အခန်း - ၁၉
အချစ်မီးပြတိုက်လေး 💜🖤"အိပ်တော့နော်ခလေး အိမ်မက်ထဲမှာကိုယ်တို့ထပ်တွေ့မယ်"
ယခုထိ ကြောင်ကြောင်လေးရပ်နေသည့်ခလေးကို ပခုံးမှနေ၍အခန်းဘက်သို့လှည့်ပေးလိုက်ကာ တံခါးဖွင့်ပြီး အထဲထည့်လိုက်သည်။ ဥဿာကိုယ်တိုင်လဲ တံခါးလေးပြန်ပိတ်ပြီးမှ ရင်ဘက်ကိုဖိကာ အသက်ဝအောင်ရှုလိုက်ရ၏။ ခလေးမပြောနှင့် ဥဿာကိုယ်တိုင်တောင် ရှက်သည်နှင့်ပျော်သည်မှာပေါင်းသွားရပြီး အငွေ့ပျံချင်သလိုလိုရှိလှသည့် ဒီအခြေနေကြီးမှာ မျက်နှာတစ်ခုလုံးလဲ ပူစပ်ကာနေလေတော့သည်။
"ခလေးပါးလေးကအိနေတာပဲကွာ"
နမ်းလိုက်ရသည့်တစ်ခဏအတွင်းကို နစ်ဝင်သွားသည့် ဥဿာရဲ့နှာဖျားတို့က ထိုအထိအတွေ့ကို ရစ်မူးပျော်ဝင်သွားခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ အဆင့်တတ်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကိုများဆို ဘယ်လောင်များအိပြီး ချိုမြိန်နေလိုက်မလဲ သိတော့ချင်မိသား။ အစမ်းလေးလဲ နမ်းချင်စမ်းပါဘိ။
-------------------
မနက်လင်းသော် အိပ်မှုံသုံမွှားမျက်လုံးတို့နှင့် ဥဿာတစ်ယောက်မှာ ညကအဖြစ်ပျက်ကိုပြန်တွေးမိပြီး အားရပါးရပြုံးမိသွားသည်။ အရင်ကထင်ခဲ့ဖူးသည်မှာ ရည်စားရှိသည့်လူအချို့ဟာ တစ်ယောက်ထဲပြုံးပြီးရယ်နေကြသည်ဟာ ဦးနှောက်မကောင်း၍ရူးနေကြ၍လို့ပေါ့။ ယခုတော့ဒါဟာအချစ်ကြောင့်ဆိုတာ ဥဿာကိုယ်တိုင်သိခဲ့ပါပြီလေ။
ရင်ခုန်ရာလေး၏အခန်းရှေ့သို့ လမ်းလျှောက်နေသည်မှာ ခေါက်တုန့်ခေါက်ပြန်ရှိလို့နေပြီဖြစ်သည်။ ပုံမှန်ထမင်းစားချိန်ဖြစ်သော်လည်း ခလေးပေါက်စကထွက်မလာ ညကအဖြစ်ပျက်ကြောင့်များ စိတ်ဆိုးပြီး ထွက်မလာလေသလား။ နေများမကောင်းလို့လား။ တစ်ခုခုများဖြစ်နေသလား။ စိတ်တွေ၊ရင်တွေပူလိုက်တာကွာ။
"မင်းပစ္စည်းပျောက်လို့လား ရှာကူရမလားငခမ်း ဘာလေးပျောက်တာလဲ ပြောစမ်းပါ ရှာကူမလို့"
သွားသုံးဆယ့်နှစ်ချောင်းလုံးပေါ်အောင် ရယ်ပြီးမေးလာသူက ဇေလင်းဖြစ်သည်။
YOU ARE READING
Lighthouse Of Love (Completed)
Romanceအချစ်တွေကင်းမဲ့ပြီးမှောင်မိုက်နေတဲ့ကိုယ့်ဘဝလေးကို အလင်းရောင်ပေးခဲ့တဲ့ခလေးက ကိုယ့်ရဲ့မီးပြတိုက်လေးပါကွာခလေးရယ်။ ဥဿာခမ်းထည်🖤💜 နိုးနိုးလွန်းငယ်