MUCİZE

Bölüm 49

Merhaba canlarım, nasılsınız? Umarım herkes iyidir. Bende iyi olmaya çalışıyorum. İnşallah en kısa sürede kendime gelirim. 🙏🏻

Bölüm biraz geç geldi farkındayım ama elimden geleni yapmaya çalıştım. Desteklerinizi bekliyorum uzun bir bölüm oldu dosyasıya okuyun. Ve desteklerinizi bekliyorum, yorumlarda buluşalım. 🧡

İyi keyifler diliyorum..

Ama önce herkes güllerini bıraksın.. 🥀🥀🥀

...

Tırnağımı tedirginlikle kemirirken sağ dizim ritmik bir şekilde bilinçsizce sallanıp duruyordu. Önüme düşen saçlarımı geriye itip yeniden tırnağımı didiklemeye başladım.

Saat öğle 12 civarıydı.. nenem bir saat önce gelmiş. Çakır ondan bir saat önce evden çıkıp tekrar geleceğini söyleyerek gitmişti.

"Öyle işte.. hepsi kudurdu da kudurdu, keşkem sende geliveseydin."

Acaba sahiden de gelicek miydi? Neneme ne diyecektim ben şimdi..

"Çaylar kahveler içtik sabahına kadar uyuyamadık gari, kıkır kıkır bi susmadılar."

Acaba neneme şimdiden söylese miydim?

"Kalk bana su getir guzum.."

Yok yok söylesem daha çok kızardı bence..

"Tövbe bismillah.. görünmeyenler mi görünüyor bu gıza yarebbim? Kendi kendine kaş göz yapıp duru bu.."

Bacağımın sertçe çimdiklenmesiyle irkilip yana kaçtım. "Ayy.. nene napıyorsun ya."

"Korkutmesene len adamı.. bişey deyip durum.."

"Ney.." önüme düşen saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırıp bacağımı ovdum. "Duymamışım."

"Bi su.."

Tak tak tak.. kapı sesi!

Nenemin yarım kalan lafı ve benim odayı dolduran yutkunma sesim.

"Kim ki bu acep?"

Kalbim dört nala koşarken kafamı iki yana salladım. "B-bilmem ki.."

Tak tak tak..

"Kız gitsene açıver kapıyı ne bakıp durun?"

"Açayım mı?" Sadece biraz daha vakit kazanmak istiyordum, hiç hazır değildim ki ben. E be Çakır.. bende sana bunu ödetmezsem!

Terliğine uzanan nenemle hızla doğruldum. "Yicen şimdi şamarı kıçına.. açsene kapıyı nenem ne oldu sana?"

Tak tak tak!

Nenem merakla ayağa kalkınca sıkıntıyla gözlerimi yumdum. "Tövbe bismillah alacaklı sanki.."

"Sanki mi?" Diye mırıldandım.

"Ne dedin?"

Kafamı iki yana sallayıp hızla ayağa kalktım. "Yok bir şey nene ben kapıya bakayım."

"Bak kız bak.. kırıvecek yoksa kapıyı."

El mahkum ev terliklerimi giyip kapıya yürüdüm. Kaçışım asla yoktu.. geleceğim demişti ve gelmişti.

Tak tak..

"Patlama be geldim.."

Bir hışımla kolu indirip kapıyı açtım. Çakır dağ gibi kapımızın önüne dikilmiş beyaz jilet gibi gömleğinin yakalarını düzeltirken açılan kapıyla ayakkabılarındaki bakışlarını bana kaldırdı.