Dashuri nën rrezet e errësirës

[38]

"Em si je sot? A je me mire?"

"Po Inush, vetem dje kisha dhimbje koke por mire jam tani."

"Shyqyr qe je mire. Po ai te ka besdisur?"

"Jo i kam bere bllok ngado."

"Te lumte, tani me duhet ta mbyll."-i them pasi kisha arritur para viles se Benit.

"Mir zemra, shihemi."

"Pacim"-mbyll telefonin dhe trokas ne dere.

Nuk vonon shume dhe deren ma hap nje sherbetore. Futem brenda dhe ngjis shkallet duke u drejtuar nga dhoma e Benit.

Hyra pa trokitur dhe shoh ate i cili po fuste disa rroba ne nje cante. Kthen koken nga une i habitur, nuk e priste te me shihte. I kisha shkruar qe dje pasi u largua nga shtepia ime por nuk mi kishte hapur keshtuqe erdha sot.

"Raina cfare ben ketu?"

"Pse nuk me the qe po largoheshe?"

"Pse te ta thoja?"

"Pse te mos ma thoje Ben?"

"Epo ja tani e more vesh"-thote pa me shikuar ne sy.

"Ben mos ik, mos me ler vetem."

"Nuk je vetem Rai"

Afrohem prane tij dhe filloj ti nxjerr rrobat nga canta.

"Te dua ketu, nuk mund te qendroj larg teje duke mos te te pare cdo dite. Te lutem mos u largo."

"Duhet te shkoj"-thote ai duke futur rrobat perseri ne cante.

"Ben nuk mund te largohesh, jo tani qe jam mesuar me pranine tende. Ti me ben te ndjehem mire, nuk dua te largohesh."-kisha filluar te qaja.-"me thuaj qe do te vish perseri."

Ai nuk po fliste.

"Ben te dua!"

"Eshte thjeshte nje fiksim Raina"'

"Dreqin mos me thuaj qe eshte thjeshte nje fiksim Ben!"-ngre zerin-"Pse je ne mendjen time gjate gjithe kohes? Mendimi i pare qe me vjen ne mendje kur zgjohem je ti. Hap syte me shfaqesh ti. Mbyll syte me shfaqesh ti. Shoh endrra me shfaqesh ti, ti, ti, ti. KUDO! Me rreh zemra fort sa here te shoh. Me thuaj a eshte thjeshte fiksim ky?"

"Fillo te me harrosh."

"PSE DREQIN ME PUTH KUR NUK ME DO?"-uleras duke i gjuajtur me grushta ne kraharor.

"Raina mjaft!"-me ndalon duke me kapur duart.

"TE URREJ! Jam idiote une qe te shpreh ndjenjat."

Ai vetem po me veshtronte mendueshem. Nisem drejt deres por ndaloj kur degjoj ate te flas.

"Rai"-Kthehem nga ai duke pritur qe te vazhdoje.-"me prit"

"Sa?"

"Nuk e di sa por me prit."

Nje pike loti rreshket ne faqen time dhe shkoj ta perqafoj. Ai me kap faqet me te dyja duart dhe me puth ne ball, pastaj me fshin lotet me dy gishtat e medhenj.

"Rai kujdesu per veten. Kujdes nga njerezit sepse ti e di qe jo te gjithe jane te mire, mos u mashtro nga fjalet e bukura. Mire jet?"

"Mire, edhe ti bej kujdes."

"Sigurisht!"-buzeqesh.

"Dhe dicka Raina, kujdes nga Emi."

"Cfare do te thuash?"

"Nuk eshte vajze e mire. Mos i ec shume pas avazit."

"Ufff Ben fillove ti me Emin, se mos fillon me Danielen pastaj."

"Me Danielen qendro, nuk them gje"-qesh ai dhe me kap faqen.-"shko tani."

"Mirupafshim"

Marr fryme thelle dhe largohem nga aty. Nuk me besohej ende qe ia shpreha ndjenjat, ama jam e merzitur qe nga ai nuk mora asnje pergjigje. Valle nuk me donte me shume se shoqe? U tregova shume budallaqe qe iu shpreha por nuk e di pse e bera.

Nuk arrita ta kuptoj se cfare shprehnin syte e tij ama thelle thelle e dija qe ishte merzitur per dicka. Shpresoj qe mos ti ndodhe dicka e keqe duke marre parasysh punet e pista qe ai merret.

"Ufff Ben uff"-shfryej teksa po merrja rrugen per ne shtepine time.

Po vija verdalle ne dhome duke menduar per fjalet qe i thashe. Nuk duhet te ia kisha thene kaq shpejt...po ndjehem si budallaqe tani. Duhet te kisha pritur ate te mi shprehte i pari.

Shfryej dhe i telefonoj Danieles e cila ma hap ne sekond.

"Ckemii shpirti im i vogel, ca ben?"

"O Dan me ndihmo."

"Cfare ka ndodhur Raina?"

Ne zerin e saj dallova nota shqetesimi.

"Jam mire mos u shqeteso. Kam bere nje gabim me duket ose jo..nuk e di, ma thuaj ti."

"Me bere kurioze. Jepi, me trego."

Une nis ti tregoj gjithcka ndersa ajo thjeshte po me degjonte sepse une nuk po i lija radhe te shprehej.

"Bera pak si shume dramatiken? Por nuk kam faj o Dan jam mesuar te rri vetem me ate, do me marre malli. Aman mi vuan per leke ai qe do iki andej?"

"Moj vajze a e di arsyen pse po largohet?"-flet me ne fund aho ndersa une po u mendoja.

"Nuk e di. Ai...ai me tha ta harroja dhe pastaj thot ta pres. Pse me jep shpresa debili?"

"Prite Raina. Perderisa merret me ato pune kushedi si ka qene halli dhe nuk ka dashur te ta thote."