Chapter (20)
အဆင့်၂ အဂ္ဂိရတ်ပညာရှင်
"ခဏ စောင့်ရမယ်?"
"ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ? ခဏစောင့်ပြီးရင် သူ့ရဲ့စိတ်စွမ်းအား အတိုင်းအတာက ၀.၄ကိုရောက်မယ်လို့ ပြောချင်တာလား?"
"တကယ်ကြီးလား? အဲ့လောက်ကြီး ဟန်ဆောင်မနေပါနဲ့ ဟုတ်ပြီလား?"
"တကယ်သာဆိုရင် ငါဒီမှာ သေရလိမ့်မယ် ခံစားနေရတယ်... ဒါမဖြစ်နိုင်တဲ့အလုပ်ပဲ!"
လူငယ်၏ စကားကိုကြားတော့ လူတိုင်းသည် ရင်ခုန် စိတ်လှုပ်ရှားတဲ့ ခံစားချက်တွေပင် ပေါက်ဖွားလာသည်။ အမြဲတမ်း မာနကြီးနေသော ရှောင်းရှောင်းသည်ပင် သွေးအန်လုနီးပါးပင်။
အခြားသူများက သူမသည် မာနကြီးပြီး အရူးနေသူဟု ပြောနေကြသော်လည်း ဤလူနှင့် နှိုင်းယှဥ်ကြည့်လျှင် သူမက ဘာမှမဟုတ်သေးဘူး။
ခဏစောင့်ရမယ်.. မင်းညီမကို စောင့်ပါလား ၀.၃ အဆင့်ကနေ ၀.၄ အဆင့်အထိ ထိုးဖောက်ရတယ်ဆိုတာ ကစားစရာလို လွယ်ကူနေတယ်များ ထင်လား?
တကယ်သာ လွယ်တယ်ဆိုရင်တော့ အဂ္ဂိရတ်ဆရာတွေ အခုအချိန်မှာ ရှားပါးမယ့်အစား ဟိုးက လမ်းပေါ်မှာပါ အဂ္ဂိရတ်ဆရာတွေ ရှိလိမ့်မယ်။
မျက်စိရှေ့က လူများ ဘယ်လိုပဲ ပြောနေပါစေ လုရွှမ်သည် အလွန်အာရုံစိုက်ပြီး ကိုးမှတ်ဝိညာဥ် နည်းလမ်းကို ထပ်မံအသုံးပြုနေ၏။
ဤလှည့်ကွက်သည် စိတ်စွမ်းအားကို တွန်းလှန်ရန် ရုပ်ခန္ဓာကို လှုံ့ဆော်ပေးသည်။ နာကျင်မှုအပြင် ခံနိုင်ရည်ရှိရန် ခက်ခဲသည့်အပြင် ကျင့်ကြံမှုကို အကျိုးသက်ရောက်စေနိုင်မယ့် ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးလည်း မရှိလို့ ထပ်မံအသုံးပြုရန် အဆင်ပြေသည်။
သူ့မျက်လုံးများကို မှိတ်ထားရင်း အမှတ်ကိုးခုကို အလုံပိတ်ထားပြီး သည်းမခံနိုင်သော နာကျင်မှုကို ထပ်မံခံစားနေရသည်။ လုရွှမ်၏ တစ်ကိုယ်လုံးရှိ ကြွက်သားများ တောင့်တင်းနေသကဲ့သို့ပင်။
ကိုးမှတ်ဝိညာဉ် နည်းလမ်းတွင် ဘေးထွက်ဆိုးကျိုး မရှိသော်လည်း အကြိမ်အရေအတွက် များလာသည်နှင့်အမျှ နာကျင်မှုသည် ပိုမိုပြင်းထန်လာကာ ပထမအကြိမ်တွင် ခံနိုင်ရည်ရှိသော်လည်း ဒုတိယအကြိမ်တွင် မခံနိုင်ဖြစ်လာသည်။
