Chapter (24) Arc 2
သားရဲစီးခြင်း
"အဖိုး ဘာလုပ်မလို့ပါလိမ့်?"
အဖြစ်အပျက်ကို သူမမျက်လုံးထဲမှာ မြင်လိုက်ရတော့ ဟန်ရွှယ်လည်း မျက်မှောင်ကြုတ်သွားသည်။
မနေ့က လုရွှမ်ရဲ့ အသေးစိတ်အချက်အလက် အားလုံးကို သူမပြောခဲ့ပြီးပြီ။ ခွန်အားကို ထည့်မပြောဘဲ ဟန်ယန် အခင်းအကျင်းပညာရှင် အဖွဲ့ရဲ့ ဂုဏ်ထူးဆောင် အဖွဲ့ချုပ်ကြီးဆိုတဲ့ ရာထူးကပင် လင်းယုန်ငှက်တစ်ကောင်ကို စီးဖို့ သေချာပေါက် အရည်အချင်း ပြည့်မီတယ်လေ။
ဘာကြောင့် အဘိုးက ပေးမစီးခိုင်းတာလဲ?
"အောက်က လင်းယုန်ညိုမှာ ကျောက်ဖူနဲ့ လျိုချောင်း...."
အားလုံးက ဘာတွေတွေးနေမှန်း မသိဘဲ ကျောင်းအုပ်ကြီးဟန်မှာ ဆက်ပြီး နေရာချပေးနေ၏။
မကြာမီတွင် လင်းယုန်ငှက်များ အားလုံးနီးပါးကို ခွဲဝေပေးခဲ့ပြီး ကျောင်းသား ခုနစ်ဆယ်ကျော်တွင် ၎င်းတို့၏ ကိုယ်ပိုင်နေရာများ ရှိခဲ့သော်လည်း လုရွှမ်၏ အမည်ကို ယခုထိ မခေါ်သေးပေ။
ဒီအချိန်မှာ လူတိုင်းကလည်း တစ်ခုခု မှားနေပြီလို့ ခံစားလာရသည်။
"ဧကန္တ....ကျောင်းအုပ်ကြီးက အစကတည်းက လုရွှမ်ကို ခေါ်မသွားချင်တာလား?"
"ဖြစ်နိုင်တယ်... သူက ငါတို့ အကယ်ဒမီကမှ မဟုတ်ဘဲကို ပျံသန်းသားရဲကို မစီးနိုင်တာ သာမာန်ပဲ"
"ပျံသန်းသားရဲကို မစီးနိုင်ဘူး ဆိုရင်တော့ သူ ဝူယန်တော်ဝင်မြို့တော် (ဧကရာဇ်မြို့တော်)ကို ကီလိုမီတာ ထောင်ချီ လမ်းလျှောက်သွားရမှာပဲ! သူ့မှာ တကယ့် စွမ်းအင်တွေ အများကြီး ရှိရင်တောင် တစ်လအတွင်းတော့ အဲဒီကို မရောက်နိုင်ဘူး!"
.......
သိမ်းငှက်ညို တစ်ကောင်သာ ကျန်တော့ပြီး ခွဲဝေပြီးနောက် လုရွှမ်ရဲ့ နာမည်ကို မခေါ်တာ တွေ့လိုက်ရတော့ အားလုံးက တစ်ခုခုကို သိသွားသလိုဖြင့် ခေါင်းယမ်းလိုက်ကြသည်။
"ကျောင်းအုပ်ကြီး...."
ဤအခိုက်အတန့်တွင် ကျောင်းအုပ်ကြီးသည် လုရွှမ်ကို ဖိနပ်တစ်ရံလို သဘောထားလိုက်ကြောင်း ဟွာချောင်နှင့် အခြားလူများက 100% သေချာသွားပြီး သူတို့၏ မျက်နှာများသည် စိုးရိမ်တကြီး နီမြန်းသွားကြသည်။
