Chapter (16)
အကဲဖြတ်ခန်းမ
အဂ္ဂိရတ်ပညာရှင် အကဲဖြတ်မှုတွင် အဆင့်များစွာ လိုအပ်သော်လည်း အဆင့်မြင့် အလုပ်သင် နေရာအတွက် အောင်မြင်ရန် အလွန်ခက်ခဲပေသည်။
ပျမ်းမျှ အလုပ်သင် ဆယ်ယောက်တွင် တစ်ယောက်သာ အောင်မြင်နိုင်ချေရှိသည်။ထို့ကြောင့် တရားဝင် အဂ္ဂိရတ်ပညာရှင်သည် အလွန်မြင့်မားသော အဆင့်အတန်းတစ်ခု ရှိခြင်းသည်။
ဤအခြေအနေကြောင့် ကျန်းဝူအင်ပါယာ၏ တော်ဝင် မိသားစုများကပင် အဂ္ဂိရတ်ပညာရှင်များကို ပေါ့ပေါ့တန်တန် အပြစ်ပေးဝံ့ခြင်း မရှိကြ။
"အဂ္ဂိရတ် ပညာရှင်တွေက စိတ်ဝိညာဉ်စွမ်းအားကို အာရုံစိုက်ကြပြီး သူတို့ရဲ့ ခွန်အားကို [ဝိညာဥ်စွမ်းအင်တိုင်းတာခြင်း]နဲ့ ညွှန်ပြနိုင်တယ်... သာမန်လူတွေက ကျင့်ကြံထားတာ မရှိလို့ သူတို့အဆင့်က ၀.၁ပဲဲ ရှိတယ်။ သူတို့ရဲ့ စုစုပေါင်း စိတ်စွမ်းအား ဆယ်ပုံတစ်ပုံကိုသာ အသုံးပြုနိုင်ကြတယ်!"
"တရားဝင် အဂ္ဂိရတ်ပညာရှင် တစ်ယောက်က အဆင့်တစ်ပဲ ရှိသေးပေမယ့် စွမ်းအင်လည်ပတ်ဖို့ အရမ်းပြင်းထန်တဲ့ စိတ်စွမ်းအား လိုအပ်တယ်... စိတ်ဝိညာဉ်စွမ်းအား အတိုင်းအတာက အနည်းဆုံး ၀.၃ ကိုရောက်နေရမယ် ဆိုလိုတာက စုစုပေါင်း စိတ်စွမ်းအားရဲ့ ဆယ်ပုံသုံးပုံကို အသုံးပြုနိုင်ရမယ်"
ဤခန္ဓာကိုယ်သည် သာမန်မျှသာဖြစ်သူ၏မှတ်ဉာဏ်ကို ပေါင်းစည်းပြီးနောက် အဆင့် ၀.၂သို့ ရောက်ရှိနိုင်သည်။ ၎င်းသည် ပထမတန်းစား အဂ္ဂိရတ်ပညာရှင်နှင့် ဝေးကွာနေသေးသည်။
တရားဝင် အဂ္ဂိရတ်ပညာရှင်ကို အကဲဖြတ်နေသည့် အခန်းအပြင်ဘက်သို့ ရောက်ရှိလာတော့ လုရွှမ်သည် အလျင်စလို မ၀င်ရောက်ဘဲ ခေတ္တရပ်ကာ
"ကြည့်ရတာ ဒီနည်းလမ်းကိုပဲ သုံးရတော့မယ်ထင်တယ်"
"ကိုးမှတ်ဝိညာဥ်နည်းလမ်း"
စိတ်ထဲတွင် လှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြင့် နာမည်တစ်ခု ပေါ်လာသည်။
ကိုးမှတ်ဝိညာဥ်နည်းလမ်းသည် ဝိညာဉ်စွမ်းအားကို မြှင့်တင်ရန်အတွက် သူယခင်ဘဝက အဂ္ဂိရတ်ဆရာအသင်း အဖွဲ့ချုပ်တွင် တွေ့ခဲ့သော အရိုးရှင်းဆုံးနှင့် အထိရောက်ဆုံး နည်းလမ်းဖြစ်သည်။
