Herkese merhaba Nüz ve Saru severler❤️
Aramıza gün geçtikçe birçok sever katılıyor. Hepinize hoş geldiniz demek istiyorum❤️
Bu bölüm sizden 500 oy ve 500 yorum temenni ediyorum. Lütfen unutmayın!
Oy verin hikayenize can verin, yorum yapın kurgunuza kendi değerinizi katın!
Duyurulardan ve alıntılardan haberdar olmak için lütfen takip edin!
insta:elifkaplan3watty
twitter: byfrodoiyimsn #zamanelevi tagiyle yorumlarınızı bekliyor olacağım.
Bölüm şarkısı- Black Atlass&Jessie Reyez- Sacrifice
KEYİFLİ OKUMALAR!
Kendimi tuhaf hissediyordum. Hastaneden çıkmıştık ve Saruhan'ın arabasına binmiştik. Ben öylece yolu izlerken nereye gittiğimizi bilmiyordum. Sadece iki yılın yükünün sırtımdan indiğini hissediyordum. Saruhan bunu öyle güzel bir şekilde sağlamıştı ki artı bir stres daha yaşamadan atlatmış gibi sayıyordum kendimi. Doktora gideceğimizi söyleme anı bile üstüne düşünülmüştü. Daha şimdi detaylara inebiliyordum. Ayrıca doktorumu da gerçekten sevmiş ve güvenmiştim. Yine benim için elinden gelenin en iyisini yapmıştı. Bakışlarım ona çevrilirken yüzümde huzurlu bir gülümseme belirdi. Hayatımın en değişik ama gerçekten yaşadığımı hissettiren yirmi iki günümün başrolü bakışlarımı hissedince bir anlık yüzünü bana çevirdi. Üzerindeki gövdesine tam oturan ceketi, direksiyonu tutan uzun parmakları, bileğindeki ışıldayan saatiyle tam bir iş adamı ve alfa erkek görünümündeydi. Gerçeği söylemek gerekirse fazla çekiciydi, içimdeki bazı noktaları harekete geçirecek kadar. Buna da yükselme be Nüzhet!
"Nereye gidiyoruz?" dedim sakin bir ses tonuyla.
"Merkezdeki daireme," dedi kısaca. Yaslandığım yerden doğruldum. İlgimi çeken bir cümle söylemişti.
"Bir dairen olduğunu bilmiyordum." Bu çoğu detayı kolaylaştırırdı aslında. Neden bana daha önce söylediğini bilmiyordum.
"Evimi çok seviyorum biliyorsun ama burada da bir dairemin olması bazen şart oluyor. Erken saatli uçuşlarım ya da bazı acil olaylar için." Evet haklıydı bu şartlarda olması en doğrusuydu.
"Mantıklı. Yalnız o kadar paran var neden uçağın yok?" Tekrar koltuğa sırtımı yasladım. Onun kadar zengin olanların genelde özel uçağı oluyordu ama o tam tersi bir şekilde normal gelirli bir insan gibi havayolları ile seyahat ediyordu.
"O konuda biraz pintiyim, bir de havayolları daha güvenli geliyor. Ekolojik olaylar, dünyayı daha da fazla kirletmemek için düşük karbon salınımı falan işte." Kaşlarım havaya kalktı. Duyarlı olduğunu bilmiyordum bu konularda. Her zamanki gibi beni şaşırtmıştı Saruhan Candar.
"O kadar derin düşündüğünü bilmiyordum."
"Doğal yaşama yakın olunca biraz daha duyarlı hale geldim." Başımı salladım anlıyorum dercesine sonra başka bir detay aklıma geldi.
"Neden evine gidiyoruz? Yani sadece yemek yiyeceğiz." Bir an yoldan bakışlarını ayırıp bana baktı ve yavaşça konuşmaya başladı.
"Belki sadece yemek yemeyiz, küçük bir kutlama yapabiliriz. Benim kıyafetim uygun ama seninki değil. Tıpkı Roma'daki gibi olmanı istiyorum." Son cümlesi biraz iddialı çıkmıştı ağzından. O gece gerçekten yanan bir afet gibiydim ve görünüşe göre onu sandığımdan daha fazla etkilemiştim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZAMAN ALEVİ
RomanceYetişkin okurlar için uygundur! Nüzhet Yalıyar, başarılı bir iş kadınıdır. Hayattan tek bir isteği kalmıştır ama o istek onun için imkansız gibi görünmeye başlamıştır. Yanıbaşında duran, tanıdığını sandığı ama aslında tanımadığı, abisinin yakın arka...
