Chapter (97)
ရှောင်းရှောင်းရဲ့ စိန်ခေါ်မှု
အဂ္ဂိရတ် အကဲဖြတ် အခန်း။
လှပသောရုပ်သွင်သည် တံခါးအပြင်ဘက်တွင် ရပ်နေ၏။
"ဟင်း.... အခု ငါက ဒုတိယအဆင့် အဂ္ဂိရတ်ဆေးကို ကျွမ်းကျင်အောင် လုပ်နိုင်စွမ်းရှိနေပြီ...အကဲဖြတ်မှုအောင်ရင် အဆင့်၂ အဂ္ဂိရတ်ပညာရှင် တစ်ယောက်ဖြစ်ပြီ....နင် ငါ့ရှေ့မှာ ဘယ်လို မောက်မာနေဦးမလဲ ကြည့်ရသေးတာပေါ့ !"
ထိုအချိန်က ထိုကောင်လေး၏ ဘာမှမထူးခြားသော မျက်နှာကို တွေးမိရင်း လင်ရှောင်းရှောင်းသည် သူမ၏ နှလုံးသားထဲမှ ဒေါသများ ပေါက်ထွက်လာသည်။
သူမသည် ကြီးကျယ်ခမ်းနားသော ကျန်းဝူအကယ်ဒမီမှ အဂ္ဂိရတ်ပညာ၏ ပါရမီရှင် တစ်ဦးဖြစ်သည်။ သူမသည် ငယ်စဉ်ကလေး ဘဝကတည်းက သူမပါးစပ်တွင် ရွှေသော့တစ်ခု ရှိခဲ့သလို အခြားသူများထက် အမြဲသာလွန်နေခဲ့ရာ ဒီလိုအရှက်ကွဲမှုကို ဘယ်လိုလုပ် လက်ခံနိုင်မည်နည်း။
တစ်ဖက်လူက မလုပ်နိုင်ဘူးလို့ မပြောဘဲ မျက်နှာကို ဖြတ်ရိုက်သလိုမျိုး စိန်ခေါ်တာကို ဂရုမစိုက်ခဲ့ဘူး။
မုန်းစရာ ကောင်းလိုက်တာ!
နင်က ဒုတိယအဆင့် အဂ္ဂိရတ်ပညာရှင် တစ်ယောက်လား။
ကောင်းပြီ။ အဲဒါက အရမ်း အစွမ်းထက်တယ်ဆိုတာ ဝန်ခံပါတယ်။
ဒါပေမယ့် အရမ်း မာနကြီးမနေနဲ့။ ငါ လင်ရှောင်းရှောင်းက ကြိုးကြိုးစားစား လေ့ကျင့်ပြီးနောက်မှာ ဒုတိယအဆင့်ကို ရောက်ခဲ့ပြီး စိတ်ဝိညာဉ်စွမ်းအား အတိုင်းအတာ ၀.၄ အထိ ရောက်သွားပြီ။
အခုရက်ပိုင်း စွန့်လွှတ် အနစ်နာခံခဲ့မှုများကို တွေးတောရင်း လင်ရှောင်းရှောင်းသည် အနည်းငယ် ထုံကျင်သွားခဲ့သည်။
အကယ်၍ တစ်ဖက်လူပေးခဲ့တဲ့ အရှက်ရမှုကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် သူသည် တောင့်ခံထားနိုင်မည် မဟုတ်သလို စိတ်စွမ်းအား အတိုင်းအတာလည်း ဤအဆင့်အထိ မြန်မြန်ဆန်ဆန် မြှင့်တင်ရန် မဖြစ်နိုင်သည်မှာ သေချာပါသည်။
"ရှောင်းရှောင်း... ဒီနေ့ ဒုတိယအဆင့် အဂ္ဂိရတ် အကဲဖြတ်မှုမှာ မင်းလာမယ်လို့ ငါ မမျှော်လင့်ထားဘူး!"
