Chapter (9) Arc 2
ကျိဝူရှင်း
"ညီလေးလု....ကျောင်းအုပ်ကြီးက မင်းကို ဝင်ခွင့်ပြုလိုက်တယ်!"
စာဖတ်ခန်း အပြင်သို့ ရောက်လာသောအခါ ဟန်ရွှယ်နှင့် အခြားသူများက အရင်ဝင်သွားကြသည်။ လုရွှမ် ခဏစောင့်ပြီးနောက် ဟွာချောင်သည် အပြုံးဖြင့် ထွက်လာခဲ့သည်။
လုရွှမ် နဲ့ မုယန်ဖုန်းက အနောက်ကနေ လိုက်သွားခဲ့၏။
အခန်းသည် အလွန်ကျစ်ကျစ် လျစ်လျစ်ဖြစ်ပြီး ဟန်ရွှယ်နှင့် အခြားသူများမှာ တစ်ဖက်တွင်ရပ်နေကာ အလယ်တွင် အသက်ခြောက်ဆယ် သို့မဟုတ် ခုနစ်ဆယ်ကျော်အရွယ် အဘိုးအိုတစ်ဦးသည် သူ့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်တွင် ဘုန်းအာနုဘော် အပြည့်ကို ထုတ်လွှတ်၍ ထိုင်နေ၏။
"ဂိုဏ်းဆရာနယ်ပယ် ပြီးပြည့်စုံခြင်း အဆင့်?"
ဒီလူကိုမြင်တော့ လုရွှမ် တိတ်တိတ်လေး ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။
ဝူယန်အကယ်ဒမီ၏ ကျောင်းအုပ်ကြီးသည် မျှော်မှန်းထားသည့်အတိုင်း သူ၏ကိုယ်ပိုင် ကျင့်ကြံမှုသည် ဂိုဏ်းဆရာတစ်ဦး၏ ပြီးပြည့်စုံမှု အဆင့်သို့ ရောက်ရှိထားပြီး သူသည် ဖြတ်ကျော်ရန် ခြေတစ်လှမ်းသာ လိုတော့သည်။
ဒါပေါ့ အဲဒီခြေတစ်လှမ်းကလည်း ဖြတ်ကျော်ဖို့ သိပ်မလွယ်ဘူးလေ။
"ကျွန်တော်က လုရွှမ်ပါ....ကျောင်းအုပ်ကြီးကို တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ်..." လုရွှမ်က သူ့လက်သီးတွေကို ဆုပ်၍ နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။
"ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ အတုတံဆိပ်နယ်ပယ်ကို ရောက်နေတဲ့အပြင် ရွှေသံချပ် မီးဝံပုလွေကို လက်ဗလာနဲ့ သတ်နိုင်ခဲ့တယ်....ရွှယ်အာ၊ ဟွာချောင်နဲ့ တခြားသူတွေသာ အသေးစိတ် မရှင်းပြခဲ့ရင် ငါ ယုံမှာမဟုတ်ဘူး"
ကျောင်းအုပ်ကြီးဟန်က သူ့မုတ်ဆိတ်မွေးကို ပွတ်ရင်း ရယ်လိုက်သည်။
"မီဝံပုလွေကို သတ်ဖို့ လူတိုင်းအတူတူ လုပ်ဆောင်ခဲ့တာပါ.... ကျွန်တော် တစ်ယောက်တည်း ဆိုရင် ရလဒ်က သေချာပေါက် ပြောင်းလဲမှာပါ" လို့ လုရွှမ်ကလည်း ဆိုပါ၏။
ထိုအချိန်တွင် သူ၏အင်အားမှာ စွမ်းအားပေါင်း ၄၀၀၀ကျော်သာ ရှိသေးသည်။ အကယ်၍ သူသည် မီးဝံပုလွေကို တစ်ယောက်တည်း တိုက်ခိုက်ပါက လဲကျသွားနိုင်သည်။
