MUCİZE

Bölüm 20

Merhabalaar.. Nasılsınız canlar?💖

Nasıl gidiyor bakalım hayat?

Size yine mükemmel bi pazar kaçamağı bırakıyorum hemde upuzuuun. Doya doya okuyun gari. 😅

Birde şöyle bi sıkıntım var ki bölüm okuma sayısı bir saat içersinde 1000'e uçuyor ama 100 vote anca geliyor. Haliyle birazcık hevesim kırılıyor. Kendinizi belli ederseniz sevinirim. Ayrıca bol bol satır arası yorum yapıp fikirlerinizi benimle paylaşın okumak çok hoşuma gidiyor. 🙏🏻

Bu yüzden şöyle bir şey yapalım 300 vote bekliyorum. Haydi aslanlarım göreyim sizi.. 😍

Güllerim gelmesin miii.. 🥀

Keyifli okumalar öpüyorum 🧡

...

"UYAAANN.. UYAAANN.." kahkahalarımın arasında iki üç kere daha zıpladım Mirkelam abimin yatağında.

"Abi hadi uyaaann.. Herkes uyandı seni bekliyorr. Acıktıkk."

Uyanık olduğunu biliyordum ama kıpırdamadan tek kolu üzerinde uyumaya devam ediyordu.

"Bak giderim tek kalırsın haa.." Bir iki saniye cevap verir diye bekledim ama tepki gelmeyince zıplamaya devam ettim.

Amma da yumuşaktı yatağı, iki kişilik standart boydan daha büyük beyaz yuvarlak formdaydı. Tam ortada abim yayıla yayıla uyuyordu bende arada sağında arada solunda zıplıyordum.

Sabah annemle erkenden uyanmış güzel bi kahvaltı hazırlamıştık. Bütün herkesi hemen uyandırmama rağmen Mirkelam abim bir türlü kalkmıyordu.

Yok bu böyle olmayacaktı. Zıplamayı bırakıp duvardan destek alarak çıplak sırtına çıktım. "Kalkıyor musun kalkmıyor musun?"

Yüzünü bastırdığı yastıktan dolayı boğuk gülüş sesi geldi. "Az sağ tarafa bas gülüm."

Sonunda bi tepki almamla kıkırdayıp sağ omzuna doğru hafif hafif bastım. "Burası mı?"

"Hım hımm.. az daha sıkı bas."

O kadarına kıyamayıp azcık daha hafif hafif gezindim sırtında.

"Haydaa nerde kaldı bu kız?"

Dışardan Cihan abimin sesi gelince tam kapıya doğru dönüyordum ki Mirkelam abim aniden ters dönünce geriye savruldum. Ben sanki ağır çekimde tam düşecekken abim belimden yakaladığı gibi yanına çekip, yanında duran örtüyü kafamıza kadar çekti.

"Abii aklım çıktı."

"Şşt! Uyuyor sansın bizi de, gitsin."

"Yalancıı.."
Kıkırdayıp omzuna vurdum. Kapı açılınca oyununa uyup haraketi kestim.

Cihan abimin adım sesleri gelince gülmem gelse de abim gözlerini belertip susmamı işaret etti.

"Alla alla ne çabuk uyudu bunlar yine."

Bir süre ses vermeyip kapıya doğru ilerleme sesini duyduk. Burnuma kaçan minicik bi toz tanesiyle kendimi tutamayıp hapşırdım.

Başta elimi ağzıma bastırıp donarken Mirkelam abimin attığı kahkahayla bende kendimi tutamayıp gülmeye başladım.

Yorgan aniden üzerimizden çekilince sırıtarak bize bakan Cihan abimle daha da sesli gülmeye başladım.

"Utanmıyor musun bakayım sen abiyi kandırmaya ha? Gel bakayım buraya."

Mirkelam abim yuvarlanıp üstüme kapandı. Cihan abimde yatağa atlayınca üçümüz arasında kapışma başladı.

Hengame arasında birinin parmağımı ısırmasıyla çığlık atıp gözümün önünden geçip giden eli hırsla ısırdım bende.