Memoriae [WOLFSTAR] [JEGULUS]

41-Pierwsza pełnia/5rok

To jest ta pełnia. Ta, którą mają przeżyć wszyscy razem. Już gdy nastał zachód Remus czuł się wyjątkowo słabo. Stresował się dodatkowo, ale nie miał nic do gadania. Chłopaki sie uparli i pomogli mu dojść do wrzeszczącej chaty podtrzymując go. Tam usiedli razem w kółku na zakurzonej podłodze.

-Może jednak idźcie stąd..to zbyt niebezpieczne..- próbuje ich namówić Remus.

-Nie Remi. Zostajemy z tobą tutaj. Przemiany wychodzą nam prawie gładko. Wszystko będzie dobrze.- uspokaja James

-Prawie.. a jak coś nie wyjdzie? A jak sparaliżuje was strach, albo chociaż uniemożliwi przemianę?!

-Ej. Jakby miało sie robić gorąco to damy sobie rade. Zwiejemy gdzie pieprz rośnie.

-Dzięki chłopaki..

-Wszytsko dla naszego Luniaczka- powiedział Syriusz patrząc w oczy bliznowatego.

Remi zarumienił się mocno i już nie dłtszał jak reszta chłopaków powtarza słowa Blacka. Wewnętrzny wilk Lupina wręcz merdał ogonem słysząc to.

-Remi..remi.. Ej! REMUS.

-C-co?- otrząsnął sie z zamyślenia i spojrzał na Petera

-Słońce zaszło

-Ano..tak..ide do pokoju obok sie przygotować- wstał i przeszedł do mniejszego pokoiku obok.

Chłopaki zostali w tym dużym. Pełnia jeszcze nie przedostawała się do środka chaty. Po dłuższym czasie Syriusz zaczął się trochę nudzić- Ide sprawdzić czy z nim wszytsko w porządku- rzucił nagle pomysłem i poszedł do pokoju. Zanim wszedł zapukał cicho w drzwi i dopiero wtedy je uchylił. Zobaczył Remus owiniętego kocem, jednak z odkrytymi ramionami, barkami i obojczykami. Siedział w kącie jak najdalej od świtła nocy i miał mokre policzki od łez.
Black przez chwile nie mógł się ruszyć. Patrzył na to jak zaskakująco pięknie, wygląda jego przyjaciel.

W końcu podszedł do niego i ukucnął przy nim- Remi? Co sie dzieje?-zapytał cicho chłopaka. Dopiero teraz doszło do niego, że ten siedzi tu całkiem nagi. Mając tylko koc do ogrzania się

-Boli..-usłyszał słaby, płaczliwy ton Lupina. Chłopaka bolały kości i mięśnie.
Black podniósł trochę jego koc. Aby zakryć pod nim te piękne, posypane pieprzykami ramiona, po czym przyciągnął go do siebie i obejmując, oparł go o swoją klatke.
Chłopak przymilił się twarzą do niego i zamknął oczy.

-Już dobrze…jestem przy tobie..jeszcze musisz troche wytrzymać- pocieszał go prawie szeptem. Za to Remus czuł już lekką ulge. Obecność jak i zapach czy dotyk Syriusza, koiły go. Uspokajały.

Chłopak jęknął cicho z bólu, a to popękało serce Syriusza. Żal i współczucie oraz troska i głęboka chęć zabrania z wilkołaka bólu ogarnęła go całego. Zaczął sie bać..ale nie jego tylko o niego.

W końcu poświata księżyca zaczęła wkradać się nieproszona przez szczeliny desek w oknach.

-Remusie…musze cie puścić…ape będę w pokoju obok. Całą noc..będę tuż obok dobrze?

-D-dobrze- odpowiedział płaczliwym głosem. Przez to Black miał jeszcze trudniej, aby go puścić i się odsunąć..mimo to obiecał tej nocy być bardziej rozsądny. Obiecał nie robić głupstw. Nie narażać przede wszystkim siebie. Puścił go pomału i wyszedł do chłopaków. Nie miał pojęcia, że jego policzki skrzą się od jego własnych łez.

-Łapa..co sie tam stało?- zmartiwł się James

-Co?

-Płakałeś…-dodał Peter

-Nie pła…a..ah.. nie nic…tylko to.. przykry widok.. to..

-AAAAAAHKR!

Usłyszeli za drzwiami przerażający wrzask bólu ich przyjaciela. To był sygnał, aby zmienić postacie na zwierzęce.
Tak też zrobili. Udało się, ale nie gładko. Zestresowani mieli z tym lekkie problemy. Zwłaszcza, gdy obok było słychać jak Remus przechodzi przemianę. Tłucze się i jego krzyki przemieniają się w warkot. Dali sobie jednak rade.

Hałasy ucichły. Serca animagów biły tak szybko. Drzwi otworzyly się pomału pachnięte pyskiem wielkiego wilka z dłuższymi kończynami.
Miał on srebrną sierść skrzącą się od światła księżyca. Oczy lśniące złotem i bursztynem. 
Kroczył pomału na czterech wielkich łapach i spoglądał na gości w swoim domu.
Małego szczura siedzącego na grzbiecie dużego jelenia..
A potem na psa. Czarnego. Kudłacza.
Spoglądali sobie w oczy. Dziki zaczął się do niego zbliżać z nosem nad ziemią. Nie spuszczał z niego wzroku. Wsadził wielki, mokry nos w czarną sierść.

Ku zdziwieniu Syriusza jego ogon merdał dosyć pokaźnie. Wiedział już, że James nie da mu o tym zapomnieć. Wilkołak po chwili zaczął merdać swoim. Usiadł i zawył.
Black zrobił to samo tylko ciszej. Chociaż sie starał głośniej.

Jeleń podszedł ociupinę i też spróbował, ale zaryczeć. Szczur pisnął. Wyglądało to na bardzo nienormalne, niepoprawne stado. I tym też od teraz było.

Wilkołak był o dziwo bardzo spokojny. Położył się w kącie i sięgnął swoją długą łapą po Syriusza. Przyciągnął go do siebie i skulił się taj, aby go całkiem obejmować. Jeleń spoczął obok nich, a szczur nie ruszył się z jego grzbietu przesypiając.

Pies chętnie ułożył się na wilku. Miał bardzo wygodny kojec z niego. Widział jak ten wilk żyjący w jego przyjacielu troszczy sie o niego. Bardzo go lubi. Liże za uchem i po głowie..jakby opiekował się nim. Łapie to nie przeszkadzało jakoś bardzo. Cieszył się, że ich plan sie powiódł. Mogli spędzić tę noc wraz z Remusem i byli całkowicie bezpieczni…