Multimedia'da Zeynep naz yaparsa :D
Yüsra'nın ağzından;
Annemin suratıma döktüğü suyu yorganın kenarı ile kuruladım.Bende normal insanlar gibi yatağımda kendi isteğim ile kalkmak sonra gülümseyerek esnemek istiyordum.Ama annem tüm hayallerimin üzerine tükürük bırakarak üzerini eziyordu.Çok çekiyordum.Çekiyorum derken dert anlamında söyledim.Yoksa çekilecek neyim olabilirdi ki?
"Sabahtan akşama kadar uyuyorsun.Haftalardır okula bile gitmedin.İnsan çaba gösterir.Hayır anlamıyorum,benim kızım neden diğerleri gibi okuldan eve evden okula gitmiyor!"
Annemin odamı toparlayarak söylediklerine göz devirerek konuşmasını kestim.
"Bizim okuldakiler,okuldan bara,bardan yatağa gidiyorlar anne!"diyerek banyoya girdim.Annem ağzı açık arkamdan bakarken musluğu açarak yüzüme çarptım.Annem kapıda kollarını birbirine baglayarak "Sen nasıl konuşuyorsun öyle!?Bu okul iyice bozmuş seni.Babana söyleyim başka koleje alsın seni!?"diyerek böldüğü yerden devam etti.
Yüzümü bu sefer havlu ile kuruladım ve banyodan çıktım.Dolabın karşısına geçerek serbest birşeyler seçtim.Havva artık koleje serbest gidebileceğimizi söylemişti.Bu yüzden siyah dizi yırtık dar pantolon aldım.Üzerine ince bir hırka aldım ve kalın mor montumu üzerime geçirdim.Çantama küçük bir defter koyduktan sonra telefonumu şarjdan çıkardım.Botlarımı ayağıma geçirdikten sonra aynanın karşısına geçerek saçlarımı topuz yaptım. Çok sıradan olduğumu biliyordum ama rahatıma düşkün biri olduğum için makyajda yapmayacaktım elbisede giyinmeyecektim.
Mutfağa inerek anneme görünmeden kapıdan çıktım.Annemi dinleyecek halde olmadığım için sessiz olmaya çalıştım.Kapıyı açtığımda karşımda Kıvanç abinin sırıtan yüzünü gördüğümde dudaklarım sabahın köründe dilimden anlayan birini görmenin mutluluğunu yaşayarak kıvrıldı.
"Günaydın"
Kıvanç abi önümde elleri bağlı şekilde sırıtarak bana baktığında "Eski halimize döndüğümüze çok sevindim."diyerek iç çektim.Kıvanç abi gülümsediğinde ikimizde okula doğru yürümeye başladık.Yürümemin sebebi ise Havva'nın arabayı kendi için kullanmasıydı!
"İki haftadır eve gelmedin resmen,ben bile özlemişim"
"Ben bile derken?"
Kaşlarımı çatarak sordugum soru ile Kıvanç abi yan gözle bana bakarak sırıttı.
"Kendi mesleğimden bahsediyorum."diyerek açıklama yaptığında başımı anlayarak salladım.
"Ben normal bir gün yaşamayı özledim. Sabah kalktığımda esnemeyi ve yatakta debenmeyi özledim."
Kıvanç abi bana tuhaf bir bakış atarak "Normal de nasıl kalkıyorsun ki?"diyerek acı içinde cevaplayacağım soruyu bana yöneltti.
"Annemin hiç susmayan çenesi ve suratıma dökülen su ile.Ha birde burnumdan soluk boruma kaçan sular yüzünden güne boğularak başlıyorum"
Kıvanç abi kahkaha atarak "Gerçekten çatlak bir annen var"dedi.Gülümseyerek "Senin annende öyle mi?"diyerek ona bir soru yönelttim.
"Benim annem beni hiç uyandırmadı"
"Neden?"
Kıvanç abi sordugum soru ile derin nefes alarak gülümsedi.
"Beni doğururken dayanamayarak ölmüş"
