Herkese merhaba Nüz ve Saru severler!
Yeni bölümle karşınızdayım.
Bir önceki bölüm yine ve yine maalesef buraya yazdıklarım okunmadan geçilmiş. Okuyanların büyük bir çoğunluğu oy vermeye bile tenezzül etmiyor ve bu durum da beni açıkçası düşündürüyor. Neden inat eder gibi davranıyor o kişiler bilmiyorum. Her gün çok güzel listelere ekleniyor kurgu ama birçoğu hayalet okurlardan oluşuyor. İnsan sevdiği kitaba neden bir katkı sağlamak istemez oy bile vermekten çekinir bilmiyorum. Parayla değil, zaman almıyor tek bir tık sadece.
İkinci grup da oy verip kaçan grup. Asla seslerini duymama izin vermiyorlar. Ne yazacağımı bilmiyorum yazanlar oluyor da her bölüm düzenli düşüncelerini benimle paylaşan okurlarım var. Önünüzde birçok örnek var sizler de onlar gibi yapabilirsiniz.
Üçüncü grup da her şeyin bilincinde olan yazdığım sayı tutsun diye düşüncelerini yazmayıp emoji atıp geçen de ya da alakasız şeyler yazanlar. Onlara da aynı tavsiyeyi veriyorum. Okurken eminim aklınızdan birçok düşünce geçiyor. Onları yazmanız yeterli benim için. Yoksa burası çekilecek dert değil. Burada yazmanın en güzel yanı yorumları okumak. Bu da olmazsa neden burada devam etmek isteyeyim ki. Lütfen empati yapmaya çalışın. Hepinizde bu yeteneğin olduğuna inanıyorum.
Buraya sizi biraz daha harekete geçirsin diye sayılar koyuyordum ama artık sizde de bu konu alışkanlık yaptı. Bunun bilincinde olan kesim azınlıkta maalesef. Başka ne yapılabilir bilmiyorum. Burada yazan bizlerin zaman harcadığını kendi hayatlarından fedakarlık edip yazmaya çalıştığını EMEK HARCADIKLARINI lütfen okurken unutmayın. Gün geçtikçe kurgumuz büyüyor ama oy ve yorum olarak da azalma eğilimine geçiyor ve bu beni çok şaşırtıyor. Umarım bu bölüm böyle olmaz.
Yeni bölümde görüşmek üzere
Duyurulardan ve alıntılardan haberdar olmak için
insta:elifkaplan3watty
tw:elifkaplan3waty #zamanalevi tagiyle yorumlarınızı bekliyorum!
KEYİFLİ OKUMALAR!
Eve geri dönerken sabahki öfkemden eser kalmamıştı. Daha sakindim ve aklımda daha başındaydı. O kadar sinirlenmek bana iyi gelmiyordu, Saruhan ile geçmişte çok fazla sözlü münakaşaya girmiştik ama ona bu kadar sinir olduğumu hatırlamıyordum. Çünkü onu seviyordum insan en sevdiklerine en çok tepkiyi verirdi.
Korkuyordum da, işlerin kötü olmasından onu kaybetmekten korkuyordum. Tüm bunlar bir araya gelince karmaşık bir kompleks haline geliyordu ve normalden daha fazla tepki vermeme yanlış düşüncelere kapılmama neden oluyordu. Bugün Saruhan bile yanlış yaptığını itiraf etmişti. Onunla aynı durumdaydık ve ikimizin de birbirimizden başkasına ihtiyacı yoktu. Bir araya geldiğimizde çözemeyeceğimiz sorun kalmamalıydı.
Arabayı park ettiğimde emniyet kemerini çıkardım ve çantama uzanıp içinden telefonumu aldım. Hızlıca Saruhan'a bir mesaj yazdım.
"Eve geldim rahat olabilirsin. Kaç gibi geleceksin?"
Arabanın kapısını açtım ve dışarıda Rıza ile karşılaştım. Sabahki sinir krizimden sonra bana olan bakışı değişmiş olabilirdi ki biraz temkinli baktı.
"İyi akşamlar Nüzhet Hanım."
"İyi akşamlar," dedim ve eve doğru hızlı adımlarla yürümeye başladım. Şehir merkezi ve burası arasında bariz bir sıcaklık farkı vardı. Ev daha soğuktu ve içeriye girene kadar titredim. Odamıza çıkıp üstümü değiştirip tekrar aşağıya indim. Şömine yanıyordu ve içerisi sıcacıktı. Koltuğun kenarına tünedim, mesaj gelip gelmediğini kontrol etmek için telefonuma baktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZAMAN ALEVİ
RomanceYetişkin okurlar için uygundur! Nüzhet Yalıyar, başarılı bir iş kadınıdır. Hayattan tek bir isteği kalmıştır ama o istek onun için imkansız gibi görünmeye başlamıştır. Yanıbaşında duran, tanıdığını sandığı ama aslında tanımadığı, abisinin yakın arka...
