'Her şey vaktini bekler.
Ne gül vaktinden erken çıkar.
Ne güneş vaktinden erken doğar.
Bekle senin olan sana gelecektir..'
🥀
Muğla'nın izbe bir köyünden çok uzakta.. Büyülü şehir İstanbul'da, Tüfekçi yalısının kapısına bir not bırakıldı...
Biz bun...
Merhabalar, nasılsınız? Öncelikle herkesin bayramını kutluyorum.
Bölüm biraz gecikti farkındayım, en yoğun iş ve bayram günlerinden biriydi benim için anca bitirdim çünkü uzun olsun istiyorum kısa kesmek bana göre değil. ❤️
Upuzun ve bol kaoslu bir bölüm yazdım size alın hayrını görün ve yorum yapınnn...
Güllerimizi alalım, bayram gülleri olsun 🥀
Bol keyifler diliyorum efendim.
...
"La la la bende böyleyim.. la la la hepte böyleydim..." Mırıldandığım şarkının devamını hatırlamazken kalan yerleri ıslıkla devam ettirmeye başladım.
Köydeki manzaraya bakan tepede kendi kendime piknik yapmaya çıkmıştım. Gün diğer günlere nazaran bugün daha iyi olunca fırsatı kaçırmak istememiştim.
Babam az evvel beni kontrol etmeye geldiğinde nerden bulduğunu anlamadığım bi hamağı benim için kurmuş daha sonra annemle beraber yürüyüşe çıkmışlardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ortadaki sepetten meyve koparıp ağzıma atarken keyifle iyice yayıldım. Az evvel babamın telefonundan abimlerle bir saat boyunca görüntülü konuşmuştuk. Telefon başında baya bi arbede yaşansada verimli bi konuşma olmuştu.
Yeniden gelmem istediklerini söyleseler de babam gerek olmadığını akşam belki yola çıkabileceğimizi söylemişti. Bu yüzden Yiğit abi'nin uçakla yola çıktığını yolda arabayı kullanması için geldiğini duymuştum. Babamın tek başına sarhoş kafayla gelmesine abimler de çok kızmıştı ve en azından birinin onunla gelmesi gerektiğini söylemişlerdi. Yiğit'in geleceğini duyan babam başta abimleri baya fırçalasada sonradan sesini çıkarmamıştı.
Nenem ne kadar kalın diye ısrar etse de bugün evde değildi çünkü yıl sonu kermesi için deli gibi çalışıyordu. Köy okulunda yoğun bi çalışma vardı ve nenem seve seve koşuşturup duruyordu.
"La la la bende böyleyim.. la la la hepte böyleydim..." kıkırdayıp devamını hatırlamak istesemde yine hatırlayamadım.
Sabah nenemin bana köy pazarından aldığı çiçekli elbiseyi giymiştim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
