Yetişkin okurlar için uygundur!
Nüzhet Yalıyar, başarılı bir iş kadınıdır. Hayattan tek bir isteği kalmıştır ama o istek onun için imkansız gibi görünmeye başlamıştır. Yanıbaşında duran, tanıdığını sandığı ama aslında tanımadığı, abisinin yakın arka...
Merhaba Nüz ve Saru severler. Yeni bölümle karşınızdayım.
Küçük bir hatırlatma yapmama izin verin. Kurgumuz gün geçtikçe büyüyor aramıza birçok yeni okur katılıyor, ilginiz beni inanılmaz mutlu ediyor ancak bunun zıddı olarak oy ve yorumlarımız artacağına düşüyor.
Her zaman bu problem devam ediyor. Ben özellikle yorumlara çok önem veriyorum çünkü bir yazar için kurgusu hakkında yazılanları okumak hem mutlu edici hem de çok keyif verici. Ayrıca motivasyon da sağlıyor. Keşke bizimle empati yapabilseniz.
Lütfen biraz daha dikkat edelim. Okuyan herkesten en az 5 yorum bekliyorum. Unutmayın ben bölümü yazmak için günlerce uğraşıyorum siz 5 10 dakikada okuyup bitiriyorsunuz. Emeğime olan saygınızı yorumlarınızla görmek istiyorum.
Umarım 1000 oy ve 1000 yorumu rahatlıkla görebiliriz.
Duyurulardan ve alıntılardan haberdar olmak için takip edin.
Sabah uyandığımdan beri üzerimde beni harekete geçiren, iyi hissettiren güzel bir enerji vardı. Midem bulansa bile moralim bozulmadı. Bunun nedenini biliyordum, bugün Saruhan'ı görecektim. Onun heyecanı ve mutluluğu sarmıştı etrafımı. Tuhaftı belki ama benden ayrı kaldığı o zamanlardaki hissini sadece iki günde derinden tecrübe etmiştim. Kitap sayfalarına yazdığı tüm o duyguları anlamaya başlamıştım. Birinin yanı başında olup o kişiye uzak olmak insanı çok yaralıyordu. Şu an istesem onun yanına gidebilirdim ama bunu yapamıyordum.
Duş aldım, gardırobun karşısına geçip en güzel kıyafetleri seçmeye çalıştım. Tıpkı bankanın patronu olduğum gün gibi oldukça şık aynı zamanda kışkırtıcı bir takım seçtim. Saçlarımı özenle yaptım. Makyajım ile kıyafetim bir bütünlük sağladı ve aynada gördüğüm Nüzhet çok hoşuma gitti. Takılarımı takarken bir an gözlerim ellerime takıldı. Yüzüklerim... Onları çıkarmalı mıydım? Saruhan hakkımızda bir boşanma haberi yaptırdığına göre artık yüzüğü takmamam gerekiyordu o haberin doğruluğunu kanıtlar bir şekilde. Parmaklarım yüzüklerimi çıkarmak için hareket etti ama o an bir şey beni durdurdu. İstemsizce Saruhan'ın alyansımı taktığı gece aklıma düştü. İkimiz de sarhoş olmak istemiştik ve Saruhan nikahımızda yüzüğü takmayı unutmuştu. Yüzümde acı bir gülümseme belirdi. Yutkundum, ağlamamak için zor tuttum kendimi. Bir an keşke o zamanlara dönebilsek diye içimden geçirdim. Canım yansa, parmaklarım titrese de yüzüklerimi çıkardım. Derin bir nefes alıp gözlerimi açtım yaşları bertaraf etmek için. Saruhan zamanı geldiğinde yüzüklerimi parmağıma tekrar takacaktı. Şimdilik onlardan ayrılıyordum. Yüzükler madenden yapılmış olsalar bile duyguları ve hafızaları vardı. Bu yüzden çok can yakıyorlardı.
Geçecekti tüm bunlar son bulacaktı. Sadece sabretmem gerekiyordu, şu an kalbimin burkulması normaldi. Sürecin en başındaydım. Kendime geldiğimde topuklu ayakkabılarımı giydim, parfümümü sıktım, Saruhan bu kokuya bayılıyordu. Karşısına geçtiğimde vereceği tepkiyi merak ediyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
