantıklı düşün abin bana takıntılı." Kollarımdan tutup beni silkeledi.

"Sen evet de abimin hayatını alırım elinden. Onu öldürürüm." Gözlerindeki alevi görebiliyordum, bu gerçek miydi?

"Bırak kolumu ,canımı yakıyorsun! Fatih sen çıldırmışsın, abini mi öldüreceksin? Bu kadar mı canisin,acımasızsın.? Abini öldürecek kadar!" yere yakın olan masaya savurduğu tekmeler sinirini akıtmasına yardımcı oluyor gibiydi... masayla işi bittiğinde masadan geriye ufak parçalara ayrılan tahtalar kalmıştı.

"Onun her istediğini elde edebilmesinden nefret ediyorum." gözlerinin dolması tüm kalbimi yumuşatmıştı, ona yaklaşıp sarıldığımda bana karşılık verdi.

"Özür dilerim" diye fısıldamıştım. Bu hikayede kimse sevdiğini alamayacaktı, Eren ne isterse o olurdu. Belki Fatih'e olan hislerimi netleştirememiştim ama ona değer veriyordum. Benden ayrılıp kapıya doğru ilerledi.