MUCİZE

Bölüm 19

Mer-Ha-Baaaa... Canlarım Ciğerlerim biz geldik kııızzz Hoşgeldikk. 🧡

Nasılsınız keyifler nasıl gidiyor bakalım? Az dedikodu anlatın 😅

Ben size tamı tamına 7500 kelimelik bir bölüm yazdım dolu dolu 🤩 Alın hayrını görün 🧡

Amaaa... Vote ve yorum bekliyorum hemde deli gibiii çünkü bence çok güzel bi bölüm oldu. Heyecanlandım kızz😂

Gülerimi görmek istiyorum herkeslerden deli gibi güllerrr.. 🥀🥀

Haydi okuyun aşağıda bekliyorum sizi 🧡

...

Geçirdiğimiz güzel günün ardından yola çıkmıştık. Ben annem ve babamın olduğu arabada giderken abilerim iki arabayla arkamızdaydı.

Hava yeni yeni kararıyordu. Günüm çok güzel ve dolu dolu geçmişti. Polat abimle Ahu denen kadının yanından geldiğimizde şömineyi yakılmış halde bulmuştum ve keyifle vakit geçirmiştik. Ahu'yu bir kere uzaktan çaktırmadan bizlere bakarken yakalamıştım ama o farkedildiğini anladığında hemen bakışlarını çekmişti.
Tuhaf bi kadındı hem çok sakin hemde gözleri epey ürkütücüydü.

Umursamadım, bir daha göreceğimi sanmıyordum zaten.

"Kızım?"

Babamın sesiyle daldığım yerden çıktım. Aynadan merakla bana bakıyordu.

"Efendim baba?"

"Dalmışsın seslendim duymadın."

Omuz silkip gülümsedim. Uykumda gelmişti ve haliyle mayışmıştım. "Dalmışım babacım, bir şey mi diyecektin?"

"Evet. Beğendin mi bakalım gittiğimiz yeri?"

Keyifle gülümseyip iki koltuğun arasına yaklaştım. "Evet baba çok güzeldi. Atımda çok güzeldi dimi?"

"Sende oda çok güzeldiniz. İlk binişine rağmen hiç korkmadın. Aferin sana."

Sola uzanıp yanağını öpünce keyifle gülümsedi. "Teşekkür ederim baba. Bir daha gideriz dimi?"

"Gideriz tabi annecim. Sen ne zaman istersen."

Sağa uzanıp anneminde benden taraf olan yanağını öptüm. Elini yanağıma bastırıp oda öptü. "Güzeller güzelim benim."

Yeniden arkama yaslanıp eve varmayı bekledim. Güzel bi duş alıp uyumak istiyordum. Açık hava, yürüyüş ve at binmek yormuştu.

Arabanın içinde kısık sesli müziği bastıran telefon zil sesi duyuldu. Babam vites kolunun önündeki telefonuna uzanıp açtı.

"Efendim?"

"..."

"Hadi ya! O bugün müydü? Tamamen aklımdan çıkmış."

"..."

"Yok olmaz ya, kaç seferdir başkalarını gönderiyorum ayıp olur artık."

"..."

"Neyse dur ben sana haber vericem iki dakikaya."

Deyip telefonu kapattı. Annem merakla ona dönüp konuşmasını bekledi.

"Amire'm geçen de bahsetmiştim ya sana bi kutlama yemeği var diye. Hep çağırıyorlar gitmiyorum ayıp olur artık. Bi yarım saat görünsek mi?"

"Olur hayatım gidelim."

Bana dönüp dudağını büktü. "Annecim biz babanla bi yarım saat bir yere uğrayıp gelsek olur mu? Sen abinlerle evde bekler misin?"