အခန်း - ၂၆
"ခလေးလက်သွေးထွက်နေသေးတယ် လက်အပေါ်မြှောက်ထားနော် ရောက်တော့မယ်ခဏလေးပဲ"
"ဟုတ်"
သူဌေးလူကြီးပြောသည့်အတိုင်း လွန်းငယ်လက်ကိုအပေါ်မြှောက်ထားသောအခါ တစ်ဆစ်ဆစ်နှင့် နာကျင်နေ၏။
"ခလေးကိုယ်ချီမယ်"
"လောပန်းကလဲ လွန်းငယ်ခိုက်မိတာလက်ပါ"
"ခလေးကြောက်လို့ဒူးတွေတုန်နေတယ်မဟုတ်လား ကိုယ်ချီပါ့မယ် မတော်လို့လဲကျသွားရင် ကိုယ်စိတ်ထိခိုက်ရလိမ့်မယ်ခလေး"
ပိုတယ်လို့ပြောရအောင်ကလဲ လွန်းငယ်ဒူးတွေက တကယ်တုန်နေတာဖြစ်ပြီး ကားပေါ်ကဆင်းဖို့တောင် အားအင်မရှိတော့ပြီဖြစ်သည်။
"ခလေးပေါက်စလေးကလဲ ဘာတွေစဥ်းစားနေတာလဲကွ"
"ဟုတ်ချီနော်"
လွန်းငယ်ကိုပွေ့သွားသည့်သူဌေးလူကြီးက ခြေလှမ်းကျဲများနှင့် သွားနေသည်ကြောင့် သိပ်မကြာလိုက်ပဲ ဆေးရုံအတွင်းသို့ရောက်လာလေသည်။ ထို့နောက် ဆရာမတစ်ဦးခေါ်ရာလိုက်လာသည့် လွန်းငယ်တို့မှာ သူဌေးလူကြီး၏ လက်ပေါ်၌သာ ချီလျှက်အတိုင်းရှိနေသေးသည်။
ပုလင်းကွဲကိုဆွဲထုတ်လိုက်သည့်အခါ လွန်းငယ်မှာနာကျင်ရလွန်း၍ သူဌေးလူကြီးလက်ကိုတင်းနေအောင် ကိုင်ထားလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းတို့ကို အံကျိတ်ကိုက်ထားပစ်လိုက်သည်။ ဆရာမက အစိမ်းချုပ်မည်ဟုပြောသောအခါ၌လဲ လွန်းငယ်သူဌေးလူကြီးကို ကြောက်သည်ဟုပြောလိုက်သည်နှင့် ဆရာမကိုထုံဆေးပေးဖို့ ဝင်ပြောသည့်လူကြီးပါလေ။
ခလေးမှာကြောက်သည်ကြောင့် ဥဿာ၏လက်ကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားပြီး အစိမ်းချုပ်မည်ဆိုတော့လဲ အသနားခံသည့်မျက်ဝန်းလေးများနှင့် တောင်းဆိုလာသည့်အခါ ဒီလူရင်တွေကွဲရပြီပေါ့ဗျာ။
ခလေးကို ပျော်ပျော်ရွင်ရွင် အပူအပင်ကင်းကင်းနှင့် ဘဝတစ်လျှောက်လုံးဖြတ်သန်းစေချင်သည်။ ယခုလိုနာကျင်မှုဝေဒနာများ၊ သိမ်ငယ်မှုများ၊ အားငယ်မှုများ၊ ကြောက်ရွံ့မှုများကို ခလေးကိုမကြုံတွေ့စေချင်သည်မှာ ဥဿာ၏ဆန္ဒနှင့်ဆုတောင်းဖြစ်သည်။ သို့သော် အဘယ့်ကြောင့်များ ခလေးအပေါ်ဒီဒုက္ခအန္တရာယ်များက ဥဿာကိုပင် အသိမပေးခြင်းအလျှင်းမရှိပဲ ဘာကြောင့်များဝင်ရောက်လာကြတာလဲကွာ။
YOU ARE READING
Lighthouse Of Love (Completed)
Romanceအချစ်တွေကင်းမဲ့ပြီးမှောင်မိုက်နေတဲ့ကိုယ့်ဘဝလေးကို အလင်းရောင်ပေးခဲ့တဲ့ခလေးက ကိုယ့်ရဲ့မီးပြတိုက်လေးပါကွာခလေးရယ်။ ဥဿာခမ်းထည်🖤💜 နိုးနိုးလွန်းငယ်
