Merhaba Nüz ve Saru severler!
Yeni bölümle karşınızdayım. Bu hafta biraz yazma konusunda eksik bir haftaydı. Lütfen kısa yazmayın çünkü kendimi zorlayıp da yazmak istemedim.
Bu bölüm 400 oy ve yorum görebilir miyiz? Bence görebiliriz lütfen düşüncelerinizi benimle paylaşın ve ben de yeni bölümü yazmak için büyük bir motivasyona sahip olayım.
Duyurulardan ve alıntılardan haberdar olmak için takip edin. Takip edenler dün Saru'dan bir kesit okudular mesela :)
watty: ElifKaplan3
insta: elifkaplan3watty
tw: byfrodoiyimsn ayrıca #zamanalevi etiketiyle düşüncelerinizi benimle paylaşabilirsiniz.
Keyifli okumalar!
Saruhan'ın düzenli nefesleri saçlarıma vururken gözlerim açıldı. Nihayet hafta sonu gelmişti ve ikimiz de evde olacaktık. Bugün erken kalkmak yoktu ve sonuna kadar tadını çıkaracaktım. Bir kolumu sırtına atıp ona daha da sokuldum. Sıcacıktı ve huzur doluydu. Ona şu an kapılmak çok kolaydı. Bir haftayı atlatmıştık ve fazlaca olaylı bir hafta olmuştu ama bizi de birbirimize doğru itmişti. Onun hiç sandığım gibi biri olmadığını öğrenmiştim. İçinde saklı olan ilgili ve düşünceli adamı keşfetmiştim. Bir hafta önce aklımda birçok soru işareti varken şimdi öyle değildi.
"Üşüyor musun?" dediğinde onun ne zaman uyandığını merak ettim.
"Hayır, sadece sarılmak istedim." Geri çekildim ve yüzüne baktım gözleri kapalıydı ve yüzünde tatlı bir gülümseme belirmişti.
"Peki sarıl o halde," dedi ve beni kollarıyla çekip vücuduna yapıştırdı. Bu tavrına güldüm ama başımı da sıcak göğsüne yaslamaktan kendimi alamadım. Bir müddet öylece yattık, yalnız hiç sandığım gibi olmadı. Sanırım vücudum artık erken kalkmaya alışmıştı ve şimdi de uyumak istemiyordu.
"Saru uyuyor musun?" dedim yavaşça.
"Dinliyorum," deyince onun da benim gibi olduğunu fark ettim. Bu şekilde yatıp tembellik yapmak da güzel olabilirdi.
"Bugün ne yapacağız?"
"Seni evimle tanıştıracağım," dedi ve halen gözleri kapalıydı.
"Tanışmadım mı daha?" dedim şaşırarak. Evet araziyi daha keşfetmemiştim ama evin içini az çok biliyordum.
"Yüzde onuyla falan tanıştın." Kaşlarım çatılırken düşünceli bir şekilde ona baktım.
"Peki tanışalım."
"Sen farklı bir şey yapmak istersen planı değiştirebiliriz," dedi sonunda gözlerini açarak. Yüzünde sevimli bir uyku mahmurluğu vardı.
"Hayır ben de öve öve bitiremediğin evini merak ediyorum," dediğimde güldü. Parmakları saçlarıma ulaştı ve yavaşça okşamaya başladı.
"Nasılsın?" Bunu sormaktaki amacını biliyordum. Dün gece büyük bir olayın ortasında patlak vermesi kötü olmuştu.
"İyiyim sadece hafif önemsemediğim bir ağrı var. Yani halen başına bela olabilirim." Tehditkar sesimi hiç umursamadı.
"Bela halin fazlasıyla ilgimi çekiyor Nüzhet. Mafya liderinin karısına da bu yakışır değil mi?" Kendimden emin bir şekilde gülerken başımı salladım.
"Bu şaka iyice bizi içine aldı. Bilinçaltımızı ele geçirmesin."
"Ben değilim ama böyle olan rakiplerim var," dedi bir an da ciddiyete bürünerek.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZAMAN ALEVİ
RomanceYetişkin okurlar için uygundur! Nüzhet Yalıyar, başarılı bir iş kadınıdır. Hayattan tek bir isteği kalmıştır ama o istek onun için imkansız gibi görünmeye başlamıştır. Yanıbaşında duran, tanıdığını sandığı ama aslında tanımadığı, abisinin yakın arka...
