'Her şey vaktini bekler.
Ne gül vaktinden erken çıkar.
Ne güneş vaktinden erken doğar.
Bekle senin olan sana gelecektir..'
🥀
Muğla'nın izbe bir köyünden çok uzakta.. Büyülü şehir İstanbul'da, Tüfekçi yalısının kapısına bir not bırakıldı...
Biz bun...
Merhabalarrr nasılsınız bakalım? Umarım herkes iyidir sizlere dolu dolu uzuuun bir bölüm bırakıyorum. 💃🏻
Ve booll boll yorum bekliyorum çok seviyorum satır arası yorumlarınızı 🧡
Ama önceee siz biliyorsunuz 🥀🥀🥀
Geçen gün dışardaydım bir teyze yanıma gelip koca bir demet kırmızı Gül verdi ve al kızım gönlümden sana vermek geçti dedi cevap beklemeden gitti. Bakar mısınız anca bu kadar tesadüf olur 🥺🥰
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Keyfini çıkartın bölümün sonunda ufak bi süprizim var ❤️
...
Omuzlarımı gerip yarım saattir uyanmasını beklediğim ama bir türlü uykusunu bozmayan Mirkelam abimin yüzüyle oynamaya başladım. İki gün önce sakallarını kestiğinden az birazda olsa çıkmaya başlamıştı ve ellerimi huylandırıyordu.
"Abii.. uyansana artık." Diye mırıldandım.
Kafasını yana eğip elime iyice yaslandı ama uyanmadı. Dün çok yorulmuş olduğundan bir türlü kıyamıyordum uyandırmaya. Ben ise Zahit abimin beni öpmeleriyle uyanmış bir daha uyuyamamıştım, eve sabah 12 buçukta yeni gelmişti ve direkt uyumaya gittiğini söylemişti.
Abimin düzenli nefes alış veriş seslerini dinlerken göz kapaklarım yeniden ağırlaşıyordu elimde olmadan. Ne kadar uyumamak için dirensemde bir süre sonra bilincim yeniden dağıldı ve uykuya daldım.
🥀
Gözlerimi yeniden açtığımda yatakta tek başımaydım. Uyanıp yeniden uyumak beni epey sersemletmişti ki bi 20 dakika boyunca gözlerim kapalı uzanmıştım. Evden pek ses çıkmıyordu bugün pazar olduğundan işe gideceklerini pek sanmıyordum ama evde bi haraket de sezemiyordum.
Saati merak ettiğimden yan tarafımda duran telefonumun ters dönmüş ekranını çevirdim. Gözlerim şaşkınlıkla açılınca içimden sesli bi yuh çektim, saat 2 buçuk olmuştu. Allahaşkına nasıl bu kadar çok uyuyabilmiştim böyle?
Gece baya geç yatmıştık ama yinede çok yorgun olduğumda söylenemezdi. Başımın dönmesinden korktuğumdan yavaş yavaş doğruldum. Önce kapalı camıma yaklaşıp üstten açarak odamı havalandırmaya bıraktım. Daha sonra banyoma geçip ihtiyaçlarımı giderdikten sonra elimi yüzümü yıkadım ve dişlerimi fırçaladım.
Üstümü değiştirmeye üşendiğimden geceliklerimle çıkmayı umursamadım bile. Kapalı kapımı açıp çıktığımda bir ses duyma ümidiyle kulak kesilmiştim ama hala ses seda yoktu. Acaba hala uyuyor mu diye merak ettiğimden Zahit abimin odasına girdim. Üstü çıplak siyah çarşafların içinde dağınık uyuyordu. Rahatlamıştım en azından birini bile olsa gördüğümden. Uykusunun hafif olduğunu bildiğimden geldiğim gibi sessiz sessiz çıktım odadan.
