Yetişkin okurlar için uygundur!
Nüzhet Yalıyar, başarılı bir iş kadınıdır. Hayattan tek bir isteği kalmıştır ama o istek onun için imkansız gibi görünmeye başlamıştır. Yanıbaşında duran, tanıdığını sandığı ama aslında tanımadığı, abisinin yakın arka...
Bu aralar pek yazamıyorum çünkü çalışmaya başladım. O kadar az zaman kalıyor ki kendime bile düzgünce vakit ayırmakta zorlanıyorum. Bu yüzden gecikmeleri anlayışla karşılamanızı istiyorum.
Sizden bu bölüm elinizden geldiğince yorum yapmanızı istiyorum. Sloganımız ne biliyorsunuz. Herkesten en az üç yorum. Lütfen emeğime saygıyı bu şekilde gösterin.
Umarım bu bölüm 800 oy ve 800 yorumu görebiliriz. Her oy veren yorum yazsa o kadar kısa sürede rahatlıkla bu sayıya ulaşırız ki... Lütfen unutmayın.
Sizleri seviyorum, ZA benim burada kalmamı en azından daha umutlu olmamı sağladı çünkü yazmayı da wattpad hesabımı silip gitmeyi de düşünüyordum. Ara ara bu düşünce tekrarlanıyor ama bunu yapmak istemiyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Uzun süredir bir tören için hazırlanmamıştım. Neyse ki Chanel işimi bayağı kolaylaştırmıştı. Özenle hazırlandım, orada Saruhan'ı temsil edecektim bir nevi. Mükemmel görünmemek diye bir seçenek yoktu. Tören alanına gitmeden önce Saruhan'a boydan bir fotoğrafımı yolladım. O da fotoğrafıma alev emojisi gönderdi. O an onun uzun uzun mesaj yazamayacak kadar meşgul olduğunu anlamıştım ama o alevi görmek bile iyi hissettirmişti. Tören akşam saatinde olacağı için Saruhan tek başıma eve gitmemi istemedi ve ben de onun endişesini anladığım için önerisini kabul ettim. Bu geceyi şehir merkezindeki dairesinde geçirecektim. Tabii ki onsuz zor olacaktı ama gece onunla konuşabileceğim için o anları iple çekiyordum.
Tören alanında tanıdığım kişilerden daha çok tanımadığım kişiler vardı. Bazı anlarda Saruhan'ın yanımdaki yokluğu çok fazla can sıkıcı hale geldi. Özellikle fotoğraf çekilirken onun yanımda olmasını çok istedim. Benimle tanışmak için insanların yarışa girdiğini gördüm ve şundan emin oldum; insanlar Saruhan Candar'ın eşi ile tanışıp aralarını iyi tutmak istiyordu. Bana onunla yaptıkları işlerden söz edip Saruhan'ı övdüler. O anlar biraz tuhaftı. Salona geçip bana ayrılan yere oturduğumda ancak rahat bir nefes alabildim. Neyse ki çok fazla oturmak zorunda kalmadım. Ödül için anons edilince fazlasıyla istekli bir yürüyüşle kürsüye gittim. Daha önce bir başkasının yerine ödül almamıştım ama Saruhan için almak bana farklı bir mutluluk verdi. Kürsüde istediğimi söylemem konusunda beni özgür bırakmıştı.
