Herkese merhaba!
Umarım iyisinizdir. Bundan sonraki bölümde artık günümüz kısmı ile ilerleyip finale doğru gitmek istiyorum. Birkaç haftaya daha ihtiyacım var. Ondan sonra inşallah buradayım.
1 Milyon okunma olmamıza çok az kaldı. O yüzden biraz duygusalım. Zaman Alevi mental olarak kötü bir zamanda yazdığım ama yazdıkça bana iyi gelen karakterlerim ile bütünleştiğim bir kurgu olur. Umarım günün birinde elimize alıp kitap olarak okuduğumuz günler de gelir.
Blackout'un kapağını yayınladık gördünüz mü? Kavuşmaya çok az kaldı. Darısı ZA'nın başına diyelim.
Lütfen oy vermeyi ve en az beş yorum yapmayı unutmayın. 1000 oy ve 500 yorum görmeyi temenni ediyorum.
Bana ulaşmak için,
insta: elifkaplan3watty, elifkaplan.ek
tw: elifkaplan3waty #zamanalevi etiketiyle yorumlarınızı paylaşabilirsiniz.
Keyifli okumalar!
Şu an odasında gergin bir şekilde yatağına oturmuş, bir elini çenesine yaslayıp, kafasından geçen binbir düşünceye yetişmeye çalışan bir Nüzhet hayal ediyordum. Onu tanıdığım için bir şeyi net olarak biliyordum. Benim onu öpmemi değil, beni neden öptüğünü sorgulayacaktı. Neden bunu yaptığını defalarca kez süzgeçten geçirecekti. Bu sorunun gerçek cevabını ben de merak ediyordum aslında. O temas anlık olmamıştı, utangaç bir öpüşme de değildi. Büyük tutku barındırıyordu, daha önce hiç hissetmediğim bir yakıcılık... İçimdeki direnen adamın bile karşı koyamayacağı bir çekim vardı. O adam beş senedir büyük bir dirence sahipti. Direnç bu gece itibariyle yerle bir olmuştu. Sonunda o adımı atabilmiştim. Aslında ben de şaşkındım. Nüzhet konfor alanından bahsediyordu ama bana konuşmasıyla bir çözüm bulduğunu bilmiyordu. Cesaret vermişti. Buraya ne istediğimi bilerek gelmiştim, hatta kötüye kendimi kabullendirmiştim. Yarın ise benim için çok başka olabilirdi, kabus son bulabilir, farklı bir dünyanın kapısı açılabilirdi.
Masanın üzerinde duran, kapağı açık yüzük kutusuna baktım. Bugün onları açığa çıkarmam nasip olmamıştı. Belki de doğru olan buydu. Aynı şekilde devam etmek istiyordum, Nüzhet'e göre pozisyon almaktı doğru olan. Nüzhet fark etmese de içinde korkan aynı zamanda kırılmaya çok müsait bir kadın vardı. Önyargı konusunda bir numaraydı. Hassastı ama bunu göstermemeye çalışıyordu.
Telefonum masanın zemininde titremeye başlarken irkildim. Kimin aradığını ekrana bakmadan tahmin ettim. Uzanıp telefonu elime aldım. Ekrana dokunur dokunmaz o meraklı sesi duydum.
"Saruhan neredesin?" Ona hemen haber vereceğime dair söz vermiştim. Siteminde haklıydı ama ben de anın getirdiği o şokla birlikte pek bir şey yapamamıştım.
"Duyduğun gibi hattın diğer ucundayım." Behram bu imamı duymazlıktan geldi.
"Sesin iyi geliyor. Neler oldu? Teklif ettin mi?" Yıllar önce eşine evlenme teklifi etmeden önce onu yatıştıran kişi bendim. Şimdi ise o görevi o üstlenmişti. Bir düşündüğümde yakın arkadaşlarımın hep evli olduğunu fark ettim.
"Hayır müsait bir ortam oluşmadı ama başka bir şey oldu." Ona birazdan haklı olduğunu söyleyecektim. Behram kendisinin tasdik edilmesine alışık bir adamdı.
"Ne oldu?" Sesi o kadar meraklı geliyordu ki istemsizce gülümsedim.
"Öpüştük." Hayal kırıklığı içeren bir nefes aldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZAMAN ALEVİ
RomanceYetişkin okurlar için uygundur! Nüzhet Yalıyar, başarılı bir iş kadınıdır. Hayattan tek bir isteği kalmıştır ama o istek onun için imkansız gibi görünmeye başlamıştır. Yanıbaşında duran, tanıdığını sandığı ama aslında tanımadığı, abisinin yakın arka...
