Dashuri nën rrezet e errësirës

[58]

"DANIELA"-therret emrin e saj sapo hap deren.

"Po??"

"Kam nje hall"

"Cfare halli?"-pyet Daniela e cila kishte qene duke lexuar nje liber.

"Beni, ka ditelindjen pas 4 ditesh."-thote ajo duke bere ecjake.-"PAS 4 DITESH"-e perserit perseri duke ngritur zerin.

"Edhe cfare problemi ka?"-pyet Daniela duke ngritur njeren vetull.

"Nuk di cfare dhurate ti bejjj"-thote duke u ulur ne divan rendshem.

"Ti e njeh ate, un as qe ja kam idene se cfare pelqen."

"Mua me pelqen, bebat pelqen."-fliste teksa mendohej.

"Beji nje beb pra"-qesh Daniela.

"He tani Dann"-tha duke e pare shtrember.-"Uff pse eshte kaq e veshtire per ti bere dhurata meshkujve?"

"Hmm..Raina, po sikur ti besh nje ore ku poshte te jene te gdhendura inicialet tuaja."

"Po qe se ke keq ti."-thote ajo duke buzeqeshur dhe perqafon Danielen.-"faleminderit o dritt"

"Sa vjec te mbush burri?"

"Njezet e tre"

"Po Aleksi sa eshte?"

"Aq sa Beni."

"Kur e ka ditelindjen?"-pyet perseri ajo ndersa Raina ngre supet dhe ne ate moment hapet dera nga Beni. Ajo ngrihet menjehere dhe shkon ta perqafoje.

Dolen jashte pasi e kishin lene te shkonin ne nje restorant ndersa Daniela shkoi ne supermarket per te blere disa gjera. Aleksi gjate rruges per ne pallatin e tyre i zune syte Danielen e cila u takua me nje djal. Ndaloi makinen dhe shkoi menjehere prane tyre.

"Kush je ti?"-pyet ate djalin ndersa ai ngrys vetullat.

"Ti kush dreqin je?"

"Te bera nje pyetje une."-e kap prej jake Aleksi me syte e kuq prej droges.

"Aleks"-therret ajo atë por ai djali e shtyn dhe Aleksi i gjuan me grush ne fytyre.

"ALEKS NDALO"-bërtet ajo dhe Aleksi me djalin e quajtur Nest ndaluan.

"Kush eshte ky drogaxhiu Daniela??"-flet ai duke e terhequr pranë vetes.

"Shok."

"Si shok?? Çfarë shoku thua Daniela??"-flet ai i nxehur teksa shihte Aleksin i cili mezi po mbante veten për ta rrahur përsëri.

"Kush eshte ky Daniela??"-flet Aleksi.

"Kusheriri im"

Aleksi buzeqesh drejt kusheririt të saj dhe i drejton dorën.

"Khëm..se filluam mirë."

"Nuk dua ti afrohesh më Danielës."-thotë ai duke injoruar dorën e Aleksit të zgjatur drejt tij, gjë që ia ngriti nervat këtij të fundit.

E merr Danielën për dore dhe ajo pa bërë zë e ndjek.

"Mos të shoh më të flasësh me atë tipin. Kuptove?"-i thotë dhe ajo pohon me kokë.

"Mos i thuaj gjë prindërve të mi Nest, të lutem."

"Nest"-foli përsëri pasi ai nuk i ktheu përgjigje.

"Mir, mos bëj gabime. Ku qëndron ti?"-i thotë ai dhe ajo qetesohet paksa. Shkuan në pallatin ku qëndronte ajo dhe u futen brenda. Ajo vendos gjërat që bleu në vendet e veta ndersa ai po shihte vendin.

"Me kë qëndron këtu ti?"

"Me një shoqe."

"Vjen këtu ai?"-kthen shikimin nga ajo e cila mohoi me kokë.

"Mos më gënje Daniela, dukesh që po gënjen."-tha ai duke u ulur në divan ndersa ajo u gëlltit.

"Mirë, vetëm njëherë por ka qënë edhe shoqja ime. Jo vetem domethënë."-flet ajo me të shpejtë.

"Shiko lal, e kuptoj që ke moshën tani bie në dashuri por jo me atë. A ja pe sytë? Nuk ishte fare në tokë."

"Mirë Nest mirë, thashë e kam shok."

"Nuk ka shok sot, shok thot."

"Mirë Nest mirë."

"Mos më thuaj mua mirë."

"Oh Zot!"-shfryen ajo ndersa ai ngrihet në këmbë për të dalë jashtë.

"Po shkoj unë."

"Mirupafshim."

"Se mos vjen përsëri ai, më thuaj mua se e rregulloj unë."

Ajo shfryn e besdisur dhe  përqafohen bashkë. Mbyll deren pasi ai u largua. Pas pak dëgjoi të trokitura në derë, afrohet pranë deres dhe sheh nga syri magjik Aleksin me një trëndafil në dorë. Ajo vendos duart para gojës dhe pastaj në zemrën që po i rrihte si e çmendur. Hidhet e lumtur dhe pasi përpiqet të qetësoje veten, heq buzëqeshjen nga fytyra dhe e hap deren me një fytyre neutrale. Me duar të kryqëzuara në kraharor po qëndronte përballë tij duke pritur të fliste.

"Shiko Daniela, dua të të kërkoj falje për atë që bëra, nuk e dija që ishte kushëriri yt mendova...nuk e di por mu errën sytë kur të pash pranë një djali tjetër. Më fal, më fale?"

"Me atë veprim që bëre, jo."

"Gabova, e di. Më fal."