67- Cesaret

130 14 20
                                    


Vallah bu bölümde bende ne yazdığımı pek bilmiyorum. Acayip saçmaladığımı düşünüyorumda neyse, devam edelim nsjsks

Bölümün ortalarında hukuk sitemini parçaladım. Ama olsun snjsjs

Umarım beğenirsiniz. Yazım yanlışlarım için üzgünüm, pek düzeltme fırsatım olmadı... Yorumlarınız ve oylarınız içinde teşekkür ederim. İyi okumalar ❤️

❄️

Kalbimin etrafını saran demirden parmaklıkların düşüncelerimi dizginlemek için kendime çektiğim bir çit olduğunu biliyordum. Yoğun bir yanık kokusu alıyordum, bu kokunun geçmişimden yükseldiğinin bilincinde bir şekilde öğürürken, nefesim kursağımda asılı kalmıştı. Üçüncü kez tuvalete doğru öğürdüğümde, zihnimdeki tüm hisler çekilmiş ve hissizlik yüzümü kaplamıştı.

Boğazımı yırtan acı tıpkı zihinimdeki acı gibi derindi. Öylece banyonun fayanslarına bakarken, dün akşam yaşadıklarımı anlamaya çalışıyordum. Dedemin söyledikleri, geçmişimin acı dolu hikayesi ve diğer öğrendiklerim... Dün yaşadıklarımın bir hayal olmasını dilesemde, her şeyi en net ayrıntısına kadar pürüzsüzce hatırlamak bu isteğimi geri teptiriyordu.

Bir kez daha tuvaletin içine öğürdüğümde, haşlak bir dürtünün tenimi sıyırdığını hissetmiştim. Zihnime çatallı dilini vuran şeytanın sesinden kurtulamıyordum. Geçmişimden yükselen keskin yanık kokusunu öğürerek içimden sökmeye çalıştıkça, yanık kokusu daha da sertleşiyordu.

Sanki kafamdan aşağıya lavlar dökülüyor, lavlara kurban giden derim yanık kokusunu oluşturuyordu.

"Kendime gelmem lazım," diye fısıldadım, banyonun zeminine, dizlerimin üstünde çökerken. "Kendime gelmem lazım."

Soğuk fayansın üstüne oturarak dizlerimi göğüsümün üstüne çektim ve çenemi dizlerime yaslarken, geçmişimin kafamdan aşağıya akmasına izin verdim. Ağlamak istiyordum ama ağlayamıyordum, bedenim sızlıyordu ve öğrendiğim şeyin bir hayal olmadığına emindim.

Babamın yasak ilişkisinden doğmuş bir çocuktum ben.

Yasak ilişki yaşadığı kişi teyzemdi.

Adını ya da varlığını daha önce hiç duymadığım teyzemdi.

Korkunçtu. Bu korkunçtu. Onların çocukları olmam korkunçtu.

Olduğum yerde ellerimi bacaklarımın etrafına sardım ve sallanmaya başladım. Geçmişimden önüme düşen o silik anları hatırlamaya çalışıyordum. Oya'nın nefret resmini taşıyan mavi gözlerini ara ara bana çevirmesini ve küçücük yaşlarda olan beni sürekli azarlamasını... Seçkin ve Melis'i defalarca kez kayırıp, minik bir hata yapan beni bağırarak susturmasını... Üzüldüğü  zamanlarda, Melis ve Seçkin'e sıkıca sarılıp beni  sürekli görmezden gelmesini... Yanımda olmasını dilediğim her anda, herkesin yanında olup benim yanımda olmayışını...

O silik anların hepsini en ince detayına kadar hatırlıyordum.

Hatırladığım şeyler bana acı veriyordu.

Tıpkı öğrendiklerimin verdiği gibi.

"Derin'im?" Görkem yavaşça banyonun kapısını tıklattığında, nefesimi tuttum ve yüzümü dizlerime gömdüm.

"Yavrum?" Sesindeki sıcak endişeye rastlayan ruhum , yolunu değiştirdi ve bir kez daha bu endişeyle karşılaşmamak için koşmaya başladı. Küflü bir bıçağın üstünde dilimi gezdirmek gibiydi; öğrendiklerimi sevdiklerimden saklamak. Acı çekiyordum; çektiğim acıyı onlara yansıtmamak için cebelleşiyordum ama yine de... Görkem hissediyordu.

Küçük Bir MeseleHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin