Dashuri nën rrezet e errësirës

[40]

Sapo u futa ne universitet u perballa me Emin dhe Linden te cilat po qendronin bashke. U cudita te them te drejten. Cfare bente me Linden ajo? Jane bere shoqe perseri?

Kisha qendruar para hyrjes duke i pare por pastaj vij ne vete dhe largohem nga aty.

Nje dore me kap prej krahu dhe me terheq duke me futur ne bibleoteke.

"Pa shiko, pa shiko."-thote ai duke qeshur ne cep te buzes

"Çfare dreqin deshiron Arjan? Mu zhduk nga rrezja shikimit!"

Bera te largohesha por ai me kap nga krahu dhe me mbeshtet ne mur.

"Nuk do te shkosh asgjekundi shpirt"

"Ore ti je apo ben vete?"

Afrohet prane meje dhe leshon frymen e tij te nxehte ne qafen time, pastaj me le nje puthje te vogel. Nge doren ta godas por ai e kap dhe i sulet buzeve te mija. Nuk ndjeja asgje me per kete person pervecse neveri. Doja te shkeputesha por ai nuk po me lejonte. Nuk ia kthej puthjen edhe pse buzen ma beri gjak nga kafshimi qe me beri me qellim qe une te hapja gojen.

Arjani shkeputet nga une dhe po me shihte i acaruar, me kap nga mjekrra duke ma shtrenguar.

"Ti je e imja, kupton?? Ke qene dhe do jesh pergjithmone."

"O pleher, o ndyresire. Si guxon ti??"-i gjuaj me sa fuqi te kem ne faqe dhe me pas i peshtyj.-"mos guxo te me dalesh me para jo më të më puthesh idiot."-largohem nga aty me nervat ne kupe te qiellit. Si guxon ai kafsha te me puth mua? Nga e gjen ate te drejte??

Futem ne klase dhe ulem ne vendin tim. Nuk e kisha mendjen fare aty por te ai. Pas gjithe keto muajsh ai vjen dhe ben keto veprime? Pse?

Kaloj një javë dhe gjithçka ishte mirë përveç faktit që Arjani nuk më linte të qetë. Që ditën kur më puthi nuk ka ndaluar së më kërkuari të bashkoheshim përsëri bashkë dhe se ishte penduar për atë që kishte bërë. Më thoshte se kishte ndryshuar por sigurisht që nuk i besoj këto.

Ndërsa me Emin flasim ndonjëherë dhe më ka thënë që është duke qëndruar bashkë me Lindën. Gjithashtu më kishte thënë se ishte ndarë me Arjanin sepse kishte zbuluar që e kishte tradhtuar.

Sapo mbarova së shikuari një film me Danielën tani dhe shkkuam të flemë. Po u ktheja sa majtas e sa djathtas por nuk po më zinte gjumi. Shfryej dhe ulem këmbë kryq në shtrat duke vendosur dorën në ball.

Zilja e telefonit u dëgjua, e marr në dorë dhe shoh që ishte një numër i panjohur. Ula zërin dhe e vendos në komedinë përsëri. Shoh ekranin të ndizet dhe përsëri ishte i njëjti numër. Marr telefonin dhe pasi e hap, e vendos në vesh duke pritur të flas personi në anën tjetër të telefonit.

"O kalama pse s'flet?"-degjoj të qeshurën e tij dhe një buzëqeshje e madhe më shfaqet në fytyrë. Ngrihem menjëherë në këmbë.

"Ben??"-them duke mos iu besuar veshëve që ishte zëri tij që foli.

"Pse të thërret ndokush tjetër kalama ty?"

"O Zot! Po ku ke qënë ore? Si je??"

"Po mirë, ja këtej vërdallë Zvicrës. Ty si të kam?"

"Mirë."

"Nuk të zgjova apo jo?"

"Ncuq, nuk po më zinte."

"Ee si po te duket universiteti?"

"Mire deri tani. Ben?"

"Hëm?"

"Edhe sa do pres?"

Nje heshtje na pushtoi te dyve. Po beja ecjake neper dhome teksa prisja nje pergjigje nga ai.

"Edhe pak."-flet me ne fund ai.

Qendruam perseri ne heshtje duke degjuar frymemarrjet e njeri-tjetrit.

"Perse nuk me ke telefonuar me pare?"

"Te telefonova para 1 jave por kisha ngatarruar nje numer, sonte e vura re."

"Shih si genjen plakushi shpifur."

"Jo m jet, plus kam qene i ngarkuar."

"Ti po ti"

"Per koken time o jet."

"Mir pra mir"

"Ee ndonje te re?"

"Uuu poo ka sa te duash"-them duke u ulur perseri kembe kryq ne shtrat.

"He"

"Kam qelluar ne nje universitet me Arjanin dhe Linden. E kishte tradhetuar ate ai, edhe i thash atehere por nuk me besoi..."-fillova te tregoja gjithcka qe me kishte ndodhur gjate kesaj jave pervec pjeses se ngacmimeve te Arjanit. Ai thjeshte më degjonte dhe here-here qeshte me budallalleqet e mija.

"Ore po Aleksin nga e kam?"-e pyes pasi mbarova se treguari.

"As nuk ja kam idene nga ka ik"

"Mund ta marrim me mend nga ka ikur apo jo?"-qeshim.