MUCİZE

Bölüm 23

Merhabalar efendimm, Nasılsınız bakalım?

Yine haftasonu yine Mucize günü geldi çattı. Sizlere 7000 kelimelik upuzun bi bölüm yazdım. Abilerle vakit geçirsin diyenlere gelsin 😅

Şaka maka bi yana vote ve yorum yapmayanlara bi soru sorucam. NEDEN? 😂

Satır arası yorumlarınızı bekliyorum çünkü çok eğleniyorum. Keyifli okumalar. 🧡

Güllerimi alayımmm.. 🥀🥀🥀

...

"Neredeler abi hani?"

Hala etraflarına saldıracakmış gibi bakan abilerimle şoktan çıktım.

"Ulan neresi burası çocuk parkında ne kavgası, kimle!"

Elimi sertçe alnıma vurup ofladım. Hiç yoktan ayağa kaldırmıştım onlarıda. Olay büyümezdi inşallah abilerimin küçük çocuklarla bile kavga etme potansiyeli vardı çünkü.

Bizi ilk farkeden Mirkelam abim hızla yanımıza gelince diğerleri de peşine takıldı.

Polat abim direkt ensemden çekip kafamı göğsüne yasladı. "Çok şükür iyisin. Bişey oldu mu korktun mu güzelim?"

Cevap vermeme fırsat bile vermeden abime döndü. "Nerde kiminle kavga ettin?" Bomboş etrafı gösterdi. "Kimse yok burda."

Onunda konuşmasına fırsat vermeden Mert belinden nerden ve ne şekilde çıkarttığını anlamadığım koca döner bıçağını çıkarttı. "Nerde abi nerde?"

Elimi ağzıma bastırıp korkuyla iç çektim. Döner bıçağımıydı o! Evet evet oydu.

"Oğlum koy şunu beline gerizekalı. Ben sana demedim mi lan bir daha döner bıçağıyla gelme kavgalara diye."

Boş boş etrafa bakıp hala olay arayan Cihan abimin ensesinden tutup çekti. "Rahat durun oğlum yok kavga falan. Ufak bi tartışmaydı o kadar."

Hepsi nihayet etrafa bakınmaya bırakınca derin bi nefes verdim. Mirkelam abimin gözü bana kayarken elini çeneme koyup başımı kaldırdı hafifçe. "İyi misin güzelim dudakların kurumuş?" Dudaklarımı yalayıp iyiyim diyecekken Mert'e su almasını söyledi.

Gidecek olan Mert'i kolundan tutup çektim. "Ya iyiyim ben bi durun Allahaşkına. Konuşmamıza fırsat vermediniz."

"Abi gülüm birileriyle tartışıyor dedi aklımız çıktı dedim abim şimdi tek başına katliam yapar nasıl geldim hatırlamıyorum."

"Camdan atladım son anda arabaya kuran çarpsın."

Zahit abim yeniden Mert'e ters ters bakınca yutkundu. Elini belindeki döner bıçağına bastırdıktan sonra göğsüne bastırıp kafasını eğdi. "Sakinim abi bıçak güvende."

Abim ellerini açıp bakışlarını yukarıya kaldırdı. "Kurban olduğum Allah'ım, millet deliye hasret ben akıllıya sen sabır ver bana."

Hepsi gayet normalmiş gibi ellerini yüzlerine sürtüp amin dediler. Abimle bir süre iflah olmaz bakışlarla onlara baktık.

"Ee anlat hadi ne oldu kiminle atıştın sen?"

"Ya yok oğlum kimseyle atışmadım ya herifin biri bana inceden ters gitti de ondan gülüm telaş yapmış herhalde." Bana dönüp çaktırmadan kaşlarını uyarır vaziyette havaya kaldırdı. "Dimi abim?"

"Hı-hım.. evet ufak bi ters gitme sadece ben yanlış anladım galiba." Diğerlerine dönüp şirince sırıttım. "Sizi de buralara kadar sürükledim ama kusura bakmayın artık."