Herkese merhaba Nüz ve Saru severler!
400 bin okunmaya ulaştık! Umarım 1 milyon olduğu günleri de hep birlikte görürüz❤️
Hepinizin emeğe karşı saygılı olduğunu düşünüyorum. Lütfen saygınızı bol bol satır içi yorum yaparak ve oy vererek gösterin. Yeni bölüm sizin hızınıza bağlı olarak gelecektir.
Temenni aynı 1100 oy ve 1000 yorumu görmeyi istiyorum. Siz istediğiniz takdirde yapıyorsunuz zaten bunu daha önce de gösterdiniz bana. Lütfen bu bölüm bunu gerçekleştirelim. Artık bir görünüp bir kaybolmayın her bölüm sizi göreyim.
O yüzden okuyan herkesten en azzzz 5 yorum bekliyorum.(emojiler geçerli değildir hislerinizi yazın) Oy vermeyi de unutmayın. ÇOK ÇOK ÇALIŞALIM.
Yeni bölüm beklerken diğer kurgularıma da bakabilirsin. Aşağıda profil bağlantım var oradan ulaşabilirsiniz.
Yeni bölümde görüşmek üzere!
Duyurulardan ve alıntılardan haberdar olmak için
insta:elifkaplan3watty
tw:elifkaplan3waty #zamanalevi tagiyle yorumlarınızı bekliyorum!
KEYİFLİ OKUMALAR!
O boğucu ortamda duramadım, gerçek dışılık her yerimi sarmıştı. Sanki bir kabus gibiydi ve birazdan uyanacaktım. Dikkatle yürüyüp odadan çıkarken Saruhan bana bir bakış attı ve yanıma gelme bakışımı anlayıp yerinde kaldı. Her mutluluğun bir sonu olduğunu biliyordum. Son beş yılımı belirli bir rutin içinde geçirmiştim. Güvenli bir alandı ama beni mutlu eden bir yanı da yoktu. Buraya bile ulaştıramamıştı, şu an darmadağın olan odama adım bile attırmamıştı. Bunu sağlayan adam evlendiğimizden beri mutlu olmam için uğraşmıştı. Şimdi ise bir kaosun içindeydik. O mutluluğu geride bırakmış gibi hissediyordum. Kafam karmakarışıktı. Sevmenin bir bedeli olduğunu bilmiyordum. Onu sevmenin böyle büyük bir bedeli olduğunu bilmiyordum. Onun geçmişini kabullenip yola devam etmenin bu kadar zorluk çıkartacağını bilmiyordum. İlk çocuğumu beklemenin böyle stresle örülmüş olacağını da bilmiyordum.
Camdan duvarların ardındaki akan hayata bakmak beni bir nebze de olsa sakinleştirmişti. Ardından telaşlı adımları duydum. Başımı çevirirken bana doğru gelen abimi gördüm. Abim bir an odama baktı sonra hemen yanıma geldi.
"Nüzhet, iyi misin?" Ne hissetmem gerektiğini bilmiyordum. Artık ağlamak istemiyordum kalıcı bir çözüm bulmak istiyordum.
"İyi olacağım." Bana sarılmasına izin verdim. Abim her ne kadar beni çoğunlukla kızdırsa da merhametli bir tarafı da vardı. Şu an o tarafını ortaya çıkarıyordu ve ondan teselli bulmak istedim. Ben de ona sarıldım. Tuhaftı ama o kadar iyi geldi ki o sarılma, birkaç dakika öyle kaldık.
"Her şey eskisi gibi olacak, güven bana, hiç korkma," dedi geri çekilip yüzüme ciddiyetle bakarken.
"Biliyorum." Saruhan ikimizi izlerken bakışlarını diğer yöne çevirdi aniden. Babamın o endişeli ve öfkeli halini görünce ciddileşti. Birazdan burada iyi şeyler olmayacağını hepimiz biliyorduk. Babam sinirlendiği zaman gözü bir şey görmezdi. Tıpkı benim gibiydi bu konuda. Öyle ki bana büyük bir hata yapmıştı.
"Hepsi senin yüzünden," deyip Saruhan'ın üzerine yürüyünce abimle hemen duruma müdahale etmek için harekete geçtik.
"Kızımı koruyamayacaksan ben korurum!" Saruhan hiçbir şey söylemedi. Bunu benim için yaptığını görebiliyordum. Ortamı daha da gerginleştirmek istemiyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZAMAN ALEVİ
RomanceYetişkin okurlar için uygundur! Nüzhet Yalıyar, başarılı bir iş kadınıdır. Hayattan tek bir isteği kalmıştır ama o istek onun için imkansız gibi görünmeye başlamıştır. Yanıbaşında duran, tanıdığını sandığı ama aslında tanımadığı, abisinin yakın arka...
