Dashuri nën rrezet e errësirës

[1]

"A po vjen t'puth?"-më erdh papritur ky mesazh.

Menjëhere fytyra më qesh.

"Ku je?"-i shkruaj.

Pasi ai më thot ku ndodhesh ngrihem të vishem. Hap dritaren dhe dal jashtë. Shyqyr qe e kam njekateshe shtepine. Po u largoja me vrap por me ndaloi e therritura e mamit.

"Dreqin!"-them nen ze.

"Raina ku mendon se po iken??"

"Po beja vrapin e mbremjes o ma"

"E pse del nga dritarja?"

"Po per adrenalin o ma"

"Lere se te besova, vrap brenda tani mos te marr shkopin e fsheses un."

Shfryej dhe kthehem brenda ne shtepi.

"Ben vaki del dhe njeher nga dritarja..."

"Pa merak ma, heren tjeter do jem me e kujdesshme"-e nderpret ajo.

"Si the?"

"Po bej shaka o ma ,sa seriozisht e merr."

Ne ate momente filloi te me binte telefoni, une e mbyllja por ai i binte perseri. Ai i shkreti pret atje un rri ketu.

"Kush te merr ty keshtu?"

"Lindaa o ma"

"E ç'ka Linda nuk pushonka? Hapja, kushedi cfare do kete."

"Po jo se budallallëqe, e ben per te me acaruar mua."

"Po babi ku eshte?"-them per te ndryshuar teme.

"Ka dal me Metin."

"Aha, o ma se di por po me vjen për të vjellur.."-genjeva une.

"Ua po cfare pate ti? Ishe mire. Do te te bej ndonje gje? Mos je helmuar. Keshtu eshte kur ha budalliqe andej jashte. Si do gatimet e mija ti ,na tani nxirr zorret."-filloi me ato te vetat.

"Ahu o ma un po iki ta kaloj me gjume. Mos me shqeteso se e kam gjumin e lehte."

"Mir mir, naten e mire."

"Natenn mamush"-e puth ne faqe dhe largohem per ne dhomen time , e mbyll me çeles dhe i shkruaj te dashurit tim.

"Arjann a je duke m'prit akoma?"

"Ku k***n ishe ti? Pse nuk erdhe? Dhe pse k*** nuk ma hap telefonin?"-shtron ato pyetjet e tij, e kisha lënë të priste s'ka faj.

"Po me kapi mami re"

"Po po, justifikime. Une vi te takoj surratin tend ti nxjerr justifikime koti. Mos m'shkruj me se do hash bllok per Zotin."

Do ti shkruaja por nuk kam nerva te merrem me ate tani. Un them te verteten ai nuk beson. Sinqerisht me cmendi me këtë sjellje.

Nuk ishte keshtu ne fillim. Ndoshta une nuk di ti jap dashuri, ai eshte lodhur me mua mendoj se eshte faji im.

Shtrihem ne shtrat per ta kaluar me gjume por mezi me zuri.

Me ra alarmi ne mengjes per tu ngritur por doja shume gjume. Sikur te fleja edhe 5 minuta, jo me shume.

Disa te trokitura ne dere me nxorren gjumin.

"Cohu moj akoma nuk je cuar a? Vajt ora 8 ti akoma shtrire. Do te te ik autobusi moj."

Prit kur me zuri gjumi muaa?Ngrihem si e cmendur prej krevati, vishem sa me shpejt te mundesha dhe vrapoj per ne tualet.

"Moj ma po pse nuk me zgjon??"

"Po alarmin per cfare e ke ti?"

"Eha o ma po 5 minutaa ndejta kur me zuri gjumi!"

"A mjer ti ca do beje pa mua."-thote ajo me duart ne bel duke me veshtruar.-"harrove telefonin."-me kujton.

"Faleminderittt, shihemi."

Vesh kepucet dhe vrapoj per te kapur autobusin. Per fat te mire e arrita.

Arrij ne shkolle dhe shoh shoqet e mija, Linda dhe Emi.

"Gocaa mirmengjess"

"Mirmengjess Ina."

"Na pyeti Arjani per ty."-thote Emi dhe une kthej koken e habitur nga ajo.

"Me te vertete? Cfare ju tha?"

"Pyeti se ku ishe ne i thame qe e ke te dashuren gjumashe"-une qesh.

"Eja hyjme ne mesim vajza."-i nderpret Linda.

Ne korridor ndesh shikimin me të i cili, me jep nje puthje ne ajer. Njehere thote mos me fol ,diten tjeter hiqet sikur nuk ka ndodhur asgje, ky eshte Arjani.Edhe pse une e merzis ai perseri me dashuron ja perse e dua.Hyj ne mesim por jo pa ia kthyer edhe une puthjen.

Kishim 5 minutshin dhe shkova ne tualet te takoja ate.

"O dashurii"-e perqafoj ndersa ai me le disa puthje ne qafe dhe me shtrengon te pasmet.-"me fal qe nuk te takova dot dje."

"Nuk ka problem shpirti im."

"E di sa më merzit kur nuk me beson? Me te vertet me pa mami. Nuk kisha cfare te beja."

"Mir o shpirt, a me jep ca lek?"

"Sa? Pse?"

"Me duhen o shpirt,100 mije. "

"Po si kam aq tani me vete."

"Kur te shkosh ne shtepi, mbasdite do vi te te marr te dalim."

"Mir"-e perqafoj fort dhe largohem per ne klase.